YALNIZLIÐA DOYMUÞ ÇOCUKLUK

Bize öðretilenler paradoksunda, olmasý gerektiðine inandýðýmýz, yalnýzlýða doymuþ çocukluk…. Yasaklarla, ayýplarla büyütülmüþ annenin, yalnýzlýða doymuþ çocuklarýydýk. Hatta, dikte edilerek büyütülmüþ bireylerin, yalnýzlýða doymuþ çocuklarýydýk diyebiliriz. Her koþula, her duruma, zaman, mekan tanýmadan ayak uydurmak adýna yetiþtirilmiþ çocuklardýk.

Bir çocuk neden yalnýzlýða doyardý? Çünkü toplumun yasaklarý sayesinde, toplumun doðru saydýklarýna karþý çýkamadýðýndan, büyürken dile getiremediklerini, yalnýzlýðýnýn eþliðinde, sadece kendi iç dünyasýyla paylaþtýðý sýrlarý olurdu.

Radyo çaðýnýn, çay partilerinin ön yüzü olarak büyüyen bir devrin kapanýp, televizyon çaðýnýn açýldýðý dönemin çocuðu olmayý þikayetsiz kabul etmiþtik. Benimkisi öyle bir çocukluktu ki, devir daim olmaya mahkum, hayatlarýn devamýydý. Dýþarda ki insanlar, zamanýn belirlediði geliþmelere ayak uydurmaya çalýþtýkça, bizim evde kafalar hep ayný kalmýþtý. Nasýl bunu becerdiklerini hiç anlayamamýþtým.

Büyükannemi düþündüðümde, kýzlarýný seçim hakký olmadan büyütmüþ, okumak isteyen kýzlarýna sus payý vermiþ, ataerkil yapýda evine ve kocasýna sorgusuz, sualsiz (ayný kendisi gibi) salt hizmet edecek kýzlar yetiþtirmiþ kadýnýn torunuydum. Böyle bir anne modelinin, yalnýzlýða doymuþ çocuðuydum……

Yalnýzlýða doymuþ çocuklarýn anneleri, kendi anneleri tarafýndan tuhaf bir eðitim sistemiyle büyütülmüþlerdir. Mesela, bir kýz çocuðu asla herkesin içinde caným sýkýlýyor diyemezdi çünkü bu koca istiyorum anlamýna gelirdi, kýz çocuklarý kahve isterse kýzlýklarý bozulurdu ve bu yüzden büyükleri kahve içerken canlarý çekerse çok ayýp bir kavramdý ya da terlikler ters asla dönemezdi hemen düzeltmek gerekirdi yoksa evden ölü çýkacak anlamýna gelirdi. Bunun gibi örnekleri çoðaltabilirim.

Sen þimdi içinden geçirebilirsin ya sevgilin olsaydý tepkileri ne olurdu diye? Valla benim yalnýzlýða doymuþ çocukluðumun yetiþtirilme tarzýnda, sokakta bir erkekle konuþursan orda burada görülüp, yan yana vakit geçirirsen orospuluða yatkýnlýðýn vardýr, birde delikanlýyla el elle tutuþmuþsan, kesin seninle yatacaktýr ve artýk orospusundur……
***
Þimdi sen, Canan’ý öldürdün namusunu temizledin sanýyorsun, öyle sessizce beni dinliyorsun ya, aslýnda sen bir bok temizlemedin. Sizin gibilerin beyni orospu ve kirli, önce kendinizi temizleyin. Öyle þoka girer cesede baka kalýrsýn iþte. Babam gibi, dedem gibi sorgusuz infaz sizin iþiniz. Neyse, polise haber verdim. Beraberce senle bekleyeceðiz artýk. Olsun ben anlatýrým, sende þoktan sadece dinlersin. Aslýnda sana göre Cana’nýn suç ortaðýyým ama þoktan öyle cesede baka kaldýn, beni vurmayý unuttun salak!!!!
***
Ýþte bende, böyle kýt düþünen toplumun yetiþtirdiði kadýnlarýndan birinin kýzý olarak büyümüþtüm. Onlardan hep farklýydým. Yani annemden ve iki ablamdan. Tabi ki düþüncelerimi dile getiremediðimden, beynimde ki fýrtýnalarý içimdeki sesle sadece paylaþtýðýmdan, yalnýzlýða doymuþ çocuk oluvermiþtim.

Ýki ablam okumayýp, babamýn izniyle ev kýzý olmuþ, babamýn istedikleri ile regl olmalarýndan iki yýl sonra evlendirilmiþlerdi. Annem asla ses çýkarmayýp, kendisine öðretilen kocan hep haklýdýr zihniyeti altýnda sus payýný kullanmýþtý. Ben farklýydým, iki ablamýn aksine ruhen ve fiziksel olarak aileme ait deðildim. Tüm maaile bunun farkýndaydý, beni hastanede karýþtýrdýklarýný düþünmekten, kendilerini alýkoyamamýþlardý. Biliyor musun bende hep aynýný düþünmüþtüm. Kendi ruhumu, bedenimi ilk keþfettiðimden beri, farkýmý biliyordum. Üstüme kitlenen kapýlara, yediðim dayaklara raðmen, baþa çýkamayacaklarýný anlayýnca, üniversiteye gideceðimi anlamýþlardý ama tek þartla; akþam yemekleri dahil dedemle babamýn gözüne gözükmeyecektim ki, bence en güzel cezaydý.

Üniversiteye girdiðimde, o içimdeki sesin susmasýna gerek kalmamýþ, her türlü ayrýmcýlýða karþý olduðum derneðe üye olmuþtum. Derneðin baþkan yardýmcýsý Cem’in bana ilgisinin farkýndaydým ama ilgi alanýma girmemiþti. Kendi cinsel kimliðimin farkýnda deðildim ya da o yaþlarda farkýnda olmak istemeyecek kadar karýþýk bir psikolojide olabilirim.
***
Canan öyle yerde kanlar içinde yatýyor, sen suskun belki anlattýklarýmdan dolayý kendini sorgulamaya ve kendini affetmemeye þimdiden baþladýn. Canan’ýn kanlar içinde yatan bedenine yakýþmayacak þekilde, soðuyan tenini çok ruhsuz buluyorum. Çantamý uzatýrsan eðer O’na kýrmýzý rujumdan sürmek istiyorum. Polisler gelmeden yapmalýyým ki, cesedi böyle torbalamasýnlar.

Bak ne güzel oldu görüyor musun? Canan kýrmýzý severdi. Tabi sen biliyor muydun bilmem. Seni ilgisiz koca olarak bana hep anlatýyordu. Onun derinliklerine inmeyen koca ve onu yargýsýz infaza sürükleyen koca. Yok ama bana öyle alttan alta bakma kan kýrmýzýsý gözlerinle. Kaç yýllýk kapý komþusuyduk , üstelik kocamýn da en yakýn arkadaþýsýn.
Neyse laflayalým, polisler gelene kadar. Biliyor musun benim annemde kýrmýzý ojeyi, ruju pek severdi ama süremezdi. Yasaktý….
***
Annemin tek eðlencesi altýn günleri olmuþtu. Bende okuldan henüz gelmiþtim. Mutfakta gelen misafirlere yapýlan çörekten börekten otlanýrken, annem mutfaða girmiþti. Çay doldururken kýrmýzý ojeleri gözüme çarpmasýyla, gözlerimin fal taþý gibi açýldýðýný annem farkýna varýp, gülümsedi. Babam ve dedem iþten gelmeden çýkaracaðýný söylemiþti. Bizim ev için þeytan boþ durmamýþ, annem o hengamede ojeleri çýkartmayý unutmuþtu. Dokuz yaþýnda olmuþ olsam da, Hacý Arif’in torunu olarak, kýrmýzýnýn evde yasak olduðunu bildiðim gibi, yasaklar uygulanmadýðýnda babam ve dedemin hýþmýný saðlý sollu olduðunu iyi bilirdim. Nasýl bilmezdim ki, yalnýzlýða doymuþ çocukluðum bu sayede oluþmuþtu.
Babamla dedem eve geldiði gibi kýrmýzýyý fark ettiler. Annem, dedemle babam arasýnda duvardan duvara halý misali gibi olmuþtu. En sonunda baygýn düþüp, fazla darbeden haftalarca yataklara düþmüþtü. Çünkü dedemle babama göre kýrmýzý demek sýcaklýk, þehvet, çekici, uyarýcý anlamýndaydý. Onlara göre, bu rengi seven kadýnlar baþtan çýkmaya hazýr kadýn cinsiydi. Derviþin zikri neyse fikri öyle derler ya veya aynada kiþi kendini nasýl görüyorsa herkesi öyle görüyordur sözü de doðru. Bence kendileri birçok kadýný baþtan çýkarýp, ne salak fantazilerle yatýp kalkýyorlardý ve herkesi kendi gibi biliyorlardý.
Sanki evde bir tek kýrmýzý yasaktý. Kaþ aldýrmak, ojenin her çeþidini sürmek, pantolon giyinmek, sokakta karþý cinsinle selamlaþmak, saç boyatmak, týrnak uzatmak, bunun gibi birçok kadýna özgür kýlýnan her þey yasaktý. Toplumun yasaklarýna böyle kiþisel yasaklar eklenince de, senin gibi dedem gibi babam gibi adamlar ancak yargýsýz infaz yaparlar zaten.

Þimdi sen bana öyle ters ters bakýyorsun ya, alttan alttan anlamsýzca…Þu yargýsýz infazý kendi þekline þemaline da ekledin ya, sen on üniversite bitirsen, yalnýzlýða doymuþ çocukluðumun mimarý babam ile dedemden ne farkýn olduðunu düþünüyorum.

Böyle kurallarýn içinde, aþk yasak kelimeydi. Bizim ev ahalisi için, aþk cinsellikle paralel giden bir oluþum olmuþtu. Ben ise hepsinden farklýydým, aykýrýydým. Bu yüzden bana karþý koyuþlarý, ikna yöntemlerinde beni yok saymalarý kendi açýlarýndan tatmin edici olmayýnca, dedem ile babamýn saðlý sollu giriþimlerinden annem gibi payýmý almaya baþlamýþtým. Ama fayda etmemiþti iþte. Üniversiteye gitmemem için eve hapis ettiler olmadý, dövdüler kar etmedi. En sonunda ev içinde dýþlanmýþ, yalnýzlýða doymuþ çocukluðumla baþ baþa býrakmýþlardý beni.

Hani demiþtim ya sana, üniversitenin ilk yýllarýnda, derneðe üye olmuþtum, Cem o derneðin baþkanýydý diye. Ýþte benim hayatýmýn dönüm noktasý o evreymiþ te haberim yokmuþ. Üniversitenin ilk yarýsýydý, Cem “CÝNSEL, DÝNSEL AYRIM” temalý yürüyüþ yapýlacaðýný bildirmiþti. Ben dahil dernekteki herkese görev daðýlým yapýlmýþtý. Cem’in gözdesi olarak, yanýnda yer almýþtým.

Cem’in gözdesi olacaðýmý aylar önceden anladýðým an, Cem’e bacaklarýmý açmaktan, yalnýzlýða doymuþ çocukluðumda cinsellik kavramýnýn kýsýtlamasý içinde nerdeyse aseksüel yaþarken, neden ve niçin sorularýný göz ardý ederek yaþamýþtýk. Ben aþktan öte, Cem ise aþk doluyken yataðýmýzý paylaþmýþtýk. Cem o günden sonra, en yakýn arkadaþým, dostum, sýrdaþým, sevdiðim adam olmuþtu. Yalnýzlýða doymuþ çocukluðumun tek vazgeçilmezi halini almýþtý.

Neyse, yürüyüþün yapýldýðý güne gelecek olursak. Benim ön saflarda yer almamýn neticesinde Cem’in ve benimde içimde bulunduðumuz bir grup polis tarafýndan tekme, tokat toparlanýp, nezarethaneye atýlmýþtýk. Babama telefon açtýklarýnda, yargýsýz infaz sorumluluðu içinde odamý talan etmiþti. Eve geldiðimde odamý tanýyamamýþtým. Babam, beni tokat manyaðý yapacaðý günlüðüme ulaþmýþtý. Cinsel kimliðimin içeriðini bulamadýðýmdan, buna raðmen Cem ile ne hissettiðimi bilmeden, bacaklarýmý açtýðýma kadar her ayrýntýyý okumuþtu. Açýk seçik her þey orda yazýlmýþtý.
Babam karakoldan eve kadar sürükleyerek getirmiþti. Sol kolumda ezilmeler olmuþtu. Yine eve hapsedilmiþtim. Artýk babamýn veya dedemin bulduðu biriyle de evlendiremezlerdi, bu yüzden ilk düþündükleri Cem’i bulup, beni ona sorgusuz sualsiz yamayýp, namuslarýný kurtarmak olmuþtu.

Bir hafta sonra, Cem bizim eve getirilmiþti. Nereye geldiðini ve ne için getirildiðini bilmeden, salonda kör dövüþçü gibi oturtulmuþtu. Beni karþýsýna çýkardýklarýnda, saçlarým dedemin makasýyla geliþi güzel erkek gibi kesilmiþ, her yerim çürük ve yara içindeydi. Cem’in ve salonda babam ile dedem dahil herkesin gözlerine dimdik bakmýþtým. Cem’in gözleri yaþla dolmuþtu. Toplumun yasaklarý, ayýplarýna karþý savaþ verirken, benim harabe haline gelip koruyamamak, Cem’i incitmiþti. Gözlerindeki acýyý hissetmiþtim ama acýma karþý dik dur der gibi bakmýþtým.

Cem beni bu cehennemden nasýl kurtaracaðýný düþünürken, dedem ile babamdan teklif gelmiþti. Cem namusumu kurtaracak ve beni alacaktý. Yani namus satýþýma tamam demesi istenmiþti. Bana ise ne hissediyorsun, erkekler hakkýnda ne düþünüyorsun, neden Cem ile bunlarý yaþadýn diye sormadan, yargýsýz infazým, yalnýzlýða doymuþ çocukluðumdan kadýnlýða geçiþimde son vurgun olarak yapýlmýþtý. Cem tek þart sunmuþtu, okulumu bitirene kadar niþanlý kalýp, okulum bitince evlenecektik. Ve öylede olmuþtu.

Ben Cem’i çok sevdim. Hala seviyorum. Neden mi? Bak iþte bunun cevabýný biliyorum. O yalnýzlýða doymuþ çocukluðumun sesi olmayý hep baþardý, beni istemediðim hiçbir þeye zorlamadý, hatta ilk seviþmemizden sonra, beni sekse zorlamadý çünkü ben seksi kadýnlarla sevdiðimi anladým. Ben onsuz nefes alamam. Neden mi? Öyle imza üstündeki evliliklerin kurallarýný benle yaþamadýðý için, gerçek hayat arkadaþým olduðu için. Evliliðe hep karþý bir adamdý ve özgürlüðünü bu evlilikte yaþamayý, yaþatmayý bildi. Toplumu deðiþtiremeyeceðini anladýðý için evlilik onun ailesi içinde iyi bir kýlýf olmuþtu.

En yakýn arkadaþýnýn karýsý Canan benim ilk aþkým olduðunu, Canan ile iliþkimizi öðrendiðinde, duygularýmla baþa çýkamadýðým gecelerde onun koynunda aðlayýp, ona sarýldým. Sen ne yaptýn, kaç yýllýk karýný býçakladýn, öldürdün, benle oturup, baþýnda sohbet ederken polisleri beklemeye koyuldun. Ýþte böylede, teslimiyetçi, vasýfsýz, dedem ile babamýn yansýmasýsýn sen ve sen gibiler.
***
Çýplak bedenime sarýlý kanlý çarþafý sýký sýký elimle tutarak, Cana’nýn kana bulanmýþ bedenin üstünden atlamadan önce, demin sürdüðüm kýrmýzý rujlu dudaklarýndan sýkýca öptüm. Yalnýzlýða doymuþ çocukluðuma yeni bir hüzün, aþk acýsý ekleyip, yan daireye geçerek, gözyaþlarýmý sonsuzluða akýtacaðým……