Sözün bittiði yerdeyim
Býraktým rüzgara çýkmazlarýmý ne gökte ne yerdeyim
Ayaklarýmýn üstünde gezdiðim bunca sene deli divane
Kaç günaha yazýldý adým
kaç serseri kurþundan kaçtý adýmlarým
Kim bilir kaç hastaya oldu þifa
kaç dertliye deva
Yirmi dört saati çekiþtirdim saða sola
Ne aylarý sayacak kadar
ne yýllara çentik atacak kadar zamaným oldu
Çoluk çocuk/ geçim derdi
Kaç öykünün kahramaný kim bilir bana benzer
ya da kaç öykü kim bilir benim gölgemi izler

Ya aþk?
/Aþk gelince cümle eksikler biter/ demiþ Yunus Emre
Dünyaya egemen olan da
yok olup giden de duramaz aþk karþýsýnda
Sen öyle san
Kays’ýn ya da Aþk’ýn vardýðý Ýlahi noktada
hemdem olamaz her ikisi de tecelli ateþiyle

Ey Aþk nerelerdesin
Fuzuli’nin kaleminde
Beni Amir Kabilesi’nin kýzgýn Necd çöllerinde mi unutuldun yoksa
Beni Muhabbet Kabilesi’nde Þeyh Galip’le birlikte yas mý tutmaktasýn
Biliyorum, sýðýntý mutluluklarla olmaz iþin
Ne daðlar kaldý delinecek
ne de Sühan sayesinde kurtulacak derin kuyular
Genç Werther’in karþýlýksýz sevgisinden geriye kalan sadece mektuplar
Yoksa Wilhelm’lar mý kalmadý hayatýmýzda
bu sevdanýn yaþayan kahramaný olacak
Zor deðil bu sorularý cevaplamak
Al gülüm ver gülüm sevdalar kaldý yerine

Bir devri hengame ki yaþadýðýmýz
can derdindeyiz
Egolarýmýz tavan
Ne kendimizi yeterince sevmeyi öðrenebildik
ne de bir baþkasýný inan
Artýk canýmýzdan geçmek yerine
can alýyor damarlarýmýzda kirlenen kan
Bir yarasa gibi biliyoruz diþlerimizi
Güçlenmek için kolluyoruz güçsüzün zayýf anýný
Sýradan bir sokak ortasýnda
ya da dünyanýn bir ucunda ne fark eder
Vermenin aptallýk, almanýn fazilet sayýldýðý
þiddet egemen bir acunda
göstermelik deðil de nedir mutluluklar