ERDOÐAN, TÜM KÜRTLERÝN HAMÝSÝ OLABÝLÝR MÝ?

Erdoðan Hükümeti, Öcalan ile anlaþýrken, sadece Türkiye içindeki Kürtlerin sorunlarýyla ilgili tek deðil, tüm Kürdistan parçalarýyla ilgili bir plan ve proje etrafýnda yoðunlaþmýþ olabilir mi?. Özellikle Suriye ve Ýran Kürdistaný’ nýn geleceði açýsýndan… Görüþülen tüm konularý, kamuoyunun bilmesi gerekmiyor elbette; ama bölgenin geliþme seyri ve doðru öngörülerle bölgesel geliþmelere bakacak olursak, bütün bunlarýn olmasý gerektiðini düþünmek mantýklý bir tahmin olur.

Bunun için, Türkiye, öncelikle kendi Kürtlerini rahatlatmak ve bölgedeki geliþmelerin dayattýðý aciliyete baðlý olarak, kendi Kürt sorununu çözmede elini çabuk tutmak zorundadýr. (Sanýrým ABD de bunu istiyor.) Kendi kamuoyunu, “Kürt” ve “Kürdistan” kavramlarýný hazmetmeðe ve bunlarý hoþ görmeye alýþtýrmaya hýzla hazýrlamak zorundadýr.

Çünkü Ortadoðu’ da, politikalarýn gündemi çok hýzlý deðiþmekte ve her an her þey deðiþebilmektedir. Kürtlerle ilgili, gerek Irak Kürdistaný ve gerekse Suriye Kürdistaný konusunda her an emrivaki bir geliþme gerçekleþebilir ve kendi Kürt sorununu çözememiþ bir Türkiye, problemlerin merkezi haline de gelebilir. O zaman geliþecek realitelere uygun olarak, Kürtler için çekim merkezi olarak baþka alternatifler ortaya çýkabilir. Türkiye, kendini tüm Kürtler için bir çekim merkezi olarak görmek istiyorsa, süreci hýzlandýrmak ve Kürt sorununda, kendi kamuoyunu rahat ettirmek zorundadýr. Sorun, sadece içeriyle sýnýrlý deðildir; bölgesel aðýrlýðý ve baðý olan bir sorundur.

Hazýr, Apo üzerinden, PKK, Avrupa ve Kandil ikna olmuþken( ABD ve Federal Kürdistan yönetimi bu sürece destek sunuyorken), süreci sabote edecek iç ve dýþ mihraklara fýrsat vermemek için, bu süreci, dolaylý politikalardan kaçýnarak, açýk, net ve þeffaf bir yol izleyerek çözüm sürecini, adil bir þekilde hýzlandýrmak gerekiyor.

Türkiye, Suriye’de, APO üzerinden PYD ile kendi lehinde bir dýþ politika açýlýmý yapmayý da düþünmüþ olabilir mi?. (Çünkü ateþkes sürecinin ardýndan Suriye’de Beþar Esed ordusu Kürtlere ve YPG güçlerine saldýrmaya baþladý. Ölenler de oldu.)

Sadece rejim muhaliflerini desteklemekle, gelecekteki Suriye iktidarýyla ittifak yapýlmýþ olunmuyor; çünkü Suriye muhalif güçleri, kendi Kürt sorununda hala doðru noktaya gelememiþtir. Suriye Kürtleri de olmadan, Suriye’de alternatif güç olunamayacaðý açýktýr. Böyle bir durumda Suriye bölünebilir ve olasý sürecin bölgeyi nerelere sürükleyeceði meçhul olacaktýr. Kendi Kürt sorununu çözmüþ bir Türkiye, Suriye Kürtlerinin sorunlarýný da (kendi vatandaþlarýnýn akrabalarý diyerek) kendine dert edebilecek ve oradaki siyasi gündeme, insanî temelde müdahil olabilecektir.

Irak Kürdistaný’nýn, baðýmsýzlýða doðru evrildiði ve yakýn bir tarihte bu statünün gerçekleþeceði kaçýnýlmaz bir olgudur. Güney Kürdistan yönetimi, bu kaçýnýlmaz tarihi evrilmeyi çoktan öngördükleri için, Türkiye ile her türlü ticari, siyasi iliþkilerini ilerletmiþ ve Türkiye’deki Kürt sorununun barýþçýl çözülmesi yönünde de her türlü çabayý sarf etmektedirler. Müttefik güç olarak Türkiye’yi tercih etmek istedikleri barizdir. Bu da Türkiye’nin geleceði açýsýndan bir þanstýr.

Irak Kürdistaný, baðýmsýzlýðýný ilan etmek zorunda kalýrsa, en büyük dayanaðý Türkiye olacak ve onlarý ilk tanýyan ülke de Türkiye olmalýdýr. Federal Irak Maliki yönetimi, Ýran’ýn bölgede izlediði politika ve Suriye’deki geliþmeler, bu mutlak geliþmeyi dayatarak, Kürtleri, baðýmsýzlýklarýný ilan etmeðe sürüklemekte ve adeta onlarý buna mahkûm etmektedir.

Ýran ise, Suriye’ den sonra sýra kendisine geleceðini bildiðinden, ondan geldiðince, savaþý ve çatýþmalarý, kendi ülke sahasý dýþýnda tutmaya gayret etmekte olduðu için; gerek Irak’ýn ve gerek Suriye’ nin içiþlerine yönelik politik (ve askeri) çabalar sarf etmektedir. Türkiye’ yi de (oralardaki duruþundan dolayý) ABD kuklasý olmakla suçlayarak bölgede güç yarýþýna soyunmaktadýr. (PJAK, dün -06 Nisan- Ýran’daki tüm Kürt örgütlerini bir çatý altýnda toplamaya çaðýrdý. Yakýnda, Ýran da, (Suriye’ nin yaptýðý gibi) içindeki Kürtlere ve PJAK güçlerine saldýrýlar baþlatýrsa kimse þaþýrmasýn. PKK’nin ateþkes sürecinin yansýmasý olarak deðerlendirilmelidir.

Suriye’den sonra Ýran rejimi gündeme girerse, bölgede deðiþimi savunanlarýn yanýnda Türkiye de aktif rol almak zorunda kalabilir. Bu durumda Türkiye, yine APO üzerinden Ýran’daki PJAK ile kendi lehinde bir dýþ politika açýlýmý düþünebilir.

Türkiye’de ise, Erdoðan liderliðinde, Ortadoðu’daki tüm Kürtlerin hamiliðine oynayacak bir öngörünün mevcut olduðu görülmektedir. Hem AK Parti ve hem BDP (dolayýsýyla PKK), geleceðe yönelik plan ve projeler üzerinde, sanýrým bu yönde de konuþmuþ olmalýlar.

Eðer böyle bir þey varsa, BDP, (sürece yayýlacak bir program düþünülmüþse) meclise sunduklarý Anayasa taslaðýnýn içeriði Kürt halký taleplerine göre çok geri sayýlsa da, Türkiye toplumunu, bu sürece hazýrlamaya yönelik, sürecin ilk aþamasý olarak düþünülmüþse, anlaþýlabilir. Yoksa önerilen bu anayasa, son þekli ile böyle olacak ise, Kürt halkýnca yeterli sayýlmayacaktýr.

AK Parti’ inin sunduðu anayasa ise, “Türk milleti” vurgusuyla eski anayasadan farklý olarak, Kürtler için pek yeni bir þey getirmemiþ oluyor. Bununla, meclisteki diðer muhalif partilerini konu üzerinde tartýþmaya çekmek amaçlý olabilir mi, bilemeyiz. Bu yaklaþýmla, muhalefetin (CHP ve MHP’ nin) uzlaþmadan kaçmasý halinde, BDP ile yeniden oturup, (asýl amaçlanan) yeni anayasayý ortaya koyarak, birlikte referanduma götürmek istiyor olabilir mi, onu da bekleyip göreceðiz. Þüpheli görünüyor.

Erdoðan, Kürt sorununa adil bir anayasaya ile eþitlikçi ve özgürlükçü doðru çözümler gerçekleþtirir ve baþarýrsa; diðer parçalardaki Kürtlerin de hamisi sayýlabilecek ve Cumhuriyet tarihinin ilk ve bölgenin biricik gerçek lideri olabilecektir. Dünya liderleri arasýndaki saygýnlýðý da kat be kat artacaðý muhakkaktýr.

Peki, Erdoðan, APO ile sadece PKK üzerinden tek deðil de PYD ve PJAK üzerinden de anlaþmýþsa ve bu kazanýmlarý elde edecekse, diðer parçadaki tüm Kürtlerin toplamý kadar olan kendi Kürtlerine ne kadar hak ve imkân sunacaktýr acaba?. Ya da APO, tüm bu imkânlarý Erdoðan’ a sunmuþsa, ne kazanýp ne kaybedeceðinin hesabýný tam yapmýþ mýdýr acaba? (Ancak ikisi bilir...)Sürecin seyrine göre Kürt halký da, konuyu ele alýp kendince tüm yaklaþýmlarý deðerlendirecektir elbette.

Ayrýca, PKK’ nin silahlý güçlerini susturarak, binlerce militana, silahlarýný býraktýrýp sýnýr dýþýna çýkartmak ve bu da, sadece sözlü bir güvene dayanýlarak yapýlýyorsa, bu, APO açýsýndan büyük bir risk altýna girmek demektir. Durum hiç de þeffaf deðildir. Karar, ne kadar doðru ve sevindirici olursa olsun, bu iþin güvencesi nedir; çocuklarýný bekleyecek halk açýsýndan durum belli de deðildir.

Eðer silahlar burada býrakýlacaksa, (tekrar geri dönmek üzere) militanlar niye yurt dýþýna çýkýyorlar ki o zaman; silahýný býrakanlar, (ifadeleri alýnacaksa da alýnsýn ve) direk evlerine gitmeleri saðlansýn, daha doðru olmaz mý? (Tabii bunun için yasal düzenlemeler ve güvenceler gerekiyor.) Peki, o zaman Kandil’ deki silahlar için hükümet ne düþünüyor acaba; orada mý gömülecek, Türkiye’ye mi getirilecektir? (Belki de oradaki silahlar PJAK’ a ve burada býrakýlacak silahlar da YPG’ ye aktarýlmak isteniyordur, kim bilir.) açýklýk ve þeffaflýk yoksa yorumlar da bol çeþitli olur…

Barýþmak ve helalleþmek iki ulusun geleceði açýsýndan hiç de hafife alýnacak ve küçümsenecek bir olay olmasa gerek. Ne gerekiyorsa yapýlmalýdýr sonuçta. Ama ne yapýlýyorsa halklarýn bilmesi gerekir kanýsýndayým.

Geliþmeler, hem tarihi bir olaydýr ve hem de çok önemlidir. Onun için tüm ilgili taraflarca, olanlarý ve geliþmeleri çok önemsemek, söz ve davranýþlarýnda titizlenmeleri gerekiyor. Bu hayýrlý yolda, kimse, kimseyi aþaðýlamamalý ve kendi halký önünde küçük düþürmemelidir. Onurlu bir barýþ ve karþýlýklý güvene dayalý kalýcý bir kardeþliðin tesisi için bu gereklidir. Bu geliþmelerin, sürece olumlu katký sunmasýný ve tüm halklara hayýrlara vesile olmasýný dilerim.

Selam ve sevgiyle kalýn.

M.Nazým Güler- 07. 04. 2013