Ýstanbul’um düþ kýrýðý naz gülü.
Fütühat bestesi dudaða yara.
Ýstanbul hayatýn çekili tülü.
Gamzesi merhem ya yaramý sara.

Yedi naz yedi sýr yedi tepede.
Mahya minarede gerçeðin düþü.
Yedi mana çýnlar yedi küpede.
Ayazýnda ýsýn yazýnda üþü.

Her semt ayrý mana her mekan bir sýr.
Nice er evliya koynunda yatar.
O bir efsane sýr çözemez asýr.
Cümle sinelerde Ýstanbul atar.

Sinan hayalini nakþetmiþ ona.
Mihrimahlar gönle düþen kor ateþ.
Her fani cihanda yaklaþýr sona.
Bu þehir tavrýyla sultanlara eþ.

Nedim bir taþýna mülk feda etmiþ.
Paha biçememiþ albenisine.
Ýnce minareler semaya yetmiþ.
Yanmýþ ateþiyle binlerce sine.

Ýstanbul zamanýn solmaz gelini.
Gamzesinde binbir hatýra saklý.
Yýllar var yürekte dinmez enini.
Tutsak etmiþ nice gönlü ve aklý.

Ýstanbul kâh ezan kâh sala olur.
Uhrevi demleri sineye sarar.
Fatih hayalinde cenneti solur.
Vefa ikliminde mevlayý arar.

Boðaz’ý turkuaz türküler söyler.
Gümüþ hayalleri saklar baðrýnda.
Ýstanbul efsane bizi lâl eyler.
Sevdasý nakýþtýr gönül aðrýnda.


Bu þiir burada bitmez bilirim.
Daha nice mýsra dize dizilir.
Ýstanbul dilimde “anne sütü” im.
Susarsam sükuttan baðrým ezilir.


Ýstanbul vatanda vatan gülüdür.
Asýrlar elinde onun oyuncak.
Akýla takýlan naz kakülüdür.
Fatih sinesinde hep uyuyacak.


Bir semtini sevmek bir ömür ister.
Erguvan bakýþlý ela gözlü kýz.
Gizleme yüzünü bir kere göster.
Kan ol yüreðime katre katre sýz.
Ankara, 08.06.2012 Ý.K