hayata. karýþmak istemiyorum ayný insanlara,
bakýyorum hala bahama adalarýnda deðiliz
carlito ?! ama sen bunu biliyordun
biraz ben de. sedyede giderken hastaneye
onca tüp kan isyandayken bedenimden
çok afilli bir söz edeceðim. o zaman
kendime daha çok saygý duyacaðým belki bir
aziz bile olabilirim. neden olmasýn ?
düþün ki kusuyorum bahama adalarýna, sahillerine
el deðmemiþ kum tanelerine. o denli pisim,
itilmiþim, iðrendirilmiþimgillerdenim.

savruluyorum çarþafla duvar arasýnda, mezarým
ki o bir yatak þimdilik. ne yapacaðýmý bilmeyip,
terliklerimi arayýp gözlerimle kalkmaya
tetikliyorum. hiç babavari deðil.
uyanýyorum,
hasiktir.