Bu dünya alemi çok fazla korkutucu bir alem! Zaten anamýzýn karnýndan çýktýðýmýzda bunu hepten biliyoruz.

Bu aleme doðduktan sonra þunu anlaman icab eder. Mum alevindeki gölgen gibidir korku: Onu görüp anlamaya çalýþtýkça, muma yaklaþtýkça büyür. Ona sýrtýný dönersin, onu yok sayarsýn, ona raðmen yürüyüp gidersin, iþte o zaman küçülür. Ben o mum alevinin üstüne çok gittim birader, ben o alevi çok tecrübe ettim. Ama yok, korku dediðin meret, sana kesilmiþ bir ceza gibi peþin sýra gelir. Kendime çok sordum, Allah bu korku meretini insanýn bünyesine neden koymuþ, bu cezayý neden kesmiþ yani bize? Neden biliyor musun, ümit etmenin tadý çýksýn diye. Bir de bizden baþka olanlarý anlayalým diye. Çünkü ben seninle ne kadar ayrý olursam olayým, korkularýmýz bizi aynýlaþtýrýr.

Peki,

Sizin en büyük korkunuz nedir?