-Benim Adým Þiir-


-kimsin sen-

koskoca bir yaþamýn içinde,
bekleme odalarýna alýnmýþ duygularýn,
nasýr tutmuþ elleriyle
duvarlara çarpýlan,
ebediyete uzanan, baþýmýn tacý sýfatlarýmla
iþtah açan, iþtah kapatan;
imgeli, imgesiz göletlerde kalp gözüyle, yürek gözüyle
gönül gözüyle yüzen;
bunu da tatilden sayan aþaðýlýk zamanýn
yegane düþmanýyým"

-benim adým þiir-


kiralýk bir katilim kendi içimde
suçum
meteliðe kurþun sýkmak
gönlümün zenginliði soðuktan sýcaða geçmiþ
ellerimi kaybettim hissedemedim
sol cebimi verdim
bodur kalmýþ bir umuda
yürek kemiðimi aldý kaçtý
farkedemedim



-benim adým þiir-


tuttum aðzýmý
yasakladým dilime bedduayý
fersah fersah ilerledi bakýþlarým
yüreðimde yazgýmla evcilik oynayan
fýrtýna kuþumun peþinden..
benim adým þiir;
hangi ruh hali içine girsem
yaka paça götürüldüðüm
bir porsuðun göz banyosunda
diz çöküp bekledim;
incitemez beni koyduðu kurallar
çekip alamaz göðüs kafesimdeki aðrýyý
bir içeri bir dýþarý
devinip durur baþýmda


-benim adým þiir-


yamandýr dünya, riyakardýr;
acýmasýz sýnýrlarý benliðimi kuþatýr
savaþla barýþ arasýnda kalan
cennete küçük bir bavul içinde
gitmek isteyenim..
düþünce okuyan küçük büyük tanrýlarýn gözünde
yanýp sönen ateþim
yükseklik fobim var;
düþeceksem
düþürüleceksem
bir bilge'nin gözlerinden
dudaklarýnda çýtýrdayan
cehaletimle düþmeliyim


sen!
adý dilimde temiz kalmýþ
uzadýkça uzayan düþünce çizgim
iþittin mi ayak seslerimi
dilinin üstünde
boylu boyunca uzanmýþ bir býçak
karalarým çýrpýnýp duruyor
cenaze törenine katýlmak için



-kimsin sen-

yetti!!!
vurmayýn baþýma,
acýtmýyor aldýðým darbeler
dedim ya;
benim adým þiir
yaþým baþýný almýþ gidiyor
bütün þiir kardeþlerim gibi
ölümsüzüm..


Sevda Gencer..