Kalbimde dikiþ izleri var. Ölümüme geçici yama yaptýlar.

Bazýlarýmýz ''dünya'evinde'' insani yoksunuz, yoksulluk ile kuþatýlan yokluðumuza ''merhaba!''

Bacak aramdan dýþarý sýzan ses sana yazýyorum lütfen oku.


201 erkek almýþ kalemi eline ''egaliterlik'' ile alakasýz, bütünden kopuk kaba muhalefetçilik yapmýþ bir aðacýn iskeletine.

Havva'dan beri gövdem odalarýndaki bir dolap gibi, kapýsýný hoyratça kullandýklarý, askýlýðýna ''insanlýklarýný'' ütüleyip astýklarý.

K. kitabýndan,

Prof. Dr. Mansur Beyazyürek yazmýþ: ''... bakýmevleri, yetimhaneler, yurtlar dýþlanmýþ, özürlü bebekler, çocuklarla dolu.''

''Özürlü'' devlet politikasýný eleþtirirken bir çocuðun sýrtýna kendinden olmayan kusuru yüklemek ve onu böyle tanýmlamak dýþlamanýn da ötesi. Akademik unvaný profesörlüðe kadar yürümüþ bir ruh hekiminin ''bu kadar ruhsuz'' yorumda bulunmasý ancak Türkiye'de olurdu, þaþýrmadým.


Nedim Gürsel yazmýþ: ''...çocuk aldýrma yasaðýna karþý çýkýyor, baþkaldýrýyorum.''


Muhafazakârlýðýn kadýn üzerindeki baskýsý ne kadar çirkinse sizin de ''talihsiz cümleniz'' o kadar çirkindir. Çirkinlik karþýt olduklarýnýzdan bulaþýcý bir huy olsa gerek ki sözcüklerinize de bulaþmýþ!
Çocuk ''insan'' demektir! Çocuðu nereden aldýrýyorsunuz? ''Ýnsan'' cinayetine aralýk býraktýðýnýz kapý ile neye baþkaldýrýyorsunuz?
Varlýðý oluþmamýþ cenin deðil bahsettiðiniz! Tebrik ederim!


Ýki yazarýný okuduktan sonra diðerlerine devam edemedim. Ayný kurguda cümlelerdir, þüphem yok.

201 erkek'e soruyorum;

''Varlýðým üzerinden adýma konuþma cüretini Âdem'in bir elma hakkýndan mý aldýnýz?''

Esinlendiðiniz Simone de Beauvoir der ki;

''Dünya bir erkekler dünyasý. Gençliðim efsanelerle, erkekler tarafýndan yaratýlmýþ efsanelerle beslenmiþ. Ve ben sanki bir erkekmiþim gibi, buna hiçbir þekilde karþý çýkmamýþým.''

Onun karþý çýkmadýðýna her þekilde ''kadýnlýðým'' ile karþý çýkýyorum bugün! Dünya erkeklerin dünyasý deðil!

Erkekleri döl yolumdan ''ben yarattým!''
Piþman ettiniz!
Bin piþman!