BEYAZ GÝYMEK MESELE DEÐÝL,
MESELE KAR GÝBÝ BEYAZ BÝR YÜREÐE SAHÝP OLABÝLMEK
SOMA ÞEHÝT ve GAZÝLERÝNE
Güneþin altýndaydýk çok zamanlar,
Yaz aylarýnda denize de girerdik
Kapkara olmuþtu derimiz
Bronzlaþma için solaryuma gidilmediði günlerdi.
Annem bana bakar, “kara oðlum, kara oðlum” derdi
Kýzýnca baðýrýrdý: kara engin, kara çingene diye
Koyu renkli giysi giydirmezdi,
“beyaz giy oðlum beyaz giy” derdi sürekli
Kendince, beyazýn, esmer insanlara daha çok yakýþacaðýný çözmüþtü.
Ah anam insanýn teninin renginin ne önemi var ;
Bahtý kara olmasýn..
Yüreði kara olmasýn..
Bana beyazlarý kara olduðum için deðil,
Beyaz iþler yapmam için giydirseydin.
Sadece beyaz giymekle karalardan kurtulamaz insan,
Yüreðinde tertemiz olmasý gerekir.
Bak Somada , kapkara vicdanlý adamlar ,
beyaz önlükleriyle gizleyemediler kömür karasýný
Ölümün karalýðý kapladý her yaný,
Baretleri, yüzleri alýnlarý ,
Mesele beyaz giymek deðilmiþ anam,
Mesele, su gibi berrak, bulutlar gibi lekesiz,
Kar gibi beyaz bir yüreðe sahip olabilmek,
Þu gitgide kararan dünyada ,
Tertemiz kalabilmek...!
SUAT ENGÝN YILMAZ – MAYIS 2014
Bu þiir bembeyaz yürekleri ile simsiyah kömür karasýný ýþýldatan SOMA ÞEHÝTLERÝNE ve Gazilerine ithaf edilmiþtir