teni sokaklara yapýþmýþ insanlar
rengarenk uykularýnda;
Ki gözlerinden baldýran zehirli çapaklar sorgulanýr.
Birbir deðer alýnlarýn kara mahkum yazýlarýna.
Ve yaðmurun dar salkýmlý aðacýnda bir idam paranoyasý...
Kalbini parçalayan yaðmuru hissetmeden yaþýyorlar
bak damarlarý patlamýþ
kollar , bilekler , delik deþik...
beyoðlu , moda , beþiktaþ ...
Yani küfrün baþkenti...
Gece lacivert çiçekler açýyor.
ruhlarý , domuz gibi , çamurda yýkanýyor
istanbul un çamuru , beþiktaþ dan denize dökülürken ,
içimde birþeyler parlýyor .
"Durma hadi!" savur içinin suskunluklarýný
Marmara'nýn küfür mavisine...
Gemilerimle bile söverim ben.
Hayasýz bir rotayý takip etmekte þiirlerim.
Yaþamamaya yemin etmiþler
bir çeþit düþman kini hani...
Öldürmeye yemin etmiþler
anlatamayacaðým bir yaðmur var þehrimde.
Bir masal yaðýyor çocukluðumun bilinçaltýna.
Derme çatma binalar , kaldýrým taþlarý...
þehrimin gözbebekleri oyulmuþ.
Mil çekilmiþ asfaltlarda gölgelere...
Ki bu domuz ruhlu adamlarýn , masalý .
semtimin merdivenleri ünlüdür
bilmem kaçyüz basamak!
aklýmdan cennete köprüdür...
Ki fikrimde kevser...
Ýliþmeyin oðlum sevap iþleyemeyecek denli sarhoþum...

Görüyorum ,
fahiþelerin , serserilerin , saçýný tarýyor rüzgar ..
travestiler , tinerciler , sarhoþlar ve pezevenkler ,
istiklâl'in arka sokaklarýnda lâl kuytuda..
þehrin kýyýsýnda köþesinde , gölgesi olan adamlar ve kadýnlar ..
Düþerek , içerek , polisin , televizyonlarýn ve hayatýn önünde ,
savaþmaktan , ruhlarý sýzlýyor mu acaba ?
O zaman deðiþtir yaþadýðýn bu reyting almayan hayatý.
Þýrýngadan kumandanla dokun damarlarýnýn tuþlarýna.
Bunlarý düþünürken , elimden düþüyor sigaram.
Almak için eðildiðimde , elim arnavut kaldýrýmlarýnýn içine girip ,
sokaðýn kalbine giriyor.
Gözyaþlarýna , küfürlere , þiirlere deðiyor.
Bana bak beyaz ýþýkla aydýnlanan evinden bakan insan
bu , orospu kýrmýzýsý , bu küfür dolu rüzgar ,
ve bin katlý gölgeler...
insanlýðýn boynuna dolanmýþ kollarý
boðazýn bacaklarýný ikiye ayýrýyor ,
gece , güneþ , elma , sigara , þarap ..
bunlar aklýmda kalanlar ..
þimdi hala .. karanlýk gecelerde .
sabaha karþý bu aþaðýlýk insanlar , birbirlerine sokulur
etleri etlerine gömülür
boþaldýklarýnda boðazýn sularýna dökülür ruhlarý
moda , beþiktaþ , üsküdar ...
beyoðlu , eminönü ..
tarlabaþý , dolapdere .. cihangir ... balat
istanbulun memeleri ..
sanmayýn buruþmuþ , sanmayýn sarkmýþ ,
herbiri hayata baþkaldýrýyor .

aþk ve hayat ,
bize bir nefes kadar yakýn .
Gece ve Ýstanbul,
son nefes kadar biz...
Ve kendini bu dumanlý sözlerin aralýðýndan
unutmadan okuma sakýn...