Bihar e
Hacîreþk lotka didin li ber çem
Çêlîkê Zerzulan ji qul û qewêran serê xwe derxistin
Bereketa Xwedê lý dengê van Beqê ber çem bê
Orkestraya þev û rojê, her di guhê me de dengê wan,,,’bû’

Dema ku zaroktiya min a sikaka tê bîra min
Pêþî tu tê bîra min, tu dikenê, dikenê, dikenê,,,
duvre Hacî-Reþk tên
te li ser baskên xwe rudinênin
ji Serê Pirê, ji ber têlên sînor heta bi Riya Îpekê
te dibin û tînin, deh carî dikin
tu her dikenê, dikenê, dikenê,,,

weke gelek tiþtan tu jî zu ji nav me birin, hê gelek çîrok hebûn ku me li ber wan kon vedabana. Ma qey tu jî weke hemuyan cardin venagerê! Hema tu vegeriyabana, ma dê çibibê, dinya bi serê tu melekan de nayê xwar, ku tu býkarýbê û dengê me dibihîzê dîse li ser baskên Hacî-Reþkan vegere!
Kelogirî çav li rê me birayê zaroktiya min!