Sandýktan çýkarttým birer birer
naftalin kokulu elbiselerimi,
bütün çocuk günlerimi sýðýþtýrarak…
Siyah beyaz fotoðraflarýma baktým birer birer,
bütün çocukluk günlerim yalýn ayak…

Hatýra defterimi yýrtýp atmýþtým,sarhoþluklarýmdan birinde
sanýrým içindekileri unutmak istiyerek;
ama, o günleri ne mümkün hafýzadan silmek!

Yargýçlarýn ve savcýlarýn adil olmadýðý günlerdi,
Kanunlarý, yönetmelikleri, kararlarý,
dergileri, gazeteleri, bütün yayýnlarý,
panzerleri, kelepçeleri, bütün silahlarý,
zindanlarý, tutukevleri, iþkenceevleri,
borsalarý ve þirketleri ve iktidarlarý,
karþýydý hepsi ulusa, ulusalcýlýða.

bunlarýn hiçbiri kurtaramamýþtý onlarý,

durduramamýþlardý Türkün þahlanýþýný…