Yaz aylarýnda göçtüðümüz bað evinde çocukluðumuzun en güzel günleri geçerdi.Geceleri ise sivri sinekler yüzünden kabusa dönerdi. Sinekler yüzünden gece yarýsý olmadan yataða girerdik. Evin kerpiç ve damýnýn çamur sývalý olmasý bile sýcaðýn evin içerisine sinmesine engel olmuyordu. Hele cibinliðin içindeki sýcak dayanýlacak gibi deðildi. Bazen sýcaða dayanamayýp serinlemek için kolumu ve ya bacaðýmý dýþarý çýkarýrdým. Anýnda sivrisinek saldýrýlarýna hedef olduklarýndan hemen içeriye çekmek zorunda kalýrdým. Çoðu kez sýcak yüzünden uykumuz kaçardý. Ýstemesek te dýþarýdaki yaban hayvanlarýnýn çýkardýklarý korkunç sesleri dinlemek zorunda kalýyorduk. Canavarlarýn çýkardýklarý pavvvv sesleri yüzünden korkuyla yataða büzülürdüm. Sesler iyiden iyiye evimizin yakýnýndan gelmeye baþlamýþtý.Kýr hayatýnýn en korkulan yabaný olan canavarlarýna ait olan bu sesler babamý da harekete geçirmiþti. Babam anneme,
Ýster misin bu hayvanlar bizim kýsraða saldýrsýn? Annem,
Yok caným, evin ýþýðý var, ýþýktan korkarlar, eve yaklaþmazlar dedi.
Ben yine de dýþarý çýkýp bakayým.
Bu karanlýkta çýkýp ta ne yapacaksýn? Allah korusun saldýrýverirler sana.
Silahým var ya.
Olsun, bir tek silahla onca canavarla baþ edebilir misin? Cibinliði aralayýp silahýn asýlý olduðu duvara baktým. Çift namlulu av tüfeði, tüm dünyaya meydan okuyan bir ejderha gibi gözüme göründü. Ýçimden þimdi babam o silahý asýlý olduðu yerden alacak ve art arda kurþun yaðdýracak ve atýmýzý tehdit eden canavarlarýn tümünü vurup öldürecek diye içimden geçirdim. Babam yataktan bile çýkmamýþtý. Oysa o benim gözümde büyük bir kahramandý. Arkadaþlarýmla kavga ettiðimde, onlarý babama söylerim diye tehdit ederdim. Zira babamýn, arkadaþlarýmýn tümünün babalarýný dövebileceði kanýsýndaydým. Babamýn yataktan çýkýp canavarlara ateþ açmamasý beni hayal kýrýklýðýna uðratmýþtý. Avlu yakýnýnda baðlý olan atýmýz kiþnemeye ve tepinmeye baþladýðýnda babam hareketlendi. Yataktan çýkýp duvara asýlý olan çift kýrma tüfeði alýp iki gözüne de fiþek sürdü. Camsýz pencerenin tahta kapaðýný açýp namluyu dýþarý çýkarýp iki gözü birden ateþledi. Patlamalar gecenin sessizliðinde korkunç bir uðultuya neden oldu. Yankýlanmasý uzun sürdü. Silah sesinin korkunç gürültüsünün ardýndan asmalar arasýndan kaçan yaban hayvanlarýnýn çýkardýklarý hýþýrtýlar kýsa bir süre sonra tamamen kesildi. Babam dýþarý çýkýp atýmýzýn o denli neden huysuzlaþtýðýna bakmak istediðinde annem yine karþý çýktý.
Aklýn yok mu senin? Bu karanlýkta dýþarýda ne görebilirsin? Babam tahta kapaðý kapatarak idare lambasýný kýstýktan sonra yataða girdi. Az sonra yine canavar sesleri gelmeye baþladý. Atýmýz durmadan kiþniyor ve tepiniyordu. Babam yine kalktý. Gemici fenerini asýlý olduðu yerden alarak yaktý. Tahta kapaðý açarak, kapaðýn üst tarafýndaki çiviye astý. Fener ýþýðýnda etrafta ne olup bittiðini görmeye çalýþtý. Feneri yanýk olarak asýlý olduðu yerde býraktýktan sonra tahta kapaðý kapatarak yine yataðýna yattý. Sabaha kadar elimde silah, canavarlara savaþ açmýþ bir kahraman olarak hayaller kurdum. Ah bir büyüsem, o silahý kullanabilecek kadar güçlensem, babam gibi korkudan yataða siner miydim? Dýþarý çýkýp o canavarlarýn tümünü öldürürdüm. O hayal dünyasýnda yaþarken uyuya kalmýþým.
Gürültüyle uyandýðýmda kuþluk vakti olmuþtu. Hemen dýþarý çýktým. Komþular bizim evin yakýnýnda, atýmýzýn baðlý olduðu yerde toplanmýþlardý. Hemen yanlarýna gittim. Aralarýndan sýyrýlýp ön tarafa geçtim. Kýsraðýmýzýn tayýnýn arka kalçasý kanlar içindeydi. Babama,
Tayýmýza ne oldu böyle diye sordum.
Canavar saldýrýp kalçasýný yemiþ dedi. Komþularýmýzdan biri,
Bu tayýn yarasý iyi olmaz. Havalar sýcak. Yara mutlaka kurtlanýr ve hayvan çok büyük acýlar çekerek ölür. En iyisi onu vurup öldürmek dedi. Babam tayýn annesini baðlý olduðu yerden çözüp, az ileriye götürüp kanal üzerine çaktýðý bir kazýða baðlayarak geri döndü. Anneme pencereden seslendi.
Bana çifte ile fiþekliði ver dedi. Annem hemen silah ile fiþekliði pencereden uzattý. Babam fiþeklikten domuz avý için özel hazýrlanmýþ bir fiþeði alarak namluya sürdü. Komþulara,
Biraz açýlýn diyerek namluyu tayýn baþýna çevirip niþan aldý. Tetiði çekti. Gümmmm sesinin ardýndan tay yere yýkýldý. Biraz debelendikten sonra can verdi. Kýsraðý baðladýðý yerden çözüp getirdi. Hamutu boynuna geçirip falakayý taktý. Tayýn iki arka ayaðýný urganla baðladýktan sonra, urganýn öbür ucunu da falakanýn çekme halkasýna baðladý. Kýsraðý yularýndan çekerek atla beraber yürüdüler. Ben de komþular ile birlikte sürüklenerek götürülen tayýn peþinden yürümeye baþladým. Tayýn sürüklenirken çýkardýðý toza kimsenin aldýrdýðý yoktu. Bir hayli uzaktaki iþlenmeyen bir arazinin içerisine girdikten sonra babamýn durmasý üzerine hepimiz durduk. Babam tayýn ayaklarýna baðlý urganý çözdükten sonra toplayýp düðümledi Falaka ile birlikte hamut demirlerinden birine astý. Hep beraber geri döndük.
Ölüm nasýl bir þeydi? Öldükten sonra neler oluyordu? O gece ölümü düþünmekten uyuyamadým. Sabah her zamanki gibi erkenden kalktýk. Kahvaltý sýrasýnda bile babamýn tek kurþun ile öldürdüðü tayýmýz aklýmdan çýkmadý. Babama,
Bizim tay ne oldu acaba diye sordum. Babam,
Ne olacak dedi. Sabaha kadar canavarlar, çakallar, ve sýrtlanlar kemiklerini dahi sýyýrarak hiç et býrakmamýþlardýr. Gidip baksan kemiklerinden baþka bir þey göremezsin. Kahvaltýdan sonra tayýmýzý býraktýðýmýz yere gitmek için kendime komþu çocuklardan arkadaþ aradým. Kargýdan atlarýmýzla tayýmýzýn ölüsünün býrakýldýðý yere kadar koþarak yarýþmaya karar verdik. Önemli olan yarýþý kazanmam deðildi. Amaç tayýn bulunduðu yere varmaktý. Yarýþýn tadýný çýkararak kan ter içinde tayýn ölüsünün bulunduðu yere ulaþtýk. Tayýn yerinde sadece kemikleri vardý. Yaban hayvanlarý, kemiklerin üzerindeki etleri tamamen sýyýrmýþlardý. Birkaç köpek bir parça et bulurum umuduyla kemikleri diþliyorlardý. Bizi görünce kaçtýlar. Gördüklerim beni þok etmiþti. Demek ki insanlar ölülerini yabani hayvanlar ve köpekler yemesinler diye gömüyorlardý. Peki insanlar o gömüldükleri çukurlarda sonsuza dek mi kalýyorlardý? Akþam yemekte babama,
Baba, insanlar ölünce neden gömülüyorlar diye sordum?
Hayvanlar yemesinler ve kokularý insanlarý rahatsýz etmesin diye yanýtladý.
Ýnsanlar ölünce neden kokarlar?
Çürüdükleri için tabi. Aklým iyiden iyiye karýþmýþtý.
Peki insanlar ölünce neden çürürler?
Oðlum sen benim iþtahýmý kaçýrmak için mi sofra baþýnda bunlarý soruyorsun? Nereden bileyim neden çürüdüklerini? Çürüdükleri için çürüyorlardýr elbette. Yeter artýk, kapat bu muhabbeti.
O gece kendimi hep bir mezar içinde gördüm. Kokum mezarýmdan dýþarý çýkýyordu. Kokumu duymamak için gelip geçenler burunlarýný týkýyorlardý. Nice geceler korkuyla çýðlýklarla uykudan uyandým. Kurþuna dizilen taylar, atlar ve çukurlara gömülen insanlar görüyordum. Atlara yönelik silah namlularý bana döndüðünde, korkuyla çýðlýklar atarak uyanýyordum. Beni cin çarptý diye nice hocalara okuttular. Korkularým bað evinden kýþlýk evimize dönene kadar aralýksýz sürdü. Zamanla tayýmýzýn kurþunlanarak öldürülmesini unutarak, tekrar eski saðlýðýma kavuþtum.
                                        Özcan NEVRES