Yalnýz yaþadýðýmý sanýyordum, /Yalnýz deðilken daha,
Mum ýþýðýnda, /Acýlarým duman, /Üþüyen evde..

Benim olmadý dünya, /Bildiðin,
Dünya kadar ben varken, /Benim dýþýnda,
Çatlayan fanus..

Akþamüzerleri, /Bütün kent sana bakardý,
Bulutlarýn maskesinden..

Bu çöplüðe kim býraktý martýlarý, /Denizsiz,
Kim doðurdu sessizliði sana..

Bir çocuk bakýþý sanki, /Uzaklýðýndaki ýþýklar,
Geceyarýsý olmuþ, /Yollarý süpürürken rüzgar..

Önde gidiyorum, /Sürekli önde,
Konuþmadan kendimle, /Susmadan seninle..

Seviyorum, /Kitaplarýmýn daðýnýk ruhunu,
Daðýldýklarý yerde, /Beni okumalarýný, /Daðýtmadan..

Avuçlarýma çizdiðim gözlerinle, /Kýrlangýçlarý selamlýyorum,
Görünmeden kendime..

Her çýðlýk, /Bir maðlubiyeti hatýrlatýyor bana,
Her suskunluk bir zaferi, /Kendimi tanýmlamadan sende,
Her ayrýlýk, /Gecesiz bir kaçýþý..

Kendi þiirini yazýyor bugün yüzün, /Kendi okuyor,
Kendini vuruyor hüzün, /Rio’da,
Brezilya kahvesi..

Kaç kez geçilen yollar, /Kaç kez geçilmez,
Kaç geçilmez yolda, /Unutulur aþk..

Bütün balýklar, /Yan yatýyor tezgahta, /Batmasýz,
Denizlerin vedasýna gömülen, /Gidiþleri gökyüzünde..

Ýstasyon’da bekletilen son tren, /Nerdesin,
Miadý dolan gözlerin, /Nereye,
Kondüktör, /Nereden,
Ben, /Ne zaman..

Yanlýþlarýn dile getirdiði doðrular, /Zamaný,
Sen geldiðinde sorgular..

Kim bulduysa buldu aþkýn formülünü, /Kim unuttu..

Beklemenin acýtan yaný, /Geldiðinde susmaman,
Ne zaman yorulur yüzündeki sessizlik..

Duvara baktýðýn zaman, /Bir masal gibi gelir hayat,
Kendi þiirini yazarken unutulan, /Þairliðimin cesedi,
Çalýnmýþ üzerimden..

Kimi sevmiþler ölesiye, /Bir çiçek adýndan,
Kalan mutluluk kadar..

Sýrtýnda dünyayý taþýr, /Hamal Tufan,
Ceplerinde aþk mektuplarý..

Solumda Boðaz Köprüsü, /Saðýmda sen,
Solumda ýþýklarý Ýstanbul’un, /Saðýnda ben..

Oyunlar oynadýk, /Oyunlar dýþýnda,
Sahnede yalnýzlýk,
Evvel zaman içinde,
Üçüncüsü,
Uykusuzluk...