EY LEYL BIRAKMA BÝZÝ!..


Bir temiz sayfa açýlýyor önümde, Leyla gibi aþk gibi tertemiz!.. Sonra yazmalýyým diyorum, her þeyi yazmalýyým, kalmamalý bir þey geriye, Leyla gibi aþk gibi, tutkuyla yazmalýyým, akmalý satýrlar su gibi ardýmdan!... Ýncitmemek için içi, sesiz adým atmalýyým!.. Derde düþmeliyim, ince hastalýðýna yakalanmalýyým sevda gibi… Rabbe Biadýn var unutma, derde verilmiþ sözlerin var, onun için hep konuþmalýyým, ondan temiz kalmalýyým, uzak durmalýyým, uzaktan bakmalýyým leyl gibi!.. Leyla nerdesin tut elimizden býrakma, Leyla býrakma bizi incinsen de susanda unutma, Acý bize eteklerine çamur bulaþsa da aldýrma, ah etme ne olur aðlama. Sen Leyl’sin , gecesin aþksýn unutma, bitiremezler seni, yapraklarýný dökseler de kurutamazlar!.. Senin ellerinde nasýrlar var, yüreðinde bin bir kor…, kalbini aþkla mühürledin sen, konuþma, sus ama gitme… Kaçma içimizden bizi aþksýzlýða býrakma, Leylayý anlatmalýyým… Yaymalýyým sevdayý gökyüzüne tekrar, saçmalýyým tohumlarýný ellerimin yettiðince…, Andýn, canýn, yolun, bunlarýn bir olduðunu anlatmalýyým… bunlarla ýsýnmalýyým… var olmalýyým… ben, ben olmalýyým, gerçek olmalýyým, miskinlik o bile güzeldi eskiden, Rabbin Kýtmiri olmalýyým!.. Herkes bir þeyler söylüyor, ne çok konuþuyorlar,ne çok biliyorlar ben olmadan… Ah ben ne çok biliyorum, ne çok sen oluyorum Leyla gibi aþk gibi .. ama bir þeyi iyi biliyorum ki, Leylalar çok eksik Bu Dünyada artýk, herkes hesap yapýyor da, bir Leyla olamýyor, þaþkýn, aþýk... Leyla nerdesin dön içimize acýtma bizi artýk, dön hanene ne olur!.. içimize dön, söz söylemiyeceðiz bir þey sana, sadece yanýmýzda ol, su gibi ol, kara kuru ol, mahmur bakýþlý ol, ama Leylamýz ol, yoksa aþký kaybedeceðiz leyla ne olur bizimle ol!... söz bitmiyorsa Leyla’dan yardým al, sus ol, ne olur sus ol!... Es ver Dünyaya biraz, sen ol!...