Benim adým Saltukalp. Doðduðumda babam bu adý koymak istemiþ.. Çünkü isteði; hiçbir zorlukta yýkýlmayan, savaþçý, güçlü bir insan olarak yaþamam; ismime yaraþýr bir erkek evlat olarak kararlarýmý ve duruþumu sergilememmiþ..

Anlaþýlacaðý üzere, milliyetçi/mukaddesatçý bir aile anlayýþýndan gelmeme raðmen bu özelliklerden ziyadesiyle arýnmýþ bir kiþi olarak, olabildiðince objektif ve ýlýmlý bir bak
ýþ açýsý geliþtirdim içimde.. Zaman içerisindeki bu deðiþim, Türkiye Cumhuriyeti altýndaki tüm etnik/dini öðelere duyulmasý gereken azami saygýdan baþka bir hissiyat ve düþünce býrakmadý bende.. Ancak "zaman içinde" dediðim bu aydýnlanma süreci içinde, üzerimde sadece kitaplar/kiþiler vb. kaynaklar deðil; toplumun genel algý yapýsý ve anlayýþýnýn da anladýklarým doðrultusunda yorumlamam ve tüm bunlarýn bende oluþturduðu genelgeçer hissiyatta büyük etken oldu..

Bu son bahsettiðim, benim kendi insanýmdan tiksinmemdeki en büyük sebep de oldu ayný zamanda.. Kötü deðil ama cahil, zalim deðil ama umursamaz (ki insaniyet adýna zalimlikten daha büyük bir ayýptýr umursamazlýk), ukala deðil ama küstah bir milyonlar güruhu içinde yaþamanýn getirdiði büyük bir hüzün var içimde..

Parayý vurup köþeyi dönmenin ahlaksal, bilgisel, emeksel hiçbir karþýlýðýnýn olmadýðý; öðrenmenin, kendini geliþtirmenin, emekle, iyi niyetle çabalamanýn gerizekalýlýk algýlandýðý. Tatlý dilin, güler yüzün, anlayýþlý olmanýn ibnelik; öküzlüðün, kabalýðýn, iþ bitiricilik adýna süzme orospuçocuðu gibi davranmanýn delikanlýlýk sayýldýðý. Ýçtenliðin, kalptenliðin, dürüstlüðün mallýk; çakallýðýn, binbir katakulli çevirmenin, kendi çýkarlarý adýna þerefsizce uyanýklýk yapmanýn "yýllarýn deneyimi" olarak algýlandýðý iðrenç bir kaybolmuþluk bataklýðýnda hepimiz debeleniyoruz..

Bu durumun sebepleri tabii ki yüzlerce sayfalýk tez konusu ama asýl deðinmek istediðim konu üzerinden baðlamam gerekirse; tüm bu acýnasý durumun asýl ana sebebi; yüzlerce yýllýk ümmet devlet anlayýþýndan "muassýr medeniyetler seviyesi"ne ( kesinlikle doðu-batý diye bir örnekler bütünü yoktur; bizim hedefimiz x - y ülkesi deðil kendimizin dahi hayal edemediði bir 'muassýrlýk' olmalýdýr.) ulaþmak için çýktýðýmýz o uzuuun yoldaki kaybolmuþluðumuzdur.. Elindekinin deðerini bilmemek, olanýn üzerine duble yollar - dev avm'ler - lüks oteller diken ama insanýnýn içini köhne bir osmanlý haný kadar boþ býrakan o leþ mantýðýn zerre deðiþtirilmemesidir asýl haykýrmak istediðim.. Bu bahsettiðimin hiçbir siyasi görüþle alakasý yok, bunun insanýn kendini donanýmlý hissetmesi için kendisinde oluþmasý gereken o bilgiye, birliðe, düzene ve sevgiye olan açlýðýnla; tüm bunlarýn bir insanda buluþmasýyla alakasý var.. Bunun için gerekli alt yapýnýn Cumhuriyetten geçtiðini, mevcut sistem içinde bunun nasýl bir nimet olduðunu anlamadan tüm bu bahsettiklerimin hiçbir anlam ifade etmeyeceðinden 29 Ekim'e sahip çýkýlmasýnýn ne kadar önemli olduðunu dile getirmek istiyorum.. Gereðinden bile fazla uzattým.. Ýçimdekiler çaðladýkça çaðlýyor..
Ez cümle;
Türkiye'nin Cumhuriyetini hamasi nutuklarla, alalade hale getirilmiþ yürüyüþlerde anlamsýz hale gelmiþ "Mustafa Kemal'in Askerleriyiz!" çýðýrtmalarýyla deðil; akýl-fikir-vizyon sahibi insana yaraþýr; anlamlý, þýk, akýlcý tepki ve stratejilerle daha nice yýllarca ayakta tutmaktýr..

Sevgiler.