Bir matador belirdi elinde kýrmýzý peleriniyle. Dikkatimi ilk, kývrýmlý vücudu çekti.. Kalçalarý da çok güzeldi. Parlak kýyafeti ve alkýþ sesleriyle karþýlandým arenada.
Rüzgar esmeye baþladý ve sessizlik oldu. Matador iri gözlerini dikmiþ, kýpýrdamadan bana bakýyordu. Çok deðerli hissettim kendimi ve adým attým varlýðýna. Düþünmedim, görmedim etrafýmdaki kalabalýðý. Ben ona yaklaþtýkça gülümsedi. Aþk buydu bence. Sadece ben ve sadece o. Kollarýnda hayal ettim kendimi, güçlü bir o kadar da kýrýlgan dünyasýnda. Pelerini salladý aramýzdaki mesafe azaldýðýnda. Heyecanlandým... Sað omuzunu kaldýrdý yukarý doðru ve tekrar gülümsedi bana. Ben de ona gülümsedim. Yavaþça yaklaþmak istedim. Koþarsam korkabilirdi, biliyorum. Tüm üþümelerimi, terk ediþlerimi saklamak istedim pelerinine. Yavaþladým...
Keskin parfüm kokusu geldi burnuma. Lavanta bahçesi gibiydi esmer teni. Ve en sonunda karþý karþýya geldik. Ne söyleyeceðimi bilemedim yakýnýnda. Bana doðru eðildi, pelerini tutan ellerini iyice sýktý, dudaklarýný araladý, bense sadece baktým merakla. Holeeeey sesiyle baþýmýn üstünden savurdu pelerinini. Kayboldu hýzlýca. Ne olduðunu anlayamadým. Uðultulu bir gürültü oldu o anda. Herkes alkýþladý bizi. Ben onu kaybettim bu arenada. Ayaklarým taþýyamadý bedenimi, yere düþtüm acýyla. Kanýyordu her yerim. Kapadým gözlerimi sýkýca ve ölmek için dua ettim. Yoksa yok olmayacaktý bu acý.