“Müslümanlarýn Masumiyeti'' filmini internetten kýsmen izledim. Ciddiye alýnacak, öyle yaygara koparýlacak, üzerine eleþtiri yazýlacak bir film deðil. Sanatsal ve tarihsel hiç bir deðeri yok, bilgisayar yardýmýyla kurgulanmýþ abuk sabuk bir film.

Söz konusu film geçen yýl internete konmuþ. Ama olaylarýn patlak vermesi tam 11 Eylül saldýrýlarýnýn yýldönümüne denk getirildi, öfkeli kalabalýklar kýþkýrtýldý, terör örgütleri devreye girdi. Sonuçta ABD Libya konsolosluðu basýldý, büyükelçi ve çalýþanlar vahþice öldürüldü, birçok ülkede düzenlenen kanlý gösterilerde bir sürü insan öldü.

2005 yýlýnda Danimarka’da yayýnlanan Muhammet karikatürleri yüzünden de fanatikler yine sokaklara dökülmüþ, kanlý olaylar sergilenmiþti. Bu olaydan sonra bu ve benzeri karikatürler dünyanýn her yanýnda yayýnlandý. En son Eylül 2012de Fransýz Charlie-Hebdo dergisinin Muhammet ve Ýslam’ý hicveden karikatürleri kapýþ kapýþ kapýþýldý. Dergi yok sattý.

Böylece iki önemli sonuç çok net olarak ortaya çýkmýþ oluyor: Birincisi, özgür düþünceli insanlarý, bilim adamlarýný, sanatçýlarý, araþtýrmacýlarý ve düþünürleri zorla, ölüm tehdidiyle, terörle, yýldýrma ve susturma olanaðý yoktur. Ýkincisi, dünya kamuoyunda Müslümanlarýn ve Müslümanlýðýn ne kadar hoþgörüsüz, þiddet içeren bir din olduðu, özgürlük, insanlýk ve uygarlýk için bir tehdit oluþturduðu bir kere daha onaylanmýþ oldu.

Oysa, medya ve internet Musa’nýn, Ýsa’nýn, Papa’nýn, papazlarýn, hahamlarýn fýkra ve karikatürleriyle doludur, ama bu yüzden hiç kimseden ses seda çýkmaz.

Ýngiliz düþünürü Bertrand Russell 1927de “Neden Hristiyan Deðilim?” kitabýný yayýnladýðýnda Papa Russell’in kellesini getirene ödül koymadý. Kitap her dile, Türkçeye de çevrildi. Hintli yazar Salman Rüþdi’nin 1989'da yayýnlanan “Þeytan Ayetleri” romaný ise büyük olaylara neden oldu, kitap Ýslam ülkelerinde yasaklandý. Ortalýk birbirine girdi. Ýranlý mollalar Rüþdi’nin kellesine getirene 3 milyon dolar ödül koydular. Radikal gazetesinin haberine göre kitabýn Türkçesi 2011de basýlmýþ, fakat daðýtýmýnda zorluklar yaþanýyormuþ.

Turan Dursun, Bahriye Üçok gibi aydýn fikirli bir çok insan öldürüldü. Ama insanlar gerçekleri yazmaktan vazgeçmediler. En son Ýbni Varak isimli Pakistanlý bir yazar 1995 yýlýnda “Neden Müslüman Deðilim?” diye önemli bir kitap yazdý. Varak eserinde Müslüman bir aileden geldiðini ancak bu dine neden inanmadýðýný makul ve mantýklý gerekçelerle açýklýyor. Kitap Ýngilizce olarak basýldý ve tabi bakalým Türk okuru ile ne zaman buluþacak?

Ýmdi, Ýslam’a ve bu dinin peygamberine karþý en küçük bir eleþtiriye tahammül edemeyen, hemen dolduruþa gelen, mizah bile olsa bunu fitnecilik, nifak sokmak, Ýslam düþmanlýðý olarak yorumlayan, þiddet ve zor kullanarak bunu önlemeye kalkýþan saldýrgan bir davranýþ biçimi genelde tüm Ýslam dünyasýna egemen. Üstelik Müslümanlara göre bu saldýrganlýk dinsel açýdan kabul gören bir tepki verme biçimi. Þiddet eylemlerine katýlmayan, dolduruþa gelmeyen Müslümanlar bile içten içe bu tür dinsel saldýrganlýða onay verir konumdalar.

Ama unutulmasýn ki öfke, öfkeyi doðurur, rüzgar eken, fýrtýna biçer. Dünyanýn birçok ülkesinde Müslümanlara karþý yönelik saldýrýlar bu dine duyulan öfke ve nefretin artýk bastýrýlamadýðýnýn göstergesidir. Ýslam’a karþý gün geçtikçe yükselen bu tepki yabancý düþmanlýðý ile birleþerek ýrkçý ve faþist bir ivmeye doðru hýzla devinim kazanmaktadýr.

Ýmdi, kimse kusura bakmasýn ama, öncelikle Müslümanlarýn þu hususu iyice anlamlarý lazým: 53 yaþýndayken 6 yaþýndaki küçük bir kýzla niþanlanýp 9 yaþýna gelince onunla gerdeðe giren bir adamý peygamber olarak kabul eden; þarabý yasakladýðý halde her mümine içinde þarap ýrmaklarý akan cennetler, ceylan gözlü huriler ile inci gibi gýlmanlar (oðlan) vaat eden; kadýnlarýn dövülmesine cevaz veren; hýrsýzlarýn el ve ayaklarýnýn kesilmesini emreden; kölelik, cariyelik ve harem düzeninin sürmesine ses çýkarmayan; müminleri Allah uðruna savaþarak kafirlerin kellelerini uçurmaya teþvik eden bir din, inanç, iman ve yaþam anlayýþýnýn yadsýnmasýný, eleþtirilmesini, hicvedilmesini engellemek hiçbir þekilde mümkün deðildir.

Hristiyanlarý kitap ehli kabul ettiði halde onlarýn en büyük kilisesi Ayasofya’yý camiye dönüþtürmüþ, Muhammet ve ondan sonra gelen halifelerin önderliðinde fetih, savaþ ve kýlýçla yayýlmýþ bir din ne kadar hoþgörü ve barýþ çaðrýsý yaparsa yapsýn inandýrýcý olamaz. Bugün Ýslam coðrafyasýnda ve özellikle ülkemizde milyonlarca insan dýþtan Müslüman görünse de, içten hýzla bu dinden uzaklaþýyor, Müslümanlýktan soðuyor, baþka arayýþlar içine giriyor. Minarelerdeki hoparlörlerin sesini sonuna kadar açsanýz da Cuma dýþýnda camiler bomboþ.

Bu gidiþatýn sorumlusu Ýslam karþýtý karikatürler, filmler, Batý ülkeleri, Yahudiler, Masonik, Siyonist kumpaslar deðildir. Esas sorunsal Müslümanlýðýn özü ve bu dininin özgürlük, evrensel ahlak ve etikle baðdaþmayan feodal uygulamalarý, tapýnma anlayýþý ve hükümleridir.

Günümüz teknolojisinin icadý olan genetik yapýyý ve insan ýrkýný dejenere etme riski taþýyan GDOlu ürünler ile sigara, domuz eti ve þaraptan çok daha tehlikelidir. Ancak, onlarla ilgili bir yasaklama Kuran’da yoktur. Çünkü o devirde ne GDOlu ürün, ne de tütün biliniyordu. Tütün kullanýmý 1492de Amerikan’ýn keþfinden sonra dünyada yaygýnlaþmýþtýr.

Zira toplumlarýn ahlak kurallarý ve yasalarý ekonomi, teknoloji, kültür ve uygarlýðýn geliþmesine baðlý olarak ortaya çýkar, zaman içinde deðiþirler ve evrilirler. Tarihsel evrim içinde tüm bu deðiþken kurallar ve yasalar sosyo-ekonomik koþullardan doðar, gökten zembille inmez. Bu deðiþkenlik dinsel kurallarýn ve emirlerin göksel deðil, ancak insani olduðunun en somut göstergelerinden biridir.

Müslümanlarýn ivedilikle hoþgörüyü, sevecenliði, sabrý ve dolduruþa gelmemeyi öðrenmeleri gerekiyor. Aksi takdirde, her tür dinsel saldýrganlýk, tehdit ve þiddet, bu dine o filmlerin ve karikatürlerin vereceði zannedilen zarardan çok daha fazlasýný verecek, Ýslam karþýtlýðý ve Ýslamofobi artacaktýr. Dinen sakýncalý görülen filmlerin, yapýtlarýn, karikatürlerin yasaklanmasý, internet sitelerine eriþimin engellenmesi de çözüm deðildir. Çünkü insanlar çok daha büyük bir merakla bir yolunu bulup mutlaka o sakýncalý yapýtlara ulaþacak, okuyacak veya izleyeceklerdir.