>Ýki arkadaþ çölde yürümektedir, yolculuðun bir noktasýnda bir münakaþa olur
>ve biri diðerine tokat atar. Tokadý yiyenin caný acýr ama bir þey
>söylemeden kuma þöyle yazar:
>
>
>"BUGÜN EN ÝYÝ ARKADAÞIM BENÝ TOKATLADI "
>
>
>Bir vahaya gelene kadar yürümeye devam ederler ve suya girmeye karar
>verirler. Tokadý yiyen bataklýða saplanýr ve boðulmaya baþlar ama arkadaþý
>kurtarýr. Yarý boðulmadan kurtulduktan sonra bir taþa söyle yazar:
>
>
>"BUGÜN EN ÝYÝ ARKADAÞIM HAYATIMI KURTARDI "
>
>
>Tokadý atan ve hayat kurtaran sorar: "Canýný acýttýðýmda kuma yazdýn neden
>þimdi taþa?" Diðeri cevaplar: "Birisi canýmýzý yaktýðýnda kuma yazmalýyýz
>ki baðýþlama rüzgarý silebilsin ama biri bizim için iyi bir þey yaparsa
>taþa kazýmalýyýz ki hiç bir rüzgar silemesin.
>
>
>"ACILARINIZI KUMA VE ÝYÝLÝKLERÝ TAÞA YAZMAYI ÖÐRENÝN "