Pat diye öleceðim ben
Çar,çabukluk mesafe kadar
Hemen gelinen gitmeler kadar hýzlý
Þurasý diyerek görünmeyen uzaklýk kadar bilinmez bir yerde

Þey yerinde olacaðým bazen
Tarifler anlatamadýðýnda beni
En yüksek rakýmýnda hayatýn kendini göstermek isteyen ýþýk gibi
Karanlýða tutacaðým vücudumu gecenin üzerime üþüþmesi emsali

Her þeyden alýp yaþamý
Hiçbir þeyden habersiz býrakacaðým ulu orta
Senden ve kendimden gideceðim
Denemelerden sýkýlýp sýkýntýlarýmý arýndýracaðým korkularýmdan

Pat diye öleceðim ben
Birden,bire kadar yakýn
Kar topraða düþmeden
Rüzgar cesedimi çiðneyemeden
Islanamadan yaðmurda
Güneþe tutulmadan
Boþluða süreceðim bedenimi
Ruhumu kayýrmadan
Ayrým ve gayrým diye dilime yalnýzlýk yapýþmadan

Þu olacaðým
Bu yerimi alacak
Yürüdüðüm sokaklar özleyecek haykýrýþýmý
Kaldýrýmlar kýrýlacak sessizlikten
Lambalarýn altýnda tüneyen gölgem
Bir þiþe kanyaðýn ýsýtamadýðý soðukta
Zifirisinde koca geçen günün
Sonbaharda yarýmlýðýna terk edilmiþ bir aþk gibi
Yeni mevsimlere bakacak ufuktan doðan kýzýl görünümde gözlerim

Dar geçitte iki büklüm bekleyen son söz gibi kendime sýðýnacaðým
Tek kelimenin bir çok þeyi özetlediði þu kýsa ömrümün
En sessiz , en sensiz anýnda
Pat diye düþecek aynalar yüzümden
Kelimeler sessizliðe terk edilmiþ
Maskeler sýyrýlmýþ
Yalanlar ve dolanlar kolsuz kellesiz gezerken etrafýmda
Onlar , ben , sen ve herkes yabancýlaþacak
Pat diye tanýmamazlýktan gelecek beni geçmiþ
Pat diye yanacak tenim
Pat diye biten yaþantýmýn pat diye vazgeçiliþinde bulacaðým sonsuzluðu
Her þey orada son bulacak oraya ait olmadýðý halde….