Yüz kitabý bölüm 7 devam 4.

Çevresindeki herþey bembeyazdý. Beyaz, beyazýn içinde kaybolmuþtu sanki.Masa üzerinde bir su bardaðý onun yanýnda zorlu sorgulamalarýn yorucu temposunda ortaya çýkan aðýz kuruluklarý ve yutkunma molalarýna yetecek düzeyde bir buçuk litrelik bir pet su þiþesi mevcuttu. Sorgulayan gerçeðin peþindeyken, sorgulanan için bol miktarda sigara ve su tüketmesi kaçýnýlmazdý.Gerçeðin saklandýðý ya da sorgulayan tarafýndan gerçeðe yaklaþýldýðý anlarda sorgulanan için bir paket sigara ve su bir imdat kolu gibiydi.

Týpký o gün gibi baþý yere eðik bir pozisyonda sessizce bekliyordu.

Aslýnda ne sorulan ne de cevaplanan onun umurunda deðildi. Söyleyeceði her cümle, karþý tarafa deli saçmasý gibi gelen küçük ve cýlýz uyarýlardan ibaret olacaktý.

Odanýn kapýsý aniden açýldýðýnda ne istifini ne de suskunluðunu bozacaktý.

"Raporlarýnýz saðlam geldi, Zehra haným..."

"Akli melekeleriniz yerindeymiþ."

Ýçinden gülmek geldi.Bu içsel ruh hali yüzüne yansýyarak cevapladý.

"Deli deðilmiþim yani..."

"Ýnanýn deli olduðunuza dair hiç bir bulgu yok ama;Gerçeði söylemek gerekirse, böyle bir yönde rapor çýkmasýný çok isterdim.

Oturduðu yerden komiser'in etrafýnda tur atmasýna bir süre umursamamýþtý.Komiser tam arkasýndayken ona doðru dönerek,cevap verdi.

"Size ölülerle konuþtuðumu ya da kayýp ruhlarla temas kurduðumu söylesem belki iþinizi daha da kolaylaþtýrýrdým."

Sorgulamanýn bu kadar rahat tavýrlar içerisinde olmasý Komiser Cengiz için hiçte beklenmedik bir þey deðildi.

Suçun koyu cinsinden sicile sahip bir çok kiþi ensesinde sürekli adaletin nefesini hissettiðinden ya hiç çaba göstermeden, piþkinliðe vurur. Ya da karþýndakini daha da tahrik ederek, bir an önce kodesi boylamanýn hesabýný yapardý.

Aralarýndan biri çýktý, geldi bellleði'nden.

Kalýn kaþlý kapkara bir adamdý. Adý nüfus kayýtlarýnda Sebahattin Bilen olan sýrýk kadar uzun boyu iri vücudu ile suç makinesi olan bir adamdý. Bu adam'ýn nüfusta ki yaþý doðduðu günün aksine 3 yýl ilerinden takip ediyordu.

Suçla ilk tanýþtýðý yaþ 12 idi.

Darp,araba soygunu,ev soygunu,Kap-Kaç iþlediði suç türlerinden bir kaçýydý.

Esenyurt civarlarý'nda yanýndaki çetesi ile suç aðacýnýn altýnda gölgeleniyordu. Bu adam'ýn gerçek ismini kimse bilmezdi.

Onu buralarda "Gevþo" diye çaðýrýrlardý. Son üç yýldan bu yana,
suç skalasýna torbacýlýk ve toz kalemini de eklemiþti.

"Gevþo" ya Gevþo denilmesinin sebebi ise; bambaþkaydý.Suç iþleme konusundaki rahat tavrý,sakinliði,suçu bir meslek gibi görmesi gevþek yapýsý nedeniyle ona bu lakap armaðan edilmiþti.

Onunla ilk karþýlaþtýðýnda sorgu öncesi Komiser, epey bir beklemek zorunda kalmýþtý.

Gevþo son üç yýldýr torbacýlýk yaparken tozu hem satýyor, hem de içiyor. Kanýnýn son damlasýna kadar bu illetin kurbaný oluyordu.

Sorgu öncesi krize giren Gevþo'nun kendine gelmesi epey bir zaman almýþtý.

Komiser'in karþýsýna geçtiðinde ise; Göz kapaklarýndaki çöküklük
29 yaþýndaki bu adamý sanki kýrk yaþýndaymýþ gibi gösteriyordu.Gözleri kan çanaðýna dönmüþ,þakaklarý çökmüþ.Diþlerinin yarýsý döküldü dökülecek periþan bir haldeydi.

Uzunca bir süre bu kara adam'ýn çevresinde sessizce dolaþtý komiser.

Hiç bir þey söylemedi. 29 yaþýndaki genç bir adamýn bedenen ve zihnen çöküþünü karþýdan seyretmekle yetindi. Gevþo öylesine rahat öylesine piþkin bir ifade eda ile oturuyordu ki, izin verilse asýrlarca orada oturmayý hiç çekinmeden tercih ederdi.

"Adýn Sebahattin. Yaþ'ýn 29,gerçi 40 yaþýndan gün almýþ gibisin.
Þu ana kadar yirmi iki hýrsýzlýk suçundan, 6 gasp, 4 kap-kaç olmak üzere 32 adli vakan var.Son 3 yýldan bu yana da torbacýlýk yapýyorsun.Mesleki anlamda hiç fena bir kariyer deðil Gevþo efendi.

Sen ne dersin?...

Bu Cv ile suç iþlemek bir meslek olarak kabul edilse, eminim ki bu iþe çoktan kabul edilmiþtin.

Gevþo Komiser'in sýraladýðý kendi suç kariyeri ile ilgili listeyi sessizce dinledikten sonra tek bir tepki vermedi.Arada bir burnunu yýrtarcasýna çekerek piþkin rahatlýðýna devam etti.

"Hayýrdýr,burnunu çekiyorsun. Hasta mý oldun? yoksa Gevþo efendi." dedi Komiser Cengiz.

Bu piþkin ve rahat tavýr Gevþo'nun genzinde ve aðzýndaki olanca sývýyý önündeki geniþ hacimli kül tablasýna olanca hýzý ile boþaltmasýyla son bulmuþtu.

Zevzek ve rahat bir ifade ile cevap verdi Gevþo.

"Arada bir Karý'da satmýþtým amirim" dedi. Gülerek devam etti.

" Bizim oralara çoðunlukla zengin züppeler uðrar. Onlarýnda canlarý her zaman toz çekmez."

"Yok mu taze býldýrcýn diye " sorarlar amirim.

"Eh bizde para kazanacaðýz hele bizim pezo metinin uzmanlýk alaný bu Komiser'im herifte kataloð çýkaracak karý portföyü var ama buralarda sürünüyor iþte.

Komiser gülümsedi.

"Ah bak ben bunu söylemeyi unutmuþtum.Kariyerinde bu konuda var. Hýmmm pezo Metin tamam hatýrladým.Esenyurt'ta ki iki tecavüz vakasý'ndan sabýkalý pezevenk deðil mi?

"Tastamam o Komiserim."

Muhabbet konusu suç olunca, Gevþo'nun her nedense dili çözülüyordu.Bu durum Gevþo için sanki askerlik anýlarýnýn anlatýldýðý bir çeþit eðlenceli bir geyik gibiydi.

"Toz çektikten sonra bir kadýnla seviþtiniz mi? amirim."
"Hele becerme anýnda zevkten dört köþe oluyorsunuz."

"Kes sesini " dedi Komiser...

Yumruklarýný sýkarak yanýna yaklaþtý.

"Senin gibi adamlarýn bu durumu içler acýsý."

Ýçinden aðzýný burnunu kýrmak geliyordu Komiser'in o an aðzýnda yarým yamalak kalan tüm diþlerini eline vermek geçse de
Bir eþyayý tutan yalama bir vida gibi.Ya da boþ bir çuval gibi bir þeye benzetti karþýndaki bu adama benzeyen adamý.

"Sokaklar içini boþaltmýþ senin"

Duygu sömürüsüne baðladý Gevþo.

"Biz çok yalnýz kaldýk Komiserim."

"Hem de çok yalnýz. Kimse sahip çýkmadý bize."

"Ne hayat,ne anne, ne baba hiç birþey."

Kendini frenlemekle iyi mi yaptý kötü mü yaptý bilemiyordu Komiser.
Bir adým geriye gelerek çevresinde tur atmaya baþladý.

"Vay vay vay..bu hikayeyi kimbilir kaç defa anlatmýþýndýr sen?"

"Etkili oluyor mu bari ?"

"Bilmem" dedi Gevþo. Onun için aslýnda hiç farketmezdi.Yeni bir suç iþlemek.Siciline bunu ekletmek hiç bir þeyin önemi yoktu. Kendisinin de bir önemi yoktu. Yaþýyordu iþte.Sokaktaki taþtan kaldýrýmlardan,
Bir bitkiden pek bir farký yoktu.Sadece yaþýyordu. Yaþamak için suç iþlemeyi seçmiþti. Suç iþlemek içinde yaþamayý.Kimi kimsesi yoktu.Kaybedeceði bir þey yoktu. Sadece hayatý bekleyen ruhsuz bir nesne gibiydi. Taþ bir kaldýrým gibiydi. Üzerine çýkýlan.Her gün çiðnenen. Bazen içindeki cehennem ateþi ile kavrulan.Bazense buz gibi soðuk taþ bir kaldýrým gibi. Sadece küçük bir çevrenin ayak takýmýydý. Ne eksik ne fazla. Biri giderse diðeri tamamlar tarzda. Kimi insanlarýn hayatlarýna iðrenilesi ve de tükürülesi bir ibret vesikasý. Gevþo'nun hiç bir þey umurumda deðildi.Çünkü hayat Gevþo'yu umursamýyordu. Polisler için küçük bir meþguliyet kulaðýndan çekilip getirilen bir köpekten farký yoktu. Ayak takýmýydý.Daha üsteki iri kýyým kirli adamlarýn zevk veren uçuran zehirini peyder pey satan bir ayak takýmý.

Hayatta "Peyder pey " içilen bir zehir gibiydi onun için. Madem ki zehir gibiydi hayat. Oda "Peyder,pey alýyordu nefesini."

"Sana niçin Gevþo diyorlar?" dedi Komiser.

Gülümsedi. "Bilmem amirim rahatlýðýmdan ötürüdür herhalde"

"Önümüz Sonbahar Komiserim ben cezamýn karþýlýðýný biliyorum. Hani diyorum ki beni bir an önce kodes ile buluþtursanýz, ben orada kara kýþ'ý geçirsem daha iyi olmazmý."