Eðitim, ileri toplumlarýn en büyük deðer verdiði ve asla vazgeçemedikleri bir olgudur. Çünkü toplumlar geleceklerini eðitim sayesinde kurar ve olgunlaþtýrýrlar.
     Eðitim, insanýn yaþamý süresince hiç bitmez. Her an devam eder, süreklidir. Aile içi eðitimi, çever eðitimi, okul eðitimi vs vs...
     Okul eðitiminde en önemli iki unsur öðretmen ve öðrencidir. Okullarda eðitim, öðretmenlere teslim edilir. Onlara güven tamdýr. Öðretmen bilgisiyle, tecrübesiyle ve görüþleriyle öðrenciyi yoðurur. Ona þekil verir. Onu hayata, geleceðe hazýrlar. Bunu yaparken öðretmen hep kendinden verir. Mum gibi erir. O, eridikçe öðrenci olgunlaþýr, piþer ve kendini geleceðe hazýrlar.
     Bunun için öðretmenlik en kutsal meslektir. Ulu önderimiz “Asker olmasaydým, öðretmen olurdum” demiþtir. Ve topluma ilk öðretmenliði kendisi yapmýþtýr.
     Eskiden büyüklerimiz, çocuklarýný okula yazdýrýrken, öðretmenlere güvenmiþler ve onlara “Eti senin, kemiði benim” demiþlerdir. Bu da öðretmenlerimize olan güvenin tam bir ifadesi olmuþtur.
     1 Nisan 2014 tarihinde Dipkarpaz Ortaokulu’nda bir öðretmenimize yönelik sopalý saldýrý yapýlmýþ. Ne kadar üzücü bir durum. Okul dýþýndan birileri gelerek, okul içine izinsiz girmiþler ve çocuklarýnýn ihtimal abartarak anlattýðý bir olay üzerine öðretmeni sopalarla darp etmiþler.
     Bu olayýn suç olduðunu bir yana býrakýn, öðretmene yapýlan bir saygýsýzlýktýr. Kendini bilmezliktir. Hadsizliktir.
     Konuþarak, anlaþarak çözüm yolu varken, sopalarla saldýrmak doðru deðildir. Çocuðu dinledikleri kadar öðretmeni de dinlemeleri gerekti oysa. En azýndan okul idaresine gidip durumu anlatmalarý gerekiyordu. Soruþturup, araþtýrýp, gerçeðin su yüzüne çýkmasýndan sonra tepki göstermeleri gerekiyordu. Ama yine de sopalarla deðil, hukuk yoluyla, yargý yoluyla hak aramalarý gerekiyordu. Oysa kendileri hem avukat olmuþlar, hem yargýç olmuþlar ve cezayý kendi kafalarýna göre vermiþler. Bu cahillikten baþka bir þey deðildir. Bu anlayýþ asla kabul edilemez.
     Öðretmen sendikalarý haklý olarak tepki gösterdiler bu olaya. Öðretmenlerin ve öðrencilerin savunmasýz ve güvenlikten yoksun olduðunu belirttiler. “Okul alanlarý öðrencilerin ve öðretmenlerin dokunulmaz ve kamusal alanlardýr. Kamusal alanlara yapýlan saldýrý ciddi ve topluma yapýlan saldýrý anlamýný taþýmaktadýr.” dediler.
     Hukuk devletiyiz. Eminim ki polisimiz, Milli Eðitim Bakanlýðýmýz bu olayý takip edecekler ve gerçek suçlular hak ettikleri cezayý alacaklardýr.
     Okullarýmýz yol geçen haný olmamalý. Neticede buralarý dað baþý deðil.
     Öðretmene biraz daha saygý diyoruz. Asabi vatandaþlarýmýzý da daha duyarlý olmaya, haklarýný zorbalýkla deðil, yasal olarak aramalarýný, eðer maðdur duruma düþtüklerine inanmýþlarsa bunu hukuk ve yargý yoluyla çözmelerini salýk veriyoruz.
     Eðitimi ve eðitimcilerimizi ucuza heba etmeyelim...