10 Kasým
Saatler hüznü sen geçiyor...

Samsun'dan ilk kez doðmadý
Türk'ün batmayan güneþi
Sabaha deðdi acýnýn gölgesi
Bu topraklar görmedi böyle kara bulutlar

Akþam aðladý ardýndan
Yüreklere düþtü gece...

Tarihler düþman güne
Takvimler kor oldu yandý
Kalplere kördüðüm atan
matemine...

Vakitsiz gelen acýn
Kasým rüzgarlarý estirdi
Gidiþini kabullenmeyen tüm iklimlere...

Sözün bittiði yerde
Aðýt olup düþtü dillere
Küstü güzlere bir bir mevsimler...

Sarý saçlarýna deðdiði gün hazan
Yüzlerde sýzladý hüzün
Yüreklerde yara...
Yasa baðlandý hayat

Bakýþlardaki bað bozumu
Son bahara düþen gözyaþýndan aðýr
Gözdeki hareden daha kara...

Karardý Karadeniz..

Hürriyeti içmiþ
Mavi gözlerindeki o keskin iz
Ölümü bile üþüttü kapanan kirpiklerinde...

Aðlasa da ayrýlýk
Yokluðun düþse de kýþlara
Yaðsa da yüreklere kar
ýsýtýyor devrimlerin

Ruhunu yad eddikçe
Her kasým yeniden can buluyor
özgürlük
Ve
Mavi gözlerinde uyanýyor umutlar...

Ölmedin ki sen ATAM
Rahat uyu makberinde
Bir tek adýn bile yetiyor
'Ne mutlu Türküm' diyen Türk'e...

10.11.2011


Arzu Karadoðan