..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
Çocuklarýn eðitimi, zaman kazanmak için nasýl zaman yitireceðimizi bilmemiz gereken bir meslektir. -Rousseau
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Þiir > Lirik > Meral Vurgun




26 Mart 2012
Ay Destaný  
Ay Destaný

Meral Vurgun



:BAIF:
Ay Destaný


saçlarýnda ay var kadýn
belli ki alnýn gökyüzü
belli ki adýn unutamadýðým
sayfalarýna yaslandýðým öyküm
sesleyemediðim türküm

a benim eðilmeyenm çýnarým
gözleri kara pýnarým
a benim elleri kýnalým
bil ki, elim tetikte
bil ki, yürek mavzer elimde
sýrýlsýklam bu sevda
kaç yüzyýllýk bu hasret
büyüyüp gitmekte alaz alaz
henüz gelmemiþken sonbahar
henüz sýmsýcakken günyüzünde güneþ
iki gözü iki kan çanaðý umut
içmiþ gibi okyanuslarý
bilmem ki neden aðlar bu kara bulut

saçlarýnda ay var kadýn
ýþýðýný ver gözlerime
uyandýr beni
kaç bin asýrýn tortusuyum
baþý boþ bir serseri yüreðim
bende beni bulana aþkolsun
ben tek bir kurþunla
sorgusuz yargýsýz
kaybedilmiþ bir þakiyim

antik bir kent gibiyim
kimselerin bilmediði
yalaným yok
ne çýkar
meyli muhabbetin kölesi olmuþsa bu dilim
köhne bir meyhanede
oturup içiyorsam þerefine çocukluðumun
unutulmaz anlar vardýr hani
yükselir piramitler gibi göðe doðru
ayýrdýna varýlamayan rüyalar gibi derin
iþte öyle bir muamma bu...

doðarken ben dizlerinin dibine
alnýmda bir benek kan iziyle
ince bir çýðlýk baðladý bizi
ay çiçeði gibi açtýðýn kapýdan
baktýðým gün yüüzünde ufacýk bir leke gibi
gelip geçmiþ saltanatlarý Krallar’ýn
sonrasý bayrak serüvenleri
seyrü seferler
oysa sen kendi gözlerinden bile esirgerdin beni
oysa toprak içerken gözlerimin yaþýný
batýrmak isterdim göðün etine diþlerimi
bilirim, çýlgýnlýk bu
ama çýldýrmak deðil midir direnmenin de öteki adý
çýldýrmak deðil midir yaþamak ve sevmek de

bir eski zaman þarkýsý gibi gece
gözlerimi saplýyorum içine
sonu belirsiz bir kara çöl
yarasanýn kollarýnda bir leke gibi
düþsel bir maðma bu
ve bir kaç soluk yýldýz tepemde
ruhumun altýn suyu bir yudum þarap
içiyorum þerefine yarým asýrlýk ömrümün
düþler kuruyorum düþe kalka
gönül sarayýmda al yeleli bir aslan
dilin kemiði yok
ne desem boþ
basýyorum küfürü
aþkýn Ka’sýnda kelimeler sarhoþ

ola ki bile bile düþtüm bu aþka
bile bile sevdim insaný
ola ki bütün türkülerde seni aradým
belki de en isyancýsýyým doðurduklarýnýn
seviçler büyüttüm yaþamaya dair
aksini çizip ak kaðýt üstüne
saçlarýnda ayla kaya gibi vakur düþledim seni

usumda bir saplantý
dilimde bin küfür þimdi yýllar
tepeden týrnaða “namus” kesilmiþim bu gün
ama gel de beynimi kemiren orospuya anlat bunu

isterim ki
hangi savaþta kaç oðul yitirmiþ ana varsa
ayaða kalkýp
halay tutsun yürek meydanýnda
kör oluklardan kir
atom yüklü bulutlardan kan yaðmasýn artýk
çiy dökülsün gül yaralý yapraklara
ve senin kirpiklerin
saçlarýnda ay olan kadýn...
yaðmur dökmesin bir daha

biliyor musun
aðlamayý yasakladým kendime
adamlar gülmesin diye baktýkça halimize
onlar þiþ göbeklerini indire kaldýra
etleri butlarýyla
gömülürken kaz tüyü yastýklara
biz alnýmýzýn teriyle
anamýz ve avradýmýzla
bir bir düþüyoruz kýsýr topraða
iþte bundandýr öfkem biraz da

saçlarýnda ay var kadýn
bütün sular bulanýk
oysa bülbül dediðin þarký söyler
gül zamaný deðil mi þimdi
ne eylerse bahar eyler
bense bir tuhaf çocuk
bir yüreði divane
çölün suyu beklediði gibi aþký beklerim
baþka herþey bahane

ah kadýn
bu ne kalabalýk
sokaklar geçilmiyor insandan
ve ben yapayalnýzým
yaþam boyu sürüklediðim bu kýrgýn yüreðin
bir yüzü Nisan, bir yüzü Zemheri
senin saçlarýnda çýðlýk çýðlýða kar çiçekleri
benim baþýmda bir kara kasvet
bir gelsem
ah bir gelebilsem...
eski zaman takvimlerinde
unutulmuþ aylar gibi
avcý düþleri, bir ölüm kederi
maðara duvarlarýndan toplayýp
ararda dizidiðim kelimeleri dolduracaðým avuçlarýna

bilmem
kaç kez daha dolanacak güneþ dünyayý
ve yerküre uyuyup uyanacak kaç kez daha
kuruyup aðlayarak
bütün yarýnlarý tüketecek insanoðlu
bense son dansýmý þeytana lutfedeceðim
son sözümü söylerken
bir veda þiiri gibi
býraktýðým ne varsa yaþamaya dair
vermek için en yaðýz delikanlýsýna meydanlarýn
son aþkýmý yüreðimde götüreceðim

dur, eðme kaþýný
öyle bükme kirpiklerini üstüne
o esmer yanaðýnýn
kýyamam tek damlasýna bile
yüreðime býrak yaþlarýný,
sen iki yolumun birleþtiði gün noktasýsýn
biri yaþamak, öteki sevmek
alným þakýnda pimi çekilmiþ dizelerin
namlu ucunda mermi gibiyim
tutmasýnlar beni
üflesin surunu
ve görsün hesabýný görevli melek
þiirle kopacaksa eðer kýyamet
þerefinize diyorum bu kadeh
þerefinize dünyanýn güzel insanlarý
toplayýn bu günü yarýna
yeni bir gülüþ boþaltýn gözlerinizden
ben içimdeki cehenneme giderken
siz kök salýn topraðýma hemen
bu günden sonra
çimenler kaplasýn mezarýmý

saçlarýnda ay var kadýn
emek diþi ve anaç
bu gün bayram günü
ve kimsem yok paylaþacak
bin küfür bastým
savaþ açtým olmayan þeytanýma
ve kýskandýrdým Ares’i
ve kanýma giren o cani
bindi atýna iblisin
týrýsladý dibine kadar cehennemin

taþlara vursam baþýmý
vursam da uyansam kadýn
ruhumun duvarlarýnda ikonalar
suskun azize
kadehim dolu þarap
cennet ýrmaðý gibi dayadým dudaðýmý
kandým
yastýðým da sarhoþ
zilzurna
daraldýkça daralýyor sokaklar
hani beklenen gün
nerede þimdi o görkemli Ekim’ler
Eylül çýðlýklarý
zafer þarkýlarý


susun!..
ölmeyeceðim daha bir zaman
daha þiirler yazacaðým uçuk mu uçuk
fazla söze gerek yok
yeter iki çift söz

-ateþler yakýlsýn
satanaslarýn saltanatý yýkýlsýn-

saçlarýnda ay var kadýn
ölürüm de aðlamaz senden gayrýsý
bir cennetim yok bilirim
ama bir cehem varsa eðer
ýslýk çalarak
sallana sallana
saçlarýma güller takýp
gideceðim zamaný gelince
sen hazýrla bana sol yanýný
kýzýl bir karanfil býrakacaðým
bir þafak vakti koynuna
aðlama gayrý
idam yaftasý gibi boynumda taþýdýðým
þuracýðýmda bir dayanýlmaz aðrý
bu inanýlmaz, bu çýlgýn çaðrý
öksüz koma beni
sýmsýký basarým dudaklarýmý
öpmek için ateþin aynasýný
bir uzatabilsen
o devrimci
o emekçi ellerini...

say ki kaybedilmiþim
tutup atmýþlar uçurumun dibine
tepemde gökyüzü
ya da asmýþlar beni bir nazlý söðüt dalýna
say ki vurulmuþum bir eþkiya gibi
ulu bir dað yamacýnda
varsýn gayrý türküler yakýlsýn adýma
ama ben sarýlýp yatarým
bir karaca yavrusu gibi
sert bir kayanýn andacýna

say ki rüyalara gitmiþim
atýmýn ayaklarý sekili
say ki denize haset bir martý gibi sensiz ölmüþüm
oysa deli bir kýsraktýr
rüzgar gibi gelip geçtiðim ovalarýnda hayatýn
üstüste yýðdýðým umutlara sarýlarak yaþamak

saçlarýnda ay var kadýn
doldurup çýðlýklarýný yüreðime
en içli sesinle türküler söylerdin bana
baþýnda taçlar görürdüm ýrmaklar gibi
söylesene, niçin aðlardým o zamanlar
sen þimdi niçin aðlýyorsun
bastýrýlmýþ isyanlar gibi
kulaklarýmda uðuldayan hýçkýrýklarla
seni düþünüyorum
bir hüzzam þarký gibi hazin
baharda turna olmak vardý kadýn
gelip yaralý göðsüne konmak
anýmsa doðduðum günü
alýn çizgilerimi
ilk çýðlýðýmý anýmsa
anýmsa ki
günahým olsun
ak saçýnýn her teli

saçlarýnda ay var kadýn
uçup gitmesin diye
ipek kanatlarýný yoldum içimdeki kuþun
baðýþla bencilliðimi
gökyüzü gibi büyüyor
usumda sakladýðým yüzün
her parçasýnda bir ülke yatan yüreðim
yeni baharlara gebe
zehir zemberek

ruhum baþka geliþler bekliyor
anlý þanlý bayraklarýyla
oraklý çekiçli iþçiler
bir düðün edecekler
bulvarlar tepeleme insan
halay baþýnda sen ol
saçlarýnda ay’la
son gelen alayla
ve unutma

sakýn ölümü kutsama
gözlerinden nehirler geçiyor
uykularýný bölme
bana yolla rüyalarýný
umut kalesi yapacaðým direncinden
söylesene bana
Havva ana bilir miydi
ondan önce dünyaya geldiðini ana perinin
beni bir daha doður kadýn
içimin kalesinde yatan aslan
asýrlardan beri tutsak
bu mendebur yüreðimi zincire vur
ve sen
saçlarýnda ay olan kadýn
alnýmýn okyanusunda dur
ve beni bir daha dogur...




Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn lirik kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Seni Bende Tümledim
Gece Susunca Gel
Yüzündü ÖzlediĞim
Düþ Vakti
Hoþ Geldin Mavim
Us Yitiði
Gece Kelebeði
Bilen Var mý
Son Vuruþ 4
Müebbet

Yazarýn þiir ana kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Gülüþün
YaĞmur Þiir Yazýyordu
Eksik Kalmýþ Bir Masal
Seni Düþünmek
Sen Yoktun
Bir Bahçe Çiz
Sadece Seninle
Davet
Eþkiya
Ateþi Tuttum


Meral Vurgun kimdir?

Ýnsan kendi tanýmýný nasýl yapar bilemiyorum ama. . . Yaþamayý inadýna boynuna asmýþsan, nerde ve nasýl yaþadýðýnýn hiç önemi yoktur. Sadece kim ve ne için yaþadýðýnýn bilincinde olup, uðruna yaþanacak deðerleri ölümüne sahiplenebiliyorsan, sevdiklerinden ayrý da olsan her yer vatandýr sana. Ve her ezilen insan sevdiðinse eðer, hiç bir zaman yalnýz deðilsindir. Bir yerlerde mutlaka senin gibi, seni düþünenler vardýr ve hep var olacaktýr. Yeter ki, soldurma sol göðsündeki kýzýl karanfili. . . Meral Vurgun ESERLERÝ 'yaþamak aðrýsýdýr bu sancýsý volkan henüz doðmamýþ bir bebek çýðlýðýdýr geceler boyu duvarlarý parçalayan geceyle gündüzün ayýrdýna varýlamayan duvarlar arýndýnda çýnlayan içli bir haykýrýþtýr o siz hiç ana karnýnda doðmamýþ bebeklerin duvarlarý parçalayan ve atomlara bölünüp daðýlan gökyüzünü kaplayan o çýðlýklarýný duydunuz mu? ' Sürgünname Meral Vurgun

Etkilendiði Yazarlar:
Nazim Hikmet, Ahmed Arif, Enver Gökce.


yazardan son gelenler

yazarýn kütüphaneleri



 

 

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Meral Vurgun, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.