Son Demin Kazýðý


Öyle ya, bugün bu gündür
Yarýn yarýn, dünse dün.
Günler eksilmede misali
Boya bozuk bir takvimin.
Ve titrek ve ürküntülü her eksiliþ
Son baþ iç içe
bir kör dövüþünden farksýz bu gidiþ.

Biliyorum çalacak kapýmý bir þey
bir gün ve ansýzýn.
Ve çalacak bana ait olan ne varsa.
Benim korkularýmdan belli,
her gece kapýlarýmý tutan.
Ýçime kuruldukça kurulan
ürküntülerinden onunsa.

Ne demeli ki insan,
son demin kazýðýdýr bu.
Çak onu, çak ki berkleþsin.
Ama unutma kazýk kalsa da
sen gidensin.

Haþim SÖNMEZ