Bir gün anlarlar insanlar elbet beni. Ama ne olarak, kim olarak,misal beni mi adýmý mý hatýrlayacaklar? Büyük iþler peþinde deðilim lakin hayallerimi süslemiyor deðil. Ben o kýrak çekyat da nasýl büyük hayaller kurabilirim ki? Ben kimim ki öyle büyük hayaller kuracakmýþým. Bu hayat da ben tutsaðým, hayallerim de tutsak. Sorgulamaya baþladým neden?
Tutsak olmak ne demek acaba? Nasýl bir tutsaðým ben. Misal bu dünya da olmak bile bir tutsaklýk deðil mi? Yaratan beni bu dünya kafesine bana sorarak mý koydu? Kafesin için deli gibi debeleniyorum kuþ misali. Bana verilen sýnýrlarý geçmemi söylüyorlar. Sonra insan sorguluyor, neden ulan! Amaç nedir bu tutsaklýðýn. Elime kitap alýyorum okuyorum, mutlu oluyorum. Hayda la olum yaratanýn ilk emriymiþ ya. Bak sen þu iþe, okumak gerekmiþ. Aydýnlanmaya baþlýyorsun okudukça sanki rahatlýyorsun. Bilgi insaný mutlu ediyor. Tutsaklýk? Öðrendim ki müslüman demek tutsak demekmiþ. Allah’ýn tutsaðý! Sonra anlýyorum ki o kafese bir amaç için konulmuþuz. Sorgulamak! Zati allah sorgulamamýzý istiyor. Düþünmemizi. Debelenmemizi sonra gerçeði bulmamýzý. Rabbi kabul etmeyi! Haddi aþmamayý. Eðer bize bir kafese koymasaydý ,ki yapabilirdi. Biliyordu ki haddi aþardýk. O kainatta kaybolurduk! En iyi o bilir ne diyelim.