Nedensellik..sormamýz gereken tek soru bu mu yani kendimize? Anlamlý deðimli ki sahiden kim olduðu, ne olduðu, nerede olduðu..vs tek rahatlatan cümle nedeni mi bizi? Beklide çýkmaza girmeyi seviyoruz kimbilir. Yolumuzda ilerleyemiyoruz sonunu görsek bile hatta bazen. Sürekli bu yolda yürüyorum çünkü… hep bir çünkü bulma zorunluluðu hissediyoruz. Oysaki yalnýzca istemek bile bir neden ama biz o nedeni nedenden bile saymýyoruz. Tatmin etmiyor bizi isteme nedeni, daha sahici somut olmalý nedenlerimiz. Bizi çýkmaza sokmalý seviyoruz çünkü sorgulamalarla kafamýzý karýþtýrmayý. Tabi her þeyi olduðu gibi kabul etmek deðil kastettiðim, sorgulamalýyýz ama sýrf sorgulamak için deðil. Yani neden sorusunu sorduðumuzda sýrf sormak için deðil de gerçekten sorulmasý gereken yerlerde kullanabilmek benim bahsettiðim. Hayatý öyle bir ele almýþýz ki sürekli her þeyi baðlayýp duruyoruz neden olarak bir yerlerinden cümlelerimize. Sorgularkende öyle dayanaksýz düþüncelerle gidiyoruzki farkýnda bile olmuyoruz karmaþýk dediðimiz ne varsa karmaþýklaþtýranýn biz olduðumuzu. “ seni seviyorum” Neden? .. nedeni yok seviorum.”her þeyin bir nedeni vardýr” ..diyaloglarý ile basit yaþanacak sevgiyi bile karmaþýklaþtýran bizler kaybettiklerimizi sorularla bulmaya çalýþýyoruz. Aramaya devam edelim belki birgün gerçekten kaybettiklerimizi sorularla bulabiliriz bu da bir ihtimal ne de olsa. .