Ýlmim ahlaktan
Kalbim irfandan mahrum kalýnca
Vicdaným edilgen olmaya matufsa
Aklým, hakikat þiarýndan yoksun kalýrsa
Ruhum bizar ve viran olunca, hakkýný veremem

Sevgi ve muhabbet
Heves ve keyfiyetten müstesnadýr
O ruhi sedadýr, kalbi ihtiyaçtýr, aþký hakikattir
Sevdanýn en masum ve samimi topraðýdýr
Ummana açýlan umuttur, vefayý sadakattir

Din, ilimdir
Ýlimde elbette ki dindir
Cahil ne kadar dindarsa, o nispette
Fanatik ve taassup ehlidir, delalet üzeredir
Hakikatten arîdir, ahlakilikten nasipsizdir

Çünkü ilim
Rabbimiz tarafýndan emanet edilen
En mukaddes iman ve akide dirliðidir
Ne zaman ahlak ilim ve Kur’andan koparýlýnca
Bilgi içimizi ve zihnimizi zehirleyen gerçekti

Aklýn varoluþ amacý
Bilgiyi keþfetmek, onu elde etmek ve üretmektir
Hudiri ve hulusi olarak bilgi iki kýsýmda incelenir
Huduri, varlýða yaratýlýþtan yüklenen bilgidir
Hiçbir deli aklýný kaybetse bile elleriyle yürümez

Hulusi bilgi ise
Sonradan kazanýlan bilgiler olarak bilinendir
Öðrenme, gözlem, tecrübe gibi elde edilenlerdir
Nübüvvet hulusi bilgidir, ancak insanýn elde etmesiyle deðil
Bizzat yaratan Allahýn bahþetmesiyle elde edilen bilgidir

Ýlim akli ve þer’i olmak üzere
Yine iki kýsýmda tasnif edilerek ikmal edilir
Þer’i olan ilim, vahiyden süzülüp gelendir
Ümmetin üzerine bir ölü topraðý serpiliyor

Kur’an Mushaf’a, tertil tecvide,
Kýraat tilavete, mana lafza inkýlâp ediyor
Tahkikin yerini taklit alýyor
Ýslam imanýnýn kaidesi tevhit iken,
Tevhit birlemeyi ve bütünlemeyi gerektirirken,
Müslümanlar ilmi din ve dünya ilimleri diye parçalara ayýrdý

Mustafa CÝLASUN