eylül bitti derken
ekim de gitti
sonbahar’ýn uzaklaþan ayak sesleri geliyor kulaklarýma
denize baktým
karýþtým
arýndým sularýnda
aþk böceðiydi adým
melektim
minik kuþtum
vuruldum
etrafa saçýlan tüylerimde,
kanlý bir aðýttýr suskunluðum

kime dokunsam
biraz kýrgýn
biraz yorgun
biraz aðlamaklý
hep vurgun yemiþ tarafýndan yakaladým aþký
hep yaralý yanaðýndan öptüm
bilmiyordum
çocuktum
haydi koþ gel dediler
gittim ama
yoruldum..

karanlýk dolaplara sakladýðým,
gece elbiselerim var
þimdi kadýnlýðýmý da yýkadým
ütüledim
yanlarýna astým
hadi beni kandýrýn
inanabileceðim bir yalan söyleyin yani
alýþkýn deðilim ama bu defa baþka
beni þýmartýn
abidin dino aslýnda yapmýþtý mutluluðun resmini
sakladý
ya da denize attý
onu bulmaya gidiyorum
aramýzda kalsýn ama
bu sýrrýmý saklayýn..

bir süre daha anýlýr belki adým
þerefime bir kaç kez daha kadeh kaldýrýlýr
sevdiðim bir þarkýda,
telefonuma düþer bir kaç ses
“nerdesin be hatun?” denilirken,
kulaklarýmýn pasý alýnýr
olur da göç edersem bu diyardan
aþýndýrdýðým bir sokaða deðil,
bir denize verilsin adým
dalgalar nasýl olsa sarmalar beni
ben denizi sokaðým sanýrým..

biliyorum
taþlý girit sokaklarýnda býraktým çocukluðumu
rembetiko söylerken babama vuruldum
hatýrlýyorum da
ekmek arasý balýk tadýndaydý gecelerimiz
ezgiler fýrlardý akordiyondan
kanundan
utdan
midilli göz kýrpardý her gece karþý kýyýdan
çocuklar parklarda oynar,
ninnilerle kandýrýlýrken
beni þarkýlar uyuturdu
küçüktüm,miniciktim
bu yüzden þarkýlarý annem ve babam bildim

ey deli çocukluðum
ey deli yaþam
eylül bitti derken
ekim de gitti
sonbahar’ýn uzaklaþan ayak sesleri geliyor kulaklarýma
denize baktým
daldým
kayboldum anýlarda
aþk böceðiydi adým
melektim
minik kuþtum
vuruldum
etrafa saçýlan tüylerimde,
kanlý bir aðýttýr suskunluðum..