Kuytu bir yeri olmalý insanýn, boðucu kalabalýðýn arasýndan kaçýp saklanabileceði, tüm sýrlarýný saklayabileceði, vicdanýyla baþ baþa kalarak kendi ile konuþabileceði...

Derin bir yeri olmalý insanýn! Kimsenin göremeyeceði.

Öyle bir yer olmalý ki; çektiði tüm acýlarýný, gözyaþlarýný ve hatta mutluluklarýný gömebileceði ve hiç kimsenin bilmeyeceði bir yerden bahsediyorum.

Bir yanýna maviden çalma yeþillerini, diðer yanýna zifiri karanlýk nefretlerini saklayabilmeli...

En güvenilir bir dost gibi kuytu bir yeri olmalý insanýn;

Paylaþabileceði, kendine bile açamadýðý sýrlarýný ona açabileceði...

Yanan yüreðine saðanak yaðmurlarla yaðan, üþüyorum dediðinden, karamsar gecelerine güneþi doðdurabilen, kuytu bir yeri olmalý insanýn.

Öyle bir yer olmalý ki;

Sen gelmeden ‘'Hoþ geldin''diyebileceði...

Bir çocuðun annesi, yâda þairin kâðýt ve kalemi gibi

Kuytu bir yeri olmalý insanýn,

Gözyaþlarýný silebileceði...


Mustafa Hebip