Deniz müþfik bir annenin yavrusunu okþarcasýna sahildeki kumsalý okþamakta. Dolunay, körfezin her yanýný revnaklarla donatmýþ. Doða bu güzel manzarayý bozmaktan korkarcasýna derin bir sessizlik içerisinde. Aðaçlarda yaprak bile oynamýyor.
     Kumsalýn üzerinde kararsýz adýmlarla ilerleyen bir adam, bir ara durdu. Beyaz gömleðinin cebinden çýkardýðý sigarayý, kibritiyle yaktýktan sonra, az ilerideki tümseðin üzerine oturdu. Dolunayýn revnaklarla süslediði körfezi derin iç çekiþleriyle seyre baþladý. Kafasýnda bir sürü kötümser düþünceler vardý. Nedenini bilmiyordu ama çok mutsuz hissediyordu kendisini. Oysa bol kazançlý iyi bir iþi ve iyi yaþamak için her türlü olanaðý vardý. Hele þu yaz aylarýný geçirdiði yazlýk evindeki yalnýzlýðý, korkulu bir rüyanýn karamsarlýðý gibi çökmüþtü omuzlarýna. Gece yarýsýný bir hayli geçmiþti. Kalktý evine doðru yürüdü. Tüm karamsarlýðý da peþinden geliyordu. Ne yapsa bu karamsarlýklardan kurtulamýyordu.
     Gün boyu evinin bahçesindeki tarhlarý düzeltmek, çiçekleri sulamak en büyük tutkusuydu. Ýyi de oyalýyordu bu uðraþ kendisini. Bu yüzden erkenden kalkar, günün sýcaðý yoðunlaþmadan, bahçesinin iþini bitirmeye çalýþýrdý. Yerinden kayan bir tuðlayý düzeltmeye uðraþýyordu. Öylesine dalmýþtý ki....
-     Kolay gelsin
-     .............
-     Ýrkilivermiþti. Sesin geldiði tarafa döndü. Sabah rüzgarýnýn daðýttýðý sarý saçlarýný toplamaya çalýþan bir genç kýzýn koyu yeþil gözlerini takýlmýþtý gözleri. Teþekkür etmeyi bile akýl edememiþti. Neden sonra
-     Baðýþlayýn efendim, geliþinizi fark edemedim de, diye bilmiþti. Sarýþýn kýz çok tatlý bir sesle çok rahat konuþuyordu kendisiyle.
-     Bey efendi bitiþiðinizdeki eve taþýnýyoruz. Bir sandýðý içeriye alamadýkta, mümkünse yardýmýnýzý rica edeceðim. Genç adam ellerini bir birine çarparak temizledi. Beraberce bitiþikteki eve doðru yürüdüler. Kapýnýn önünde büyükçe bir sandýk vardý. Hep beraber sandýðý içeriye aldýlar. Kýzýn annesi de yardýma gelmiþti. Yaþlý kadýn , genç adamý evlerine davet etti. Adam bahçesindeki iþlerini bitirmesi gerektiðini söyleyerek izin istedi.Yeni komþularýný evine davet etmeyi de ihmal etmedi
.      Her geçen gün, biraz daha yakýnlaþtýrýyordu bu iki genç insaný. Genç adam tüm karamsarlýklardan kurtulmuþtu. Tüm üzüntülerini unutmuþtu artýk. Körfezi halelendiren kumsalda, her gece saatlerce gezerler, konuþurlar, konuþurlardý.Ýkisi de biri birlerine iyice tutulmuþlardý. Bunu ikisi de biliyorlardý ama, yine de biri birlerine tam açýlamýyorlardý.
     Yaz belki de saniyelerin kýsalýðýnca geçip gitmiþti. Kýþlýklara dönüþ baþlamýþtý. Kalplerinde acý bir burukluk, gözlerinde sým sýcak yaþlar, gelecek yýl da tekrar beraber olma dileðiyle ayrýldýlar.
     Ýkisi de gelecek yazý iple çektiler. Yaz mevsiminin ilk belirtileri sýcaklar baþladýðýnda kaplarýna sýðamaz oldular. Yazlýklara göç dönemi baþlamýþtý. Bütün bir kýþ mektuplaþmýþlardý ama, yine de biri birlerine açýklayamamýþlardý duygularýný.
     Taþýndýklarýnýn ilk güne eþyalarý yerleþtirmekle geçirdiler. Gece yine geçen yýlda ki gibi, kumsalda buluþtular. Öylesine heyecanlýydýlar ki, biri birlerine söyleyecek söz bulamýyorlardý. Genç adam kolunu kýzýn incecik beline doladý. Ýlerideki bir aðacýn karanlýk gölgesine doðru yürüdüler. Dolunayýn aydýnlatamadýðý bir yerdi aðacýn altý. Genç adam titreyen bir sesle,
     Aysel, þimdiye kadar, sana açamadýðým bir düþüncem var, nasýl söyleyeceðimi, daha doðrusu söze nereden baþlayacaðýmý bilemiyorum. O an göz göze geldiler. Derin derin bakýþtýlar.Ýkisinin de kalpleri yerinden fýrlayacak gibi çarpýyordu. Adam kýzý kendine doðru çekti. Dudaklar biri birlerine ihtirasla yapýþtý. Dakikalar bir birini kovalýyordu. Doða büyük bir sessizlik içinde, eserini bozmaktan korkarcasýna. Aradan saatler geçti. Bir ara kýz, Muradým ne olur dönelim artýk diye inledi. Annem merak eder.
     El ele omuz omuza bir bütün olmanýn arzusuyla, evlerine doðru yürüdüler. Doða eserini bazen hýrçýnlaþarak, bazen de sessizce bütün bir yaz boyu seyretti.
     Aradan yýllar geçti. Her yýl yaz mevsiminde Murat ile Aysel yine ayný sevgi ve samimiyetle, el ele tutuþuyorlar, küçük kýzlarý Nermin’ i de yanlarýna alarak, geleneksel kumsal gezilerini yapýyorlardý. Dudaklarýnýn ilk birleþtiði aðacýn altýna geldiklerinde, biri birlerine göz kýrparlar, o ilk günün anýlarýyla tatlý tatlý ürperirlerdi. Öylesine seviyorlardý ki biri birlerini. Hele küçük kýzlarý Nermin dünyaya geldikten sonra, daha da artmýþtý mutluluklarý.
     Hastanenin koridorunda sinirli adýmlarla gezinen Murat, sýk sýk kolundaki saate bakýyor, parmaklarý ile oynayarak derin derin iç çekiyordu. Bir kapý açýldý. Beyaz gömlekli bir doktor koridora çýktý. Murat hýzla doktorun yanýna gitti. Yalvaran bir sesle
     Doktor bey karým ne durumda diye sordu. Doktor üzgün bir sesle
     Metin olun beyefendi, ölenle ölünmez. Çok uðraþtýk ama kurtaramadýk.Murat dünyanýn baþýna yýkýldýðýný sandý.Aðýr bir enkazýn altýnda kalmýþtý sanki. Umutsuzca etrafýna bakýndý. Sendeledi. Ýki hemþire koluna girerek düþmesini önlediler. Yatýþmasý için uzun bir uðraþ verdiler.
     Murat sevgili karýsýndan yadigar kalan kýzý Nermin’e adamýþtý kendisini. Evliliklerinin ortak ürünü olan kýzýný, elinden geldiðince iyi yetiþtirmeye çalýþýyor ve kýzýndan baþka bir þey düþünmüyordu.
     Yýllar biri birini kovaladý. Küçük kýzý Nermin, üçüncü sýnýfý da baþarýyla bitirmiþti. Yazý her yýl gibi yazlýklarýnda geçiriyorlardý. Küçük Nermin, her sabah babasýyla beraber erkenden kalkar, bahçe bakýmýnda babasýna yardým ederdi. O da babasý gibi çok severdi çiçekleri. Akþam yemeðinden sonra el ele tutuþarak kumsalda gezerler, bazen bir tümseðin üzerine oturarak, denizi ve mehtabý seyrederlerdi.
                         ***
     Telefonun zili çaldý. Murat oturduðu yerden uzanýp ahizeyi aldý, kulaðýna dayadý. Birden yüzünün rengi deðiþti.Yüzü mos mor kesilmiþ, elleri titriyordu. Hasta mý? Nesi varmýþ? Nasýl, düþmüþ mü? Telefonu kapattý. Pardüsesini bile almak aklýna gelmemiþti. Bürosunun kapýsýný hýzla çekti. Yoldan geçen bir taksiyi durdurdu. Binerek evinin adresini verdi. Az sonra evindeydi. Biricik kýzý Nermin’i baba annesi divanýn üstüne yatýrmýþtý. Çok bitkin bir hali vardý kýzýnýn. Daðýnýk sarý saçlarý yüzünün bir yanýný kapatmýþ, iri deniz yeþili gözleri bir noktaya takýlý kalmýþ, sürekli sayýklýyordu. Zaman zaman bir þeylerden kurtulup kaçmak ister gibi hareketler yapýyordu. Murat divanýn önüne diz çöktü. Sevgili kýzýna doðru eðildi, yavrum, bir tanem, ne oldu sana böyle? Murat’ ýn gözyaþlarý kýzýnýn yüzünü yýkarcasýna ýslatmýþtý.
     Çaðýrdýklarý doktor, uzun ve dikkatli bir muayeneden sonra, çocuðun hastaneye kaldýrýlmasý gerektiðini söylediðinde, acýlý babanýn yüzü sap sarý kesildi.
     Hastaneye kaldýrýlan küçük kýzýn hastalýðýna, doktorlar teþhis koyamýyorlardý bir türlü. Çocuðun durumu gittikçe daha da aðýrlaþýyordu. Murat yemeden içmeden kesilmiþ, bir dakika bile ayrýlmýyordu kýzýnýn baþ ucundan. Ne yazýk ki tüm çabalar ve dualar kar etmedi. Hastaneye kaldýrýlýþýnýn beþinci günü, bir ara yeþil gözlerini araladý,
Babacýðým seni çok seviyorum, ne olur beni yalnýz býrakma i. Hep yanýmda ol. Dedi. Murat umutla sarýlmýþtý çocuðuna. Konuþamýyordu. Bir þeyler söylemek istiyordu çocuðuna ama söyleyemiyordu. Az sonra bir ürpertiyle sarsýlan çocuðun baþý yana doðru kaydý. Ölmüþtü. Murat kýzýnýn öldüðüne inanamýyordu. Kýzýnýn öldüðünü anladýðý an dünya baþýna yýkýldý.
     
Allahým kýzýmý da mý bana çok gördün? Ben varken niye onu aldýn? Nedir benim bu çilem?
     Günlerce dinmedi Murat’ýn göz yaþlarý. Artýk göz pýnarlarý kurumuþtu. Akacak yaþ kalmamýþtý gözlerinde. Ýþini gücünü býrakýp yazlýðýna kapandý. Bütün gün gözleri ileride, sevgili karýsýna, altýnda ilk sarýldýðý aðaca takýlý kalýyordu. O mutlu günlerinin hayaliyle avunmaya çalýþýyordu. Sevgili eþinden ve kýzýndan ayrý yaþamanýn hiçbir anlamý kalmamýþtý. Ölüm ancak onlarý yine bir araya getire bilirdi. Yemeden içmeden tamamen kesilmiþti. Yaþlý annesi ise oðlunun bu durumuna kahroluyordu.
     Özenle hazýrladýðý yemekleri, umutla getirip oðlunun önüne koydu. Ne olur birkaç lokma ye be oðlum. Bir baksana kendine, ne hallere geldin .Artýk tanýnmayacak bir haldesin. Ne olur annenin hatýrý için birkaç lokma ye. Murat annesinin getirdiði yemeklere bakmadý bile. Gözlerinden akan yaþlarý annesinden gizlemek için yüzünü baþka yana çevirdi. Gözleri yine ilerdeki aðaca takýldý. Yaþlý annesi çöktü yanýna. O nun da gözleri iki çeþme. Biri birlerine sarýldýlar,aðladýlar, aðladýlar.


                                        Özcan NEVRES

          
-     
-     .