Ben mektuplar yazdým.. Dile dökerek anlatamadýklarýmý, bi' de kaðýda dökmeyi denersem belki anlatabilirim diye.. Ýlk mektuplarýmý iç organlarýma yazdým.. Bunu da, içten içe içimi yiyenleri, içime içtenlikle anlatýyým ki içerlemesinler diye yaptým.. Önem sýrasýna göre; baðýþlanabilirlik olasýlýðý ve hor kullaným maðduru olma özelliklerinden mütevellit, ilk sýrayý kapan karaciðer&böbrek ikilisi oldu.. Daha sonra sýrasýyla, çeþitli dumanlarla içimizi kararttýðým akciðer ve herþeyin onun baþýnýn altýndan çýktýðý kalp oldu mektuplarýmýn sahibi.. Gördüklerimle ve döktüðüm yaþlarla sýzým sýzým sýzlattýðým gözlerin korneasý ile, mezarýmda olmayan kulaklara inat çýnlatma teþebbüsünde bulunacaðýna inandýðým bir baþka müstakbel sýzlama sahibi olan kemiklerin iliklerine de yazdýðým mektuplarla içime içimi dökmüþ ve artýk dýþarý dökülmeye hazýr hale getirdim bu koca bünyeyi.

Daha sonrasýný kolay sanmýþtým ama iþlerin senden çýktýktan sonra karýþtýðýný atlamýþým.. Sevdiklerim, sevenlerim; seviþtiklerim.. Severken s.kildiðim; s.kipte sev(e)meyenlere geldi sýrasýyla mektuplar. Görüp-duyup-hissedip-koklayýpta tadamadýklarýma yazdým. Duyup anladýðým, görüp kabullendiðim, dokunup hissedemediklerime gelince parmaklarýmý farkettim.. O kadar yazmaya parmaklarýmý hissettmez olmuþtum.. Dinlendim.. Þimdi size bakýyorum.. Tüm hissizliklerimle...