Anneliðin Ýhanete Tercihi !

Baharýn habercisiydi adeta...
Gökyüzünün masmavi fonunda; bembeyaz inci gerdanlýk misali sýra sýra uçan kuþlar, kah kanat çýrpýp, kah kanat süzüyorlardý.Bulutlardan alçak, ama yeryüzüne bir hayli uzaktý görünüþte! Ýnsanýn içine ferahlýk, gözlerine tatlý izdüþümleri býrakan bu göçmen ve müjdeci kuþlarýn görüntüsü gökte yürüyen bir tabloydu sanki!!!
Genç kadýn penceresinden gökyüzünü seyrederken, bayaðý vakit geçmiþti, çalan zilin sesiyle irkildi biraz, kapýyý açtý...gelenler küçük ve büyük oðluydu.Merhabalaþtýlar...Küçüðü çantasýný fýrlatýp annesinin kollarýna atýldý, büyüðü de gayriihtiyarý biraz da kýskançlýkla “Hýh” dedi.Anne yüreði bu, farketmez mi?Hemen onu da kollarýnýn arasýna alýp diðeriyle birlikte baþýný okþayýp öptü...þimdi ikisi de þefkatli bir kadýnýn, müþfik kanatlarýnda güven ve sevgi içerisindeydiler.Üstlerini deðiþip yemeðe hazýrlanmalarýný söyledi genç kadýn...Sonra tekrar yanaþtý pencereye doðru, kuþlarýn göçü geçmiþ, güneþ batmadan son kýzýlýný salýyordu! Uludaðýn baþýný bir duman(pus) kaplamýþtý, belli ki gece yine serin geçecekti....Genç kadýn bu kez eþinin gelmesiyle o doyumsuz manzarayý terk etmek zorunda kaldý.Bütün neþesi kaçmýþ, suratý asýlmýþtý kocasýnýn “merhaba karýcýðým” demesiyle...Belli ki aralarýnda yolunda gitmeyen bir þeyler vardý! Kimbilir neydi o soðukuluk? Ýhanet mi? Doyumsuzluk mu? Tek düze hayatýn býkkýnlýðý mý? Ama her neyse onlarý huzursuz ettiði aþikardý, özellikle de kadýný...
Mutfaða geçen kadýn bir çýrpýda sofrayý kurdu, hep beraber yemeklerini yediler, çaylarýný içip televizyon seyrettiler.Bir müddet yatma vakti geldiðinde herkes odasýna çekildi. Adam her zamanki gibi bir misafir edasýyla sýrtýný dönüp yattý öylece...Genç kadýn kalkýp salona geçti, bir sigara yakýp televizyonun karþýsýndaki tekli koltuða oturdu, kanallarý gezdi bir süre.daha sonra bir filme takýldý kaldý gözleri. Yasak aþk iþliyordu tema olarak.Aladatýlan kadýnýn intikamý ne kadar heyecanlandýrsada kendini , tasvip etmiyordu, o kadar onurluydu ki genç kadýn, her türlü imkaný ve aldatma hakký olduðu halde, üstüne üstlük hoþlandýðý ve kendinini de çýlgýnca seven birinin varlýðýna raðmen ne eþini aldattý, ne de yuvasýný daðýttý.O herþeyden evvel bir anneydi, iki yavrusunun boynu bükük kalmamasý için, azap içinde geçen evliliðinin, tüm olumsuz yönlerine göðüs germekte, kendi hayatýný feda etmekteydi.
Sabahýn ilk ýþýklarý içeri süzülurken, o çok sevdiði, hayaller kurduðu tekli koltukta! Büzülmüþ ve bir az da üþümüþ uyku halindeyken , çocuklarýnýn öpücüklerinde yeni bir güne merhaba demiþti.Çocuklar arkalarýndaki saklý ellerinde birer paket verip anneciðim “Anneler günün kutlu olsun” derken, genç kadýnýn gözleri doldu...doldu...doldu....boþaldý.............
Evet ...bugünün anneler günü olduðunu unutmuþtu ama; O yüce makamý, o þerefli anneliðini, her þeye raðmen unutmamýþtý ve unutmayacaktý....