ÝNSAN VE HALLERÝ Hayatýn içinde olup bitenlere müdahil olmada çoðu zaman insanýn iradesi pek iþe yaramýyor. Bir güç bir çizgi insaný, biyerlere alýp götürüyor, yönlendiriyor. Belirsizlik ve tutarsýzlýk içinde süren günümüz toplum düzeni artýk insan varlýðýný tehdit ediyor. Varolma çabasý bazen yokolmayý çabuklaþtýrýyor. Ýnsan direngen ve devingen bir kiþiliðe sahip sosyal bir varlýktýr. Bulunduðu ortama da koþullara uyum saðlamak zorunda. Aksine davranýþ zaten bireyi yalnýzlaþtýrýyor. Bir süre sonra da uyum saðlamak uðruna, o bütünün parçasý da olunabiliyor. Yaþadýðýnýz coðrafya ile uyumlaþmak sadece biyolojik olarak oraya ait olmanýzý deðil, kültürel ve sosyal olarak “aitlik” hissini yaratýyor.
Ancak dýþardan yapýlan müdahaleler maalesef pek çok insanlarý mülteci durumuna düþürüyor
Þimdi acýlarýný yüreðimizde hissettiðimiz komþu ülkenin insanlarýnýn baþýna gelenler. Ne sýnýr boylarýna koþan onbinler ne evlerinde kalan milyonlar rahat ve huzur içinde. Kimi vatan uðruna ölüyor, kimi yaralanýyor. Kimisi meçhul bir geleceðe doðru adým atýyor. Günlük yaþamlarýný sürdürmede zorlanan hayat mücadelesi veren insanlar þimdilerde bir kaosun ortasýnda buldular kendilerini. Bunun adýna savaþ demek doðru deðil, çünkü klasik savaþ yöntemleri uygulanmýyor. Burada bir baþka mücadele biçimi var. Bu yeni yöntemde iþin içinde ünüformalý asker yok. Asker görünümlü kýþkýrtýlmýþ insanlar var. Mevziler, hedefler çok geniþ bir alana yayýlmýþ. Oysa savaþta bunlar hep bellidir. Savaþ iki veya fazla düþman ülke askerleri arasýnda olur. Bu yeni hal, günümüz geri býraktýrýlmýþ kimi ülkelerinin yeni bir yaþam bir biçimi haline gelmekte. Dünya'ya genel bir barýþ hakim oluncaya kadar, bunlar hep devam edecek. Emperyalist ülkeler anladýlar ki eski bilinen klasik savaþ yöntemleri çözüm getirmiyor. Barýþ zaten egemenlerin iþine hiç gelmiyor. Ýþlerine gelseydi barýþý katletmezledi. Bu yaþanýlan karmakarýþýk ortam, sadece Suriye ile sýnýrlý deðil. Dünya'nýn hemen her köþesinde böyle bir yeni dünya düzeni yaratýldý ve sürdürülüyor. Bu olup bitenler sadece o ülkelerle alakalý deðil. Esas korku bütün insanlara, dünyaya verilmektedir. “Ýþte bu gördüðünüz insanlar gibi sizlerde birgün evinizi köyünüzü mahallenizi kasabanýzý yurdunuzu terketmek zorunda kalýr, kazandýklarýnýz eviniz eþyalarýnýz talan edilebilir, periþan hale düþer canýnýzý kurtarmanýn derdine düþersiniz.” duygusu yaratýlmaktadýr.
Ýþte yeni yönetme biçimi, iþte yeni dünya düzeni. Ýþte yaþam, iþte korku, iþte yeni demokrasi biçimi.
Sessiz ol, benim gibi ol. Sesini çýkarma yoksa, bu kazandýklarýn da avuçlarýndan uçuverir. Bölgesel, etnik, dinsel veya felsefi inançla yoluyla ektikleri ayrýlýk tohumlarýný þimdi halklarý birbirine kýrdýrarak hayata geçiriyorlar. Yerlerinden yurtlarýndan ayrýlmak zorunda kalan insanlara ne yapýlsa mutlu edilemeyecektir. Yaþadýklarý yerlerden kopmuþ insanlardan normal davranýþ beklemek mümkün deðildir, çünkü onlar normaldýþý bir yaþamýn içindeler.
Ortadoðu, tarih boyunca hep batýnýn hep göz koyduðu bir kritik coðrafya parçasýdýr. Yine bunun tekrarýný görmekteyiz. Kendi varoluþlarý için mazlum ve masum halklara acý çektiren liderler ve devletler karþýsýnda beþeriyetin doðal vijaný ve saðduyusu mutlaka harekete geçecektir.
Kadim Suriye Uygarlýðý tarih boyunca hep günümüzde benzeri yaþanýlan saldýrýlara maruz kalmýþtýr. En olumsuz koþullarda bile toparlanmasýný bilmiþ, yeniden güçlenerek dirilmiþtir.
Umuyoruz ki, yine o barýþ ortamýna dönüler; insanlar ölmez, kardeþlik egemen olur. Arzu edilen barýþa Suriye'ninde ülkemizinde, bölgemizinde büyük ihtiyacý var. Bu olumsuz koþullardan Türkiye halký oldukça rahatsýz. Görüþtüðümüz insanlar buna bir anlam veremiyorlar. Bölgemizde yaþanan kargaþanýn neden ve ne maksatla çýktýðýný, çýkarýldýðýný anlamakta zorlanýyorlar. Komþu ülkede hergün insanlar birbirlerine düþürülüp kargaþa çýkarlýrken; sessiz kalmak, olup bitenlerikabullenmek anlamýna geliyor. Ýþte bu günlerde Rýfat Ilgaz'ýn “Aydýn mýsýn “ þiirini okumanýn tam sýrasý
Ýskenderun'dan ayrýlalý dört ayý aþkýn zaman geçti. Bu sürede yazý yazmadým, istedim ki; ilk duygularýmýn etkisinde kalmadan yazayým. Bunda yazmamamýn nedenlerinden biri de, “yazamamaktýr.” Yazmak fikri çok hoþ ve sevecen bir kavramdýr. “Yazmak” eylemi zordur. Bir çiçek bile bulunduðu yeri deðiþtirince yeni yerine çabucak uyum saðlayamaz.nÝnsan sadece yerini fiziksel olarak deðiþtirmez, yaþam biçimini, ruhsal yaþamýný dahasý kiþiliðini de da deðiþtirmek zorunda kalýr. Çeþitli nedenlerle dünya ölçeðinde insanlar; iradi ve zorunlu olarak; fert, aile,grup veya topyekün olarak hep yer deðiþikliði yaparlar.Biz de koþullarýn zorlamasýyla Ýstanbul'a taþýndýk. Ýskenderun'dan pek çok arkadaþlarýmýz, dostlarýmýz, kitapseverler telefonla arýyorlar. Ýskenderun'dan ayrýlýþýmýza üzüldüklerini bildiriyorlar. Kapattýðýmýz kitabevinin karþý kaldýrýmýnda oturup telefon eden dostlarýmýz ister istemez, bizlerin de duygulu anlar yaþamamýza yol açýyorlar. Kimisi de o sokaktan hiç geçmek istemediðini söylüyor. Biz kendimizi hep Ýskenderun'da hissediyoruz. Ýskenderun bizim içimizde, biz hep Ýskenderun'dayýz. Kimse yerinden yurdundan kopmasýn, insanlar doðduklarý, sevdikleri topraklardan, gözünü açtýklarý gökyüzünden göçe zorlanmasýnlar. Barýþ içinde yaþasýnlar.. AYDIN MISIN?
Kilim gibi dokumada mutsuzluðu
Gidip gelen kara kuþlar havada
Saflar tutulmuþ top sesleri gerilerden
Tabanýnda depremi kara güllelerin
Duymuyor musun

Kaldýr baþýný kan uykulardan
Böyle yürek böyle atardamar
Atmaz olsun
Ses ol ýþýk ol yumruk ol
Karayeller baþýna indirmeden çatýný
Sel sularý bastýðýn topraðý dönüm dönüm
Alýp götürmeden büyük denizlere
Çabuk ol

Tam çaðý ise baþlamanýn doðan günle
Bul içine tükürdüðün kitaplarý yeniden
Her satýrýnda buram buram alýn teri
Her sayfasý günlük güneþlik
Utanma suçun tümü senin deðil
Yýrt otuzunda aldýðýn diplomayý
Alfabelik çocuk ol

Yollar kesilmiþ alanlar sarýlmýþ
Tel örgüler çevirmiþ yöreni
Fýrýl fýrýl alýcý kuþlar tepende
Benden geçti mi demek istiyorsun
Aç iki kolunu iki yanýna
Korkuluk ol

RIFAT ILGAZ