Allah’ýn, Kuran’ý Kerim’i teblið etmesi için seçip beðendiði elçisi Hz. Muhammed, Kuran ahlakýna uygun yaþamý, Allah’a olan baðlýlýðý ve inancý, Kuran’ý teblið ederken gösterdiði üslupla müslümanlara örnek olan Kutlu bir insandýr.

Güzel Ahlaký:

Peygamberimiz Hz. Muhammed, peygamberliði boyunca sadece kendisine vahyedilene uymuþ, insanlardan hiçbir karþýlýk beklemeden yalnýzca Allah’ýn hoþnutluðunu aramýþtýr. Zorluklar karþýsýnda en güzel tavrý gösteren Peygamberimiz(sav), sabrý ve tevekkülüyle tüm müminlere örnek olmuþtur.

"Mümin kiþinin durumu ne kadar þaþýrtýcýdýr. Zira her iþi onun için bir hayýrdýr. Bu durum, sadece mümine hastýr, baþkasýna deðil: Ona memnun olacaðý bir þey gelse þükreder, bu ise hayýrdýr; bir zarar gelse sabreder, bu da hayýrdýr." (Kütüb-i Sitte, Muhtasarý Tercüme ve Þerhi)
Peygamberimiz(sav) müminlere çok düþkün bir insandý. Þefkati ve merhametiyle yakýnlarýnýn, dostlarýnýn ve kendisine tabi olanlarýn her türlü sorunuyla ilgilenir, onlara koruyucu kanatlarýný gererek ahiret hayatlarý için imanlarýnýn güçlenmesini saðlamaya çalýþýrdý.

‘Andolsun size, içinizden sýkýntýya düþmeniz O'nun gücüne giden, size pek düþkün, müminlere þefkatli ve esirgeyici olan bir elçi gelmiþtir.’ (Tevbe Suresi, 128)
Ýnce düþüncesi ve nezaketiyle çevresindeki insanlara kýrýcý davranmaktan kaçýnan, yumuþak huylu, nazik ve nezih bir insandý. Peygamber(sav)'in evinde yetiþen ve yýllarca ona hizmet eden Hz. Enes (ra), Peygamberimiz (sav)'in nezaketini þöyle anlatmýþtýr:

"Kendisine bir þey soraný can kulaðýyla dinler, soruyu soran yanýndan ayrýlmadýkça, onu terk etmezdi. Resulullah ile bir kimse tokalaþýrsa veya bir kimse tokalaþmak için elini uzattýðýnda, karþýsýndaki kiþi elini çekmeden Resulullah elini çekmezdi. Biriyle yüz yüze gelince de, karþýsýndaki, yüzünü çevirip ayrýlmadýkça Resulullah o kimseden yüzünü çevirmezdi. Önüne oturan kimseye hiçbir zaman ayaklarýný uzatmazdý. Karþýlaþtýðý kimseye önce kendisi selâm verirdi. Ashabýyla tokalaþmaya önce kendisi baþlardý."

Peygamberimiz ayrýca temizliðe de çok önem verirdi. Müminleri temiz olmalarý konusunda þöyle uyarmýþtýr:
"Müslümanlýk temizdir, kirsizdir. Siz de temiz olun, temizlenin, Zira cennete temizler girer." (G.Ahmed Ziyaüddin, Ramuz El Hadis, 1. Cilt)

Peygamberimiz(sav)in Tebliði:

Hz. Muhammed (sav), Allah'ýn "Þu halde, sen bundan dolayý davet et ve emrolunduðun gibi doðru bir istikamet tuttur..." (Þura Suresi, 15) ayetiyle de bildirdiði gibi insanlarý uyarmakla görevlendirilmiþ bir peygamberdir. Peygamberimiz de, diðer tüm peygamberler ve elçiler gibi insanlarý Allah’ýn yoluna davet ederek kendisine verilen görevi yerine getirmiþtir. Bu davetler sýrasýnda kullandýðý üslup ve güzel ahlak yine tüm müminlere örnek olmuþtur.
Peygamberimiz(sav) insanlara öncelikle Allah’ýn sonsuz güç sahibi olduðunu anlatmýþ ve tek doðru yolun Allah’ýn yolu olduðunu bildirmiþtir. Ayrýca insanlarý þirke karþý uyarmýþ ve tek ilahýn Allah olduðunu anlatmýþtýr.

"Gördünüz mü haber verin; Allah'tan baþka taptýklarýnýz, yerden neyi yaratmýþlar, bana gösterin? Yoksa onlarýn göklerde bir ortaklýðý mý var? Eðer doðru sözlüler iseniz, bundan önce bir kitap ya da bir ilim kalýntýsý (veya bir eser) varsa, bana getirin." (Ahkaf Suresi, 4)

Peygamberimiz ‘Ölümü en çok zikreden ve kendilerine gelmezden önce onun için en iyi hazýrlýðý yapanlardýr. Ýþte akýllýlar bunlardýr.’ diyerek insanlarý ölüme hazýrlanmalarý konusunda da uyarmýþtýr.

Müþriklerin çok olduðu o dönemde sevgili Peygamberimiz teblið görevini yerine getirirken güzel ahlaktan ve güzel sözden asla taviz vermemiþ ve Allah’ýn emirlerine uymuþtur. ‘Allah'tan bir rahmet dolayýsýyla, onlara yumuþak davrandýn. Eðer kaba, katý yürekli olsaydýn onlar çevrenden daðýlýr giderlerdi. Öyleyse onlarý baðýþla, onlar için baðýþlanma dile ve iþ konusunda onlarla müþavere et. Eðer azmedersen artýk Allah'a tevekkül et. Þüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.’ (Ali Ýmran Suresi, 159)

Ýnancý ne olursa olsun insanlarý Ýslam'a davet ederken güzel ve yumuþak söz kullanmak her Müslüman’ýn sorumluluðudur. Bize düþen de Peygamberimizin güzel ahlakýný örnek almak, teblið ibadetimizi yerine getirirken kötü sözden kaçýnmaktýr.
Altuð Öztürk