“Durduracaðým göðsümü yakan bu sýzýyý…”

Piþmanlýk yýkýlýr… Ýki damla gözyaþý düþürür tüm sözcüklere…
Ýçinde çorak duygular büyütür,
Ýncecik bir dal gibi çelimsiz kýrýlgan…
Uçurum kenarý intiharýnda beden… Çaresiz…

Daha dünün maðrur bakýþlý yürekli adamý…
Ayrýlýklarýn tek gelir, tek gider
Bakýþýna secde etmiþ gökyüzünde
Yayla dumaný gözler…

Ölümün kanlý kokusunu duya duya ensemde,
Kaç kansýz vurdum bu iç çatýþmada,
Kaç kez vuruldum, kaç kez öldüm,
Kaç kez titreyen sazýmýn telinde buldum teselliyi,sorma.

Hangi iklimde kaldý yüreðimin daðýlan hangi yeri?
Bakma gözüme sevgili, bu gözler sensizlikten ölü,
Nehirler geçiyor yüreðimin yamacýndan,
Sorma, bu çaðlayan ölüyor al da git düþlerini.



(Gidersem Beni Sana Sorarlar adlý þiir kitabýmdan...)