Elleri kan kokuyor dünyanýn
Tutulmuþ mu ne
Aðrýyor her yaný güneþin ve ayýn
Gündüzler toz duman içinde
Eskiden bu kadar karanlýk mýydý þafaklar
Zindan mýydý gecelerin siyahý
Çocuklar korkudan uyuyamýyor
Yakýn ýþýklarý
Anne çýðlýklarý taþýyor ninniler
Üstüne kapanmýþ masum uykularýn
Masal kitaplarýnýn yüzüne bakýlmýyor

Rüzgarsýz kalmýþ uçurtmalar
Uzaktan tutulmuyor ipi
Kollar kýsa
Sýva yüreðinin bileðini..

Yarým açmýþ çiçekler çorak toprak üstünde
Henüz koklanmamýþ
Dua,dua yaðmur bekliyor
Nehirler taþýsa da gözlerinde ..

Acýsý kavþaðýnda
Yetim bir yolculuða çýkmýþ zaman
Kim kaldýrdý kaldýrýmlarý
Ve kim sildi beyaz çizgileri yol ortalarýndan

Nerde bölüþtüðümüz ekmeðin inancý
Her dilimine kan doðramýþ acý
Tut ucundan
Sözler sökülse de ciðerine kadar
Dilini yutmuþ aynalar
Çivisiz asýlmýyor
Omzumdaki vebalin yarasý açýlmýþ
Ayaklarý çatlamýþ ve kanýyor avuçlarý
Bakma öyle yüzüme, yüzüme
Ey aynalar
Kaldýr saçlarýmdan tel örgüleri
Saçlarým deðil ki daðýlan insanlýk ...

4 Aðustos 2013


Arzu Karadoðan