Ne zaman geçiyor ne de onsuz bir an
Gitti mi yoksa yanýmda mý bir anlasam
Dönmek ne mümkün acý yüreðe düþtü
Hayat sanki anlaþýp ömrüme küstü
Ses seda yok oda buz kesmiþ gibi
Yer yarýlmýþ sanki oda cehennemim dibi
Bir ses duysam bir nefes yada elimden tutsa biri
Yensem artýk bilinmez denen acý gizemi
Ýnce bir ses döküldü dilimden nerdesin
Bir anlasam belki burada belki uzak yerdesin
Zaman kac asýr geçti bilmem cevap gelmedi
Kimse kalmamýþ odada ses deðil nefes bile gelmedi
Ne kadar sürecek kalmam belli deðil
Dönemezsem geri yaþadýðýmý kim bilir
Gýyabimda namazým bile kýlýnmýþtýr belki
Hayattan silinmiþtir adým beklide ebedi
Kalkmam lazým artýk kendim yürümeliyim
Çýkýp dýþarý sivasýn nazlýsýný görmeliyim
Yardým edecek kimsede yok ne yapsam
Tutunsam hayata dim dik ayaða kalksam
Ayak seslerimi duyduðum dýþardan gelen
Kapý açýlýyor yardým edecek birimi gelen
Yana döndüðümde gördüm baþýnda beyez bir örtü
Çok þükür ayaða kalkma isteðimi gördü
Durun yardým edeyim bir yeremi gideceksizin
Sizin kimseniz yokmu siz nasýl gideceksiniz
Diyemedim ben uzaklardan geldim yok kimsem
Yanýmda bir melek vardý nerede diyebilsem
Sordum nice sonra ne zaman iyi olurum
Ne zaman kalkýp kendi yolumu bulurum
Doktora sormak gerek dedi ben bilemem
Yaþarmýsýnýz yoksa buraya kadarmýþ bile diyemem
Tuttu kolumdan hadi kalkalým dolaþýn az az
Ömür dediðin çok kýsa hayata tutunun biraz
Ayaktayým çok þükür ilk adýmýmý attým
Sol yanýmdaki yokluðu daha çok yaþadým
Adým atýn ileri yoksa kalýrsýnýz böyle
Yürümezseniz nasýl gideceksiniz memlekete
Bilmiyorki memleketim yok benim
Sivasý bulmak için geçmiþimi yakýp geldim