Seni yokluyorum, bilindik hiçbir þey yok artýk… Ah benim acýmasýz hafýzam, sen bile nasibini aldýn vefasýzlýðýndan. Ve ben bir dönemini daha kaybettim hayatýmýn, koca bir hiçlikten bugüne…
Özlemek mümkün mü hal böyle olunca… Yine de bilirsin, her þarkýnýn buruk bir tebessümü vardýr bende. Sýrf bundan düþüyorsun aklýma, özlemek yok, meraklanmalarým bitmiþ, belki biraz tanýdýk iþte, uzak bir yakýndan hiç gelmeyen selamlara hürmetle…
Sana anlatamadýðým onca þey, yerini seni anlatamadýðým onca insana dönüþtü. Yine de her defasýnda dilimin ucuna kadar geliyor yolculuklarýmýz, aslýnda biraz yalnýz gibiyim, þöyle candan dinleyecek birilerini bulmak zor biliyorsun. Belki bulsam, aklýmýn en karanlýk köþelerinden çýkaracaðým güneþli bir haziraný. Çok gülmüþüzdür ya hani, çok konuþmuþuzdur, çok düþünmüþ, çoðaldýkça çoðalmýþýzdýr… Mutlaka çok olmuþuzdur…
Onca silinip gidene raðmen, ‘bir daha olmaz ’diye baþlayan cümleler çýð gibi çoðalýp büyüdü içimde. O kadar yýkýk döküktü ki ardýndan yürüyen, yýkmadan toparlayamadý. Uzanan her el sahipsizdi gözümde, þöyle bir yoklamak lazýmdý, ne kadar sýkabilirdim, ne kadar dayanabilirdi, hangi noktada sen olurdu, yoksa senden baþkalarý var mýydý?
Senli günler yok artýk aklýmda, gelmeni beklemek þöyle dursun, anca þarkýlar iþte adýný anýmsatan… Yine de sen varsýn herkeste, herkes senin gibi gitmeye gelmiþ, herkes senin gibi umuduma ihanet, herkes sen gibi, bir gün mutlaka çekip gidecek… Sen bilmezsin böyle yaþamayý, öðrenilmiþ bir yalnýzlýk hali, senden sonra herkesin korkutan sen olma ihtimali…
Çoktandýr yoksun, artýk var olduðun günlerde silindi, belki çok karanlýk köþelerde, cam kenarý terk edilmiþ alýþkanlýklardan ibaret anýlar… Ama kaldý bak iþte, ellerimde ki tedirginlik, unuttuðum sevinçlerin boþluðu, adýný anmadýðým gecelerde inandýklarýmýn beyhudeliði ve sen olma ihtimali sevdiklerimin, o korku, o telaþ, her an gidecekmiþ gibi yüreðim aðzýmda seviþlerim, korku, en çok korku…
Koca bir hiçlikten bugüne, dokunduðu her þeyden þüphe içinde, yine de o tanýdýk þarkýda sana tebessüm ediyor ya kalbim, aklým almýyor… Kaybettiðin hiçbir þeyi anlayamadan kazandýklarýna sevindiðin günlerin nankörlüðü senden büyük olunca, þimdi inanmanýn bu kadar zor olduðu bir hayatta senden sonra yaþayan beni bir gün mutlaka anlayacaksýn…
Boðazýma kaçmýþ bir balýn damaðýmda ki acý tadý, iþte tam da böyle sensizliðin ardý…