ÇÖKÜÞ

Her yaným kasýlmýþ ve sancýlar bedenimi ansýzýn ele geçiriyor. Sonra belli belirsiz bedenim gevþeyerek rahatlýyor. Susuzluktan mý, yoksa boðulmak üzere olmamdan mý, bilmiyorum. Ancak fazla vaktimizin kalmadýðý da gün gibi aþikar.
Baþkanýmýz çoktan öldü. Deli herif ! Keþke gebermeden önce bizi ne hallere düþürdüðünü görebilseydi. Son saldýrýda bomba saklandýðý sýðýnaðýnýn tam üstüne düþmüþtü. Her halde o an ölmüþtür. Keþke biraz daha yaþasaydý da hýrsýmýzýn bize nelere mal olduðunu anlaya bilseydi.
Güç bela, ayaða kalkarak, cam balkonumdan þehre bakýyorum. 35 milyonluk þehirde çýt çýkmýyor. Herhalde benim gibi boðulmakla ya da susuzluktan ölmekle meþguller. Baþýmý göðe kaldýrdýðýmda onu görüyorum. Tarihimizin baþladýðý gezegeni. Büyükbabam eskiden Dünyanýn, mavi denizlere sahip olduðunu söylerdi. Benim bu güzelliði görmek için hiç fýrsatým olmadý. Ben doðduðumda, bu büyük gezegen çoktan yok edilmiþti.
Anlatýlanlara göre her þey Dünya daki insan nüfus unun, doðal kaynaklarla orantýsýz olarak çoðalmasý ile baþlamýþ. Ýlk olarak benim gezegenim olan Ay a koloniler kurularak , Dünya nüfusu ’nun , çeyreði bu gezegene gönderilmiþ. Tabii o zamanlar þimdiki gibi yapay yer çekimi yaratacak bir teknoloji olmadýðý için, Dünya dan altý kat az yer çekimine sahip olan Ay gezegeninde, herkes 6 kilo aðýrlýðýnda botlar giyermiþ. Yapýlan her binanýn su ihtiyacý büyük santraller ile Ayýn yüzeyinde ki buzullarýn eritilmesi ile karþýlanýr , elde edilen suyun yarýsý da neredeyse, gezegenin yarýsýný kaplayan devasa seralara gönderilirdi. Seralar bizim için çok önemliydi çünkü binalara gelen oksijen seralar dan karþýlanýrdý.
Zamanla Ay gezegeni Dünya için önemli bir ticaret merkezi haline gelmiþti. Atmosferi olmadýðý için güneþ panelleri ile elde edilen enerjiyi elektriðe çevirip Dünya ya satmaya baþlamýþtýk. Ayrýca Güneþ patlamalarý nedeni ile oluþan ve Ay topraðýnda bol bol bulunan pek çok maden, Dünya gezegenin de yakýt olarak kullanýlmaktaydý. Kýsa zamanla Ay gezegeni Dünya için vazgeçilmez bir pazar merkezi haline gelmiþ, yapay yerçekimi teknolojisinin bulunmasý, ve þehirleri örtecek devasa cam kubbelerin inþasý ile insanlar, Ayda Dünya daki gibi, herhangi bir uzay elbisesi takmadan dolaþmaya baþlamýþtý.
Ama hala bir soruumuz vardý.Ürüyorduk. Hem de bu defa yalnýzca Dünya deðil , nüfusu bir milyarý geçen Ay gezegeni de sera larýndaki meyvalarý ve oksijeni insanlarýna yetiþtiremez olmuþtu.
Gözlerimiz hemen Mars a yöneldi. Ayný tekniklerle Mars da çok daha büyük þehirler ve ekonomik fýrsatlar yarattýk. Mars ta oluþturduðumuz sera lar yalnýzca o kýzýl gezegene deðil , bize de, Dünya ya da rahatça yetiyordu. Üreme sorunumuz da fakirlik kavramýmýzda ortadan kalkmýþtý.
Yýldýzý Mars taki Arkonil þehrinde parlayan Hümorin adlý o politikacý baþa geçene kadar, barýþ içinde yaþadýk. Hümorin Dünya gezegeni ni bizi sömürmekle suçluyor, ayrýca Ay gezegeninin ve Mars ýn Dünyaya karþý acilen silahlanmasý gerektiðini savunuyordu. Tarihçilerin anlattýðýna göre, hepimiz bu karizmatik güçlü politikacaya inanmýþ ve kesinlikle kendisinin sömürgesi olmamýzda ýsrar eden Dünya ya savaþ açmýþýz. Dünya bizden çok daha güçlü olmasýna karþýn; bizim þehirlerimizin üstünü sardýðýmýz, camdan yapay atmosfer kabuðu gibi bir yapý olmadýðýndan, insanlar doðal gök yüzü ile temasta olduðun dan , atmosferlerine gönderdiðimiz kitlesel zehirler ve denizlerine gönderdiðimiz öldürücü bakteriler ile bir yýl içinde tüm gezegen halký ve hayvanlar yok olmuþlar. Mavi gezegen birkaç yýl içinde þimdiki kahverengi ye çalan rengini almýþ.
Dünya yok olduðu yýllarda doðmuþum ben. O uygarlýðý hiç görmedim. Ama küçüklüðüm de o gezegenle ilgili pek çok masallar dinlerdim. Dünya nýn bizlere etkisi yalnýzca masallar deðildi tabi ki. Yok olan bir gezegen yanýnda pek çok kaynaðýmýzý ve sanayi ihtiyacýmýzý da götürdü.
Yeni seralar ve yeni hammade üretimi yapýlacak bir gezegene ihtiyacýmýz vardý. Güneþ sisteminde, yeni bir uygarlýk kurabileceðimiz tek gezegen, Jupiter in uydusu Titan dý. Tek sorunise bu gezegenin Mars ve Ay a ayný anda yetmeyecek kadar dar kaynaklara sahip olmasý idi. Üstelik Titan ýn yüzeyinde bulunan, sývý haldeki metana sahip olan uygarlýk, diðer gezegenin karþýsýnda büyük bir güç elde edebilirdi.
Tahmin ettiðiniz gibi Mars ve Ay bu soðuk gezegen için savaþa girdi. Birbirimizin su santrallerine, ulaþýmýmýzý engellemek için hava yollarýna ve sera larýmýza saldýrdýk. Yol açtýðýmýz hasarýn telafisinin, mümkün olmadýðýný anladýðýmýzda zaten iþ iþten geçmiþti. Su kaynaklarýmýz, Sera larýmýz doðal gezegenimiz olan Dünya ve uzaya çýkacak araçlarýmýz artýk yok olmuþtu. Susuzluk ve havasýzlýk tan ölmek üzereyken deliliðimizin geçmiþ olmasý ve ilk defa mantýklý düþünmemiz ne kadar ilginç deðilmi.
Yaþamak için o kadar zahmete girmek yerine yanlýzca içimizi deðiþtirmemizin yeterli olacaðýný, yok olurken, uygarlýðýmýz çökerken anlaya bildik. Þimdi anlýyorum ki içimizde varlýðýný sürdüren bu hýrsý yenemediðimiz her an, bu evren de mutlu olmak için bir þansýmýz hiç olmamýþ. Kainat ýn tarihine kendini yok eden tek akýllý canlý olarak geçeceðimizi bilerek ölmek bana acý deðil þaþkýnlýk yaþatýyor.
Baþým dönmeye baþladý. Yere uzanýyorum.Elveda


MEHMET BURAK YÜKSEL