Ben hep yettiðince ya da yeterince sevdim
Özenli hummalý sevmeler deðildi belki
Sýrf sevmek için sevdiklerim de oldu
Hatta sevmiyorum heyecan olsun dediklerim
Aslýnda ben sevmeyi sevdim
Öylesi daha kolaydý belki
Kazançlarýmla kaybediþlerim denk
Belli belirsiz ve taraflarýn tam olarak bilinemediði
Bir kör dövüþündeydim senden evvel
Derviþ misali, bil !

Gelmezdi muhasebeye bilirim, benim hesapsýz sevmelerim
Ne sarardý lakin sarý güller çehremde
Ne nazlý bir devrime evrilirken düþlerim
Gönlümün kýzýl köþesi dostum, sevdiðim
Aðlamaklý þarkýlarda bulduk biz, terk edilmez seviþleri
Lakin ellerimizin heyecanýndan bildik serzeniþleri
Ýsminin geçmediði tanýmlara sýðmadý benim sevgim
Aþkýmýz þehrimizin en nadide yeri
Þehrimiz ki bizi biz eden, þehrimiz ki hür
Hangi köþe baþýnda hangi aný yaþamýþýz ?
Ve hangi aný tutar gölgemizden sorar bize bizi ?
Aþk bizimle yaþýttýr sevgilim
Sevdayý bizden önce kim bilebilir
Yeþil denizlere gemiler çizilmezdi hiç
Etarfýnda hareler yelkenleri mavi mavi
Bilinmezdi hiç bu özgür tutsaklýðýn
Gizli mana evreni
Sezilmezdi bu denli, sevi


Senden önce ben bir derviþ misali
Sevmeleri sevdim, belki özensiz
Belki hesaplý, belki daðýnýk belki de korkak
Yoksa hiç sevmedim mi ?