Her þeyi denemiþti iþte olmuyordu. Bu 40 lý yaþlarýnda güzel , alýmlý, çekici dolgun vücutlu hatunu ne kadar uðraþýrsa uðraþsýn bir türlü býrakamýyordu. Bir zamanlar iþ yerinde stajyer olarak çalýþýrken , Zeynep abla , Zeynep abla diye peþinde dolaþtýðý kadýnýn kollarýndaydý iþte. Üniversiteye giden bir oðlu ve liseye yeni geçmiþ birde kýzý olan Zeynep haným, üstüne üstelik evli bir kadýndý. Bun larý düþündükçe Ahmet in yüreðindeki vicdan azabý daha da artýyordu. “Ne yapýyým” diyerek iç geçirdi. Ahmet in hissettiði bu duygu, sevgi yada aþk denecek kadar güçlü deðerli bir duygu deðildi. Bu tür bir duygu, olsa olsa bir seks baðýmlýlýðý yada Zeynep in hastasý olma adlý tatsýz tabirlerle açýklanýrdý.
Duþunu alýp, ayakkabýlarýný giyerken ,Zeynep Ahmet i arakasýna geçerek kucakladý. “Yarýn yine gel. Eþim ile çocuklar bu saatte eve asla gelmez” Ahmet gülerek kendisinden 35 yaþ büyük, güzel bayaný baþýyla onayladý. Son kez kadýnýn sigara kokan dudaklarýný öperek apartman a çýktý. Zeynep, Ahmet in asansöre biniþini asla beklemezdi. Evin içinde genç adamý son kez öper, komþular görmesin diye Ahmet dýþarý çýkar çýkmaz kapýyý örterdi. Genç adam ,asansöre girince çalan hafif müziði dinleyerek aþþaðýya indi. “Hadi beeee tüh!” Hýrkasýný Zeynep in evinde unuttuðunu hatýrladý. “Þimdi kocasý görmesin” diyerek iç geçirdi. Tekrar yukarý çýkýp, hýrkasýný almak için düðmeye basmýþtý ki asansör kapýsý açýlarak içeri babasý yaþlarda, kýr saçlý, yakýþýklý, gözleri fýldýr fýldýr dönen bir bey bindi. Ahmet e gülümseyip “iyi günler” dedi .Ahmet te adama baþý ile selam verdi. Asansörün oldukça dar olmasýna inat asansöre son anda binen bu adam, oldukça iri olduðu için Ahmet köþeye sýkýþmýþ ve hýrkasýný unuttuðu için içinden bir küfür koparmýþtý.
Kapalý yerlerde durunca panikleme eðilimi olan Ahmet, gözlerini kapamýþ ve müziði dinlemeye baþlamýþken, asansörün durmasý ve müziðin susmasý ile kata çýktýðýný zannederek gözünü açmýþ , yanýndaki adamýn “Tuh allah belaný versin” diye baðýrmasý ile asansörde kaldýðýný anlamýþtý.
Yine de korktuðunu belli etmeyerek, karþýsýndaki adama gülümseyip ortamý yumuþatmýþ “Zeynep banyoya girmese bari.” Diyerek iç geçirmiþti. Ahmet in gülümsemesinden yüz bulan adam “Þimdi apartman görevlisi kapýyý acar” diyerek genç adama gülümsedi.
Asansörün kapýsýna vurup, kapýcýyý çaðýrmaya çalýþan iri adam biraz dinlenmek için sýrtýný dikleþtirmiþ ve burada bir müddet kapalý kalacaðýný kabul etmiþ gibi yüzünü buruþturarak Ahmet e dönmüþtü.
-Adýn ne senin genç
-Ahmet abi . Peki ya senin adýn ne
-Kazým
-Burada mý oturuyorsun Ahmet . Seni daha önce hiç görmedim.
-Yok. Aneannem burada oturuyor.
-Hmmm kaçýncý kat
Elektrikler kesilince bastýðý 7.kat düðmesinin de ýþýðýnýn söndüðünü gören Ahmet yalan atabilecek pozisyonunun olduðunu anlayarak Annannesi nin 11. Kat ta oturduðunu söyledi.
Ahmet ve Kazým tam 20 dakikalýk asansör mahkumiyetleri boyunca politika, futbol, teknolojinin insan yaþamýna zararlarý hatta organik tarým gibi pek çok konu hakkýnda sohbet ettmiþ vakit geçirmiþlerdi.
Bu genç adama kaný ýsýnan Kazým ,Ahmet in terlediðini ve titremeye baþladýðýný fark ederek genç adamýn tedirginliði ni biraz olsun azaltmak için konuyu daha muzur þeylere getirmesi gerektiðini düþündü.
“Þimdi nereden geldiðimi biliyormusun Ahmet” diyerek kolu nu kapana kýsýlmýþ kedi gibi titreyen Ahmet in omzuna koydu. Artýk asansörün iyice üstüne üstüne geldiðini hisseden Ahmet, güçlükle “Nereden abi” diye bildi. Omuzlarý horoz gibi gururla kabaran Kazým, “Taþ gibi bir hatunun yanýndan geliyorum. Türk bile deðil. Ýsmide Olga. Hangi milletten olduðunu sen bul.” diyerek Ahmet in omzuna dokundu. Kazým ýn yüzüðünü yeni fark eden Ahmet ,þaþýrarak bir an “Abi sen evli deðilmisin” diye soracak oldu. Ama çok süt gözükmemek için bu soruyu sormaktan vazgeçti. Kazým karþýsýndaki genç adamýn yüz ifadesinden ne düþündüðünü anlayarak “Aslýnda evliyim tabii. Yazýk bizim haným garibin teki. Çocuklarýmýn anasý. Çoðu zaman benim bile anneliðimi yapýyor.” Diyerek baþýný yukarý kaldýrdý. Sonra birden Ahmet e dönerek “Kadýn dediðin biraz ateþli olacak. Bizim hatunlar gibi pýsýrýk olmayacak” diyerek çýkýþtý.
Asansördeki tek çapkýn horozun, kendisi olmadýðýný Kazým a göstermek isteyen Ahmet “Abi bil bakalým ben nereden geliyorum” diye pis pis sýrýttý.
Karþýsýndaki gencin neþesinin yerine geldiðini hisseden Kazým “Nereden geliyorsun lan. Hýnzýr seni” diyerek güldü. Ahmet zafer kazanmýþ komutan edasý ile “Zeynep hanýmýn yanýndan geliyorum. Rus, Norveç falan filan hikaye. Kadýn o denli ateþli seviþiyor yani” diyerek elini Kazýmýn omzuna koydu. “Ben stajyerken, hatun kafayý takmýþ bana. Eee bizde yakýþýklýyýz tabii. Hemen ortama girdik. Öyle kadýn baþýboþ býrakýlýr mý? . Kocasý olacak öküze iyi oluyor.” Ahmet , cümlesi biter bitmez asansörde buz gibi bir hava estiðini hisseder. Kazým bakýþlarýný devirerek Ahme te bakar
-7.kat taki Zeynep haným mý yoksa ?
-Evet abi tanýyormusun ?
-Ýyi tanýrým kendisini. Nikahlý eþim olur.

Ýki gün sonra gazetelerde asansörde kapalý kalan adamýn cinnet geçirip asansörde, yanýndaki çocuðu sonrada karýsýný öldürdüðünü okuyan insanlar bu olayýn nedeninin ne olduðunu asla anlayamaz.