Mevsimlerden Kýþ.


Bir kýþ mevsimi gibiydi seni sevmek,
Biraz üþümek, sýcaklýðýnla ýsýnmaya çalýþmak,
O pamuk ellerinde sýcaklýk aramak gibiydi.
O masum ve çekingen gülüþünde ýsýnmak gibiydi.

Bir kýþ mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Bir sabahçý kahvesinde sabahlara kadar seni severdim.
Sonra çýkar senin mahallene gelir tam köþe baþýnda dururdum.
Sen çýkardýn evden yüreðim de benden çýkmak isterdi.

Bir kýþ mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Sen köþeyi dönüp hýzlý adýmlarla uzaklaþýrdýn.
Yüreðimde bedenime dar gelmeye baþlardý.
Ve sen benden giderdin, hep sol tarafýma acýyla geri gelirdin.




Mevsimlerden Ýlkbahar.


Bir ilkbahar mevsimiydi seni sevmek.
Kuþlar cývýldar, bahçeler gibi umutlarda yeþermeye baþlardý.
Yem yeþil bahçelerden mis gibi leylak kokularý gelirdi.
En çokta o kokuyu severdin unutmamýþým öyle deðil mi?

Bir ilkbahar mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Bir bahçenin yanýndan geçtiðimde hep sen gelirdin aklýma.
Mis gibi sen kokan bahçelerde sen belirirdin bir anda.
Ve giderdin yine ve yeniden yüreðimi de yanýna alarak.

Bir ilkbahar mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Aþýrý yâr yetmezliðinden hastalanýr yataklara düþerdim.
Ziyaretime gelen Ayþe teze dalýndan yeni toplanmýþ.
Mis gibi kokan sen getirirdi ve solar yine giderdin.




Mevsimlerden Yaz


Bir yaz mevsimiydi seni sevmek.
Senin gidiþin gibi canýmý yakmaya baþlardý güneþ.
Bu eski sokaklar yakýcý güneþe raðmen dolup taþardý.
Sonra sana benzeyen biri geçerdi ve tekrar hatýrýma düþerdin.

Bir yaz mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Her gün tekrar tekrar onlarca sen geçerdin sokaðýmdan.
Ve ben sigara dumanýndan sararmýþ perdemin arkasýnda.
Seni ve senli anýlarýmý hatýrlardým bir sigara yakardým.

Bir yaz mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Evet, sigara içmememi isterdin” kendine zarar verme” derdin.
Bende gitmemeni isterdim ama gittin bana zarar vermedin mi?
Sana bir sýr vereyim mi sigaradan daha çok zarar verdin.




Mevsimlerden Sonbahar.


Bir sonbahar mevsimiydi seni sevmek.
Senin beni terk ettiðin gibi yapraklar da terk ediyordu aðaçlarý.
Ve sonra onlara bir baba gibi kollarýný açan topraða sýðýnýyorlardý.
Benim senden sonra meyhanelere düþüp içki þiþelerine sýðýndýðým gibi.

Bir sonbahar mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Dolup boþalan kadehleri gördükçe aklýma son sözlerin geliyor.
Sen bitti derken nasýl bu kadar sakin olabildin onu düþünüyorum.
Ve sonra Ahmet abi geliyor ”hadi delikanlý kapatýyoruz” diyordu.

Bir sonbahar mevsimiydi seni sevmek anlýyor musun?
Ahmet abi kim diye soracak olursan eðer söyleyeyim.
Sizin eski evin köþesindeki meyhanenin sahibi var ya o.
Her gece ayný yere gelir ayný masaya oturur ve þunu söylerdim.
“Doldur abi yine sararmýþ yaprak gibi düþtüm yârin masasýna”.