Kendime Misafirim.

Akþamýn sisli karanlýðý düþünce üzerine bu þehirin
Kýrýlmýþ camlardan içeri sýzan yaðmur gibi akýyor
Ýçimdeki sensizliðin odalarýna hasret gözyaþým!.

Sen gittin yüreðimin sokaklarý bana saðýr
Bombalanmýþ þehirlerin
___Viran kaldýrýmlarý gibi yüreðim
Yokluðunun sessizliði böyle çöküyor içime!....

Yoksun kendimin misafiriyim, bu akþam
Gözlerim gözlerinden vazgeçmiyor birtürlü
Yokluðunda, soðuk yastýðým, üþütür rüyalarýmý
Ve uyanýnca sen kokuyor düþlerinden sýzýn her þey
Yüreðimde açýk bir yara,
Ki, yar sýzýsý var sol göðsümün altýnda kanayan..

Yaðmur dýþarýda kalmýþ bir kuþ gibi
_____________döðünürken penceremde.
Bir bilsen:
Yokluðunda özlem yýðýný suskun bedenime
___________Nasýl aðýr geliyor hasreti taþýmak..

Þimdi duvarlar saðýr ve dilsiz,
Oysa sen susunca. ben fýrtýnalarýn sesini duyardým.
Daðlardan esen yel usulca okþardý saçlarýmý!
Yüreðimin limanlarýndan martýlar havalanýrdý..

Güneþ ýþýðýna susamýþ topraktan ýþýðýný saklarken
Yýldýzlarý dökülmüþ bir gece doðuyor günden
Ýçimdeki çocuk vurmuþ kendini sokaklara
Ölü topraðý serpiyorlar gecenin zifirine..

Sen gittin kendime misafirim bu akþam!
Ýçimdeki o masum çocukla
sensizliði çekiþtiriyoruz!
Parmaklarým tenine dokunuþlara sýzýlýyor
Ellerinde yokluðunun sýcaklýðý üþüyor
Yarýn, dünde kalmýþ günlere gebe
Güneþ uzulca týrmanýrken pencereme
Sensizliðe ölü doðuyor, güneþin sarý yüzü…

Bu akþam kendime misafirim
Hasretinden yandýðým kýzýl gecelerden geçerken
Yüzümdeki hiç kimsesizlik yansýr aynalara.
Beyaz saçlarýma inadýna mor çiçekler takýyorum.
Gece karalýðýndan utansýn,ki
Gün doðumuna çevirsin yüzünü .kýzýla dursun özlem!.

Kendime misafirim!
Gayrý zaman donupkalmaya hazýr bedenimde
Sensizliðin üþüten rüyalarýnda, kala kalmak öylece!
_______Ölümde böyle yakýþýrdý bana..

Abdullah Oral