Nehir kýyýsýndaki kayalýða indiðimde suya düþen gölgeyle baþýný farkediyorum. Eðilmiþ, akýntýya bakýyordu. Yaklaþmak istedim, elinin iþaretiyle vazgeçtim. Dediðine göre balýklarý ürkütebilirmiþim. Poþet dolusu erzaðý görebileceði bir aðaç dalýna iliþtirip uzaklaþacaktým. Cebime uzanýyorum. Kahretsin. Boþ. Ýkisi de. Sigara atmasýný istiyorum. Kýmýldamýyor. Gözleri hep akýntýda. Birden sevinçle doðruluyor. Ýnlerini buldum diyor.
Balýk aðýný kýyýya doðru çekiþini görseler, kahvede günlerce konuþulurdu bu. Eli boþ döndü dedirtmemek için miydi yoksa üç beþ balýða mý telaþý. Aklýndan ne geçiriyor bilemezdim. Pazularý gerildikçe mantar ve kurþun yýðýný beliriyor suda.
Türkü mýrýldandý sonra. Kulak kabarttýðýmý görünce kesti sesini. Baþtankaranýn biri, gelip yanýmýzdaki çalýlýða konuyor. Kendimi tutamayýp gülüyorum. Duymazdan geliyor önce. Baktý ki duracaðým yok baþýný öte yana çevirdi. Sendeledi.
Aðý zamanýnda býrakmasa nehre düþebilirdi. Su iyice yükselmiþ, dedi. Gülme krizim geçince söylemiþti bunu. Sesi eskisi kadar gür. Düþündüm, aynýydý halbuki. Oradaki aðaç kökü bildim bileli açýktadýr, çatlaktýr kabuklarý. Git, biraz odun topla , diyor.
"Topladým.”
"Ya ateþi, yaktýn mý ?"
"Önce çakmaðý vermelisin, bir de sigara."
" Torpido gözüne bak."
Mavi mavi paketlerin yerini öðreniyorum . Eksilse biri, anlamaz. Çeþmeye inerim akþam olunca. Tekini yakar elinden su isterim Ayþe'nin.
" Biri söylerse kýzarlar."
" Kýzsýnlar, " dedim arabaya koþarak.
     
Kanatlanacak deðil ya oralara…

Üst üste onca ev. Sokaklar. Diðerine ulaþtýkça yeniden baþlayan. Bacaklarýmýn güç yetiremeyeceði uzaklýða açýlýyordu her biri. Tekerlekler dönüp duruyor. Okun ucu çift iki ve bir sýfýrý gösterince yol ortasýndaki çizgiler bütünleþiverirdi. Islýða benzeyen tiz bir uðultu sarardý kulaklarýmý. Parmaklarýmla týkar yanaklarýmý þiþirirdim.
Otlaklarý dizboyu. Dikenli dallar yerine kalýn tellerle çevrelenmiþ ekili tarlalarý ambalajlý þeker kutusu gibi görünüyor gözüme. Yel deðirmenine uzanan yolda aðýr yürüyüþlü kocaman inekler vardý. Nereye gidiyoruz, demiþtim kýrmýzý ýþýklar yanýp araba durunca.
“ Gazete alacaðým.”     
“ Geldiðimiz yerde yok muydu?.”
Beyaz þeritlere bakmaktan vazgeçip bana dönüyor bir an.
“ Büyük þehirlere daðýtýyorlar. Amcaný da görürsün fena mý? ”

Þangýrdamýþtý bozukluklarý cebinde. Elinin hemen altýndan. Oradan çektikçe makinanýn kolunu indirirdi. Meyve resimleri ýþýltýyla dönmeye baþlardý o sýra. Portakal elma ve çilek, yanyana gelirse bir bozukluk atýlýrdý içine. Boþalýr, gidip doldururdu. Bir daha, defalarca.

“Sýkýlmýþsýndýr,” dediði zamanlar ayrýlýrdýk oradan. Okula gidip gitmediðimi sorardý. Cevaplardým, Anlamaz, tekrar sorardý. Parka gider dondurma alýrdýk. Jeton atýlan makina oyunlarý oynardýk sonrasýnda.

Amcama kýzarak konuþurdu babam. Iþýltýlý makinalardan uzak durmasýný isterdi. Kaçýncýymýþ verdiði sözleri, elalemin gavuruna boþuna mý çalýþýrlarmýþ yýllardýr.
Baþý önde, dinlerdi babamý. Mavi paketten yakýlmýþ sigarasý duman duman yükselirdi odada.