Yaðmur

Bir yarým ay düþüyor yüzüme…
Gece uzletinde sýðýntý hüzünler limanýmda
Ey yeri ýslatan parçam
Yanaklarýma dokunup düþüþünün masumiyeti
Yeni bir dünyanýn kapý eþiðine götürüyor beni
Bir derin iç çekmenin muhasebesinde…
Eski dünyadan akarak süzülüyor

Söyle…
Bu þehrin ortasýnda yapayalnýz
Kalsam da mý?
Çaðýn gayyasýnda boðulsamda mý
Avaz avaz baðýrýrken sussamda mý?

Bir güneþ düþmüþ peþime
Tenimi deðil
Yakarak kalbimi
Ruhumu eritircesine
Titreterek bedenimi…

Nemli halýlar üzerinde ellerim
Baþým…
Her daim; ey o baþým!
Hep önünde…

Öyle maðrur
Öyle suçlu
Öyle hezeyan
Ve öyle kahýr
Senin baþ koyduðun yerde;
Kalakalmýþ garip baþým!

Göðsümün tam ortasýndan
Zelzeleyle çaðlayarak fýþkýrýyor
Çözülüyor dilim
Dile geliyor!

Hiç dillenmemiþ!
Söze geliyor
Söz kesilmemiþ
Donuveriyor dünya
Kesiliyor sütten kesilir gibi
Peþimde deðil artýk
Kalbime doðuyor

Ey yeri ýslatan parçam
Yanaklarýma dokunup düþüþünün masumiyeti
Yeni bir dünyanýn kapý eþiðine götürüyor beni
Bir derin iç çekmenin muhasebesinde…
Eski dünyadan akarak süzülüyor

Sen…
Ne de çok özlenen
Ve her zaman özlenen
Bir iklim ki hep nemli avuçlarýmda
Biriktirir de uslanmam

Ve bilirim!
En güzel ekindi,
Seni büyüten iklim.
Yaðmuru bol,
Topraða tutunmuþ herþeyin!
Yine bilirim!
Bir mevsimdir bu;
Her yeni yaðmur ,
Yine sana benzetir bizi.
Yine sen kokarýz,
Yine sen aðlarýz
Yine sen coþarýz biz.

Bilirim.
Bir parçan o yaðmurda,

Bir deðse!

Ah bilirim!
Nasýl da vadilerimizin içine girip can olacak.
Nasýlda çocuklarýmýzýn yüzünde,
Nasýl da þehirlerimizde,
Nasýl da canýmýz da can olacak.
Can bulacak