Yapraklar Sarardý
Her sabah ayný durakta bekliyorduk.
Çok az konuþurduk,
Bazen hiç konuþmazdýk.
Gözlerle konuþuyorduk, anlaþýyorduk.
Bir birimizin adýný dahi bilmiyorduk.
Servisler gelince ben iþe sen okula giderdin.
Servislerimiz ayrýydý,
Hatta gittiðimiz yönde farklýydý.
Bir dahaki sabah seni görme umuduyla yaþardým.
Yüreðindeki sevgiliyi beklemek güzeldir.
Umuttur hayata anlam veren duygu.

Bir daha görmemek,
Umduðun yerde bulmamak,
Yitirdiðini düþünmek,
Bir daha göremeyeceðini hissetmek,
Korkutuyor insaný.

Korktuðum o sabah geldi.
Umduðum yerde seni bulamadým.
Her sabah olduðun yerde yoktun.
Ertesi günde yoktun.
Sonraki günlerde yoktun.
Sen yoktun,
Ama seni bekledim.
Servisler geldiler,
Sen yoktun.
Arkadaþlarýn okuluna gittiler,
Sen yoktun.
Ben iþe gittim,
Yine sen yoktun.
Günler, haftalar, aylar hatta mevsimler geçti,
Ama sen yoktun.

Dibinde beklediðimiz aðacýn yapraklarý sarardý,
Yaðmur yaðdý, yerler çamur oldu.
Ama sen yoktun.
Havalar soðudu, kar yaðdý,
Yüreðim sýcaktý, bedenim üþüyordu.
Ama sen yoktun.
Çiçekler soldu.
Yapraklar sarardý
Ama sen yoktun,
Halende yoksun sevgili…

Mahsun Yiðit 10.08.2013