Hayalimdeki meçhul sevgilim, sen benim tanýmadýðým, belki de hiç tanýyamayacaðým vefasýz sevgilimsin. Bilir misin seni nerelerde aradýðýmý? Sen bazen gönlümde sým sýcak bir sevgi, bazen sým sýcak göz yaþý seli, bazen kalbimi burkan, acýtan bir sýzý. Bazen de arzu, kin, ihtiras ve intikamsýn.
     Seni gecenin bir yarýsýnda, ýp ýssýz ve karanlýk yollarda, bazen de kumsalý döven hýrçýn dalgalarýn serinliðinde ve gecenin bilmem kaçýncý saatinde, denizdeki yakamozlarda arýyorum.
     Ýþte yine gecenin epeyce ilerlemiþ saati. Her taraf derin bir uykuda. Bense tüm varlýðým ve düþüncelerimi sana mal etmiþ, kendime ait olmayan bir dünyada, yakamozlarda þekillenen hayalini seyrediyorum. Koyu deniz yeþili gözlerini halelendiren kirpiklerini kýrparak, gel diyorsun. Koþup gelmek istiyorum sana. Bir anda uzaklara kaçýyor, þen, þakrak kahkahalar atarak aþkýmla alay ediyorsun. Seni yakalayamamanýn ezikliðiyle, gözlerimde yaþ, kalbimde acý veren bir burukluk, kararsýz ve uyuþuk adýmlarla sahili terkediyorum.
     Koyu çam aðaçlarýnýn gölgelediði bir gazinonun, köpüklü dalgalarýn hýrsla dövdüðü sahilinde, tek baþýmý bir masaya oturmuþ, önümde meze ve kadeh, çevremde bir çok masa ve masalara yerleþmiþ insanlar. Gülüyorlar, konuþuyorlar, bazen de coþup oynuyorlar. Bense seni karamsar düþüncelerimden alýp, bir an için olsun mutluluðuma ýþýk yapmak istiyorum. Bana destek olan tek dostumsa kadehimdeki içkim. Seni yakalamak ister gibi, hýrsla sarýlýyorum kadehime. Bir nefeste içiyorum tümünü. Boðazýmda dayanýlmaz bir yanma. Düþüncelerimin karanlýðýndan güçlükle çýkara bildiðim hayalin, yine tüm vefasýzlýðýnla terkediyor beni. Hýrsla yere çarpýyorum kadehimi. Mezelere dokunulmamýþ, þiþem neredeyse dolu. Umutsuzluðun çökerttiði omuzlarým düþük, baþým önüme eyik, dayanýlmaz acýlarýmla terkediyorum gazinoyu.
Bazen bir konserin melodileriyle, karamsarlýktan sýyrýlýp kurtarmak istiyorum kendimi. Tam senin vefasýzlýðýnca. Vefasýzlýk mý? Ben sen miyim ki. Sazda sen, þantözde sen ve her yerde yine sen. Tüm konser boyunca seni düþünüyorum. Seni seyrediyorum ve senle yaþýyorum.
     Bazen hýrçýnlaþýyorum. Seni gerçeklerin katýlýðýnda param parça etmek istiyorum. Ve parçalýyorum da. Dayanýlmaz bir boþlukta buluyorum kendimi. Tüm yakýnlarýný kaybetmiþ, bastonu elinden alýnmýþ köre dönüyorum. Umutsuz ve çaresiz. Oyuncaðý elinden alýnmýþ bir çocuk gibi, hýçkýra hýçkýra aðlýyorum. Parçaladýklarýmý tekrar bir araya topluyorum. Yine bir bütün oluyorsun. Yine tüm umutlarým sen. Arzularým, ihtiraslarým ve yaþama gücüm sen. Kendimi bildim bileli, senle baþladý yaþamým. Sana kavuþma umudundan aldým yaþama gücümü.
     Sen hayallerimin kadýný olarak kalacaksýn hep. Zaten sen hiç olmadýn ki. Seni ben yarattým hayallerimde. Seni bulupta ne yapacaðým. Mutlu edebilecek misin beni. Kýskançlýklar, kavgalar ve küskünlükler. Böyle kurulmuþ bu dünyanýn düzeni. Ýyi baþlar beraberlikler. Sonu ise genellikle kötü biter. Ben seni kaybetmek istemiyorum. Hep böyle hayallerimde, göz bebeklerimde kal.
     Seni kaybetmektense, bulamamak ve seni teretemiz duygularýmda kalmaný istiyorum. Ben sana hep böyle sitem dolu mektuplar yazacaðým. Ve sana yalvaracaðým. Gel göz bebeklerime yerleþ diye. Sen olarak görmeliyim her þeyi ve sadece senle yaþamalýyým. Þimdilik hoþça kal sevgilim.
                         ***
                    
     Ben yeþil gözlü, bir bilinmezin esiriydim. Hayallerimde bulmuþtum onu. Ne yazýk ki bir gün onun gerçeðiyle karþýlaþtým. Bir sinemada antrakta gelmiþtik göz göze. Ýri, yeþil gözlerini çivilemiþti gözlerime. Uzun uzun bakýþtýk. Dilim tutulmuþtu, heyecandan titriyordum. Bir dergi uzattý okur musun diye. Dergiyi aldým. Teþekkür etmek istemiþtim ama, edemedim. Koyu yeþil gözlerine takýlmýþtý gözlerim. Sým sýcak duygular, umutlar kaplamýþtý içimi. Yýllardýr aradýðým sevgilimi bulmuþtum sonunda.
Hep sana koþuyordum. Arzu dolu, umut dolu. Neden sonra bir dilsizin sessizliðiyle, gözlerimizle anlaþý vermiþtik. Bir sinemanýn locasýnda uzanmýþtý dudaklarým dudaklarýna. Küçük ellerinle yüzünü kapatmýþtýn. Utanýyordun. Sanki yaptýklarýmýz ayýpmýþ gibi. Doðanýn insanlara kazandýrdýðý en büyük ve en güzel duygu, sevmek ve sevilmek. Biz de seviyorduk biribirimizi. Hem de delicesine. Günler, haftalar ve aylar, ne de çabuk geçiyordu. Bir yuva kurmanýn özlemiyle yanýp tutuþuyorduk. El ele tutuþur gözden ýrak yerlere giderdik. Özlemle sarýlýrdýk biri birimize. Böylesine güzel geçen günlerimizin hiç bitmeyeceðini sanýrdýk. Aldanmýþýz. Umut dolu günlerimiz tez bitti. Ailelerimiz kopardý bizi biribirimizden.
Keþke seni hiç tanýmasaydým. Sen el oldun artýk bana. Gönülsüz de olsa evlendiðin kiþi ile belki mutlusundur da. Her karþýlaþtýðýmýzda, baþýný öne eðerek göz göze gelmemizden kaçýyorsun. Ýnan bana sevgilim, mutlu olman en büyük dileðim. Sen bana bakma, ben sana hep böyle yazacaðým. Sanma ki yazdýklarýmý sana göndereceðim. Yazdýklarým her zaman bende kalacak ve hep baþ ucumda duracak. Geçmiþteki güzel günlerimi her anýmsayýþýmda, tekrar tekrar okuyacaðým yazdýklarýmý. Her okuyuþumda göz yaþlarýmla ýslatacaðým onlarý. Gün gelecek ýslanmaktan sararýp solacaklar. Týpký solan yok olan umutlarým gibi. Biliyorum, ben de solan, yok olan umutlarým gibi sararýp solacaðým ve eriyip yok olacaðým günün birinde. Öldüðüme üzülme sakýn. Sensiz yaþamaktansa, ölmek benim kurtuluþumdur. Acýlarým bitecek ölümümle. Elveda sevgilim, elveda.
                    ***
     Uzaklardan bir þarkýnýn naðmeleri, dalga dalga geliyor kulaklarýma, artýk bu solan bahçemde bülbüllere yer yok. Kendi radyoma uzanýyorum, þarkýyý daha net dinleyeyim diye. Þarký anýlarýmýn içine gömüyor beni. Aðlamak istiyorum, aðlayamýyorum. Yýllarca durmadan akan göz yaþlarým artýk akmaz oldu. Yalnýzlýðýma, çaresizliðime ve hastalýðýma kahroluyorum. Yataðýmdan çýkýp, beynime kazýdýðým o en güzel günlerimi yaþadýðým sahile, kuytularara gitmek istiyorum. Gecenin karanlýk örtüsüne bürünüp, yakamozlarý, revnaklarý usumce þekillendirmek istiyorum. Belki o güzel hayalini yine gözlerime çivileyip, seninle doyasýya beraber olabilmeyý baþara bilirim. Heyhat, ne yataðýmdan kalkacak, ne de ilerlemiþ hastalýðýmýn acýsýna dayanacak gücüm kalmamýþ. Ben sensizliðimle her gün öldüm, öldüm ve dirildim. Oysa hastalýðým bir kez öldürecek beni. Ölümü kucaklamak istiyorum sana kavuþmak istercesine. Belki mezarlarýmýz yan yana düþer diye. Son kez elveda sevgilime, elveda tüm umutlarýma ve yaþama sevincime. Elveda, elveda
                              

                                   Özcan NEVRES