Yýldýzlar neden parlamaz gecede sevgili... Ve ay neden hiç olmadýðý kadar karanlýk bulutlarýn arasýnda... Acýyan ne ki gökyüzü aðlamakta? Duydum ki yakamoz da yokmuþ en uzak denizlerde. Martýlar uçmaz, dalgalar vurmaz olmuþ... Güneþ yemin etmiþ sanki bir daha asla o daðlara doðmamak için. Ne yaptýk biz sevgili; söylesene...

Aynaya bak... Neden gözünün feri sönük. Ve ben neredeyim bakýþlarýnda? Ýçindeki bu kin, bu hýrs, bu kýskançlýðýn zehirli dikenleri de ne... Sevdam mý eksik... Sevdan mý eksik... Neyin eksikliðinde yerleþti bunca acý içine, içime, içimize... Neden aðlamalý bunca sana muhtaç yüreðim... Ellerim neden hep kanamalý zehir dikenlerinle... Senden çok uzaklarda olmak, beni sensizliðin sürgünlerinde yaþatmak, yakýþýr mý o pýrýl pýrýl sevdamýza...

Zaman mý alýp götüren beni senden yoksa sen mi... Ya da ben... Ne fark eder ki... Soluyor iþte tüm çiçekler. Umutlar kimsesizliðe gömülüyor kapalý duvarlar arasýnda. Söylenen, allahýn belasý o sözler yakýp yýkýyor her þeyi, bak... Bakýþlar hep o çok uzaklarda ki sevda masalýnda... Ve bizim sevda masalýmýza ne kadar çok öcü girmiþ...

Oysa hala sevmekteyim seni. Acýyan yanlarýmý, yorganýmýn altýnda býrakýp, yýldýzlý geceleri beklemekteyim. Yokluðunda, varlýðýnýn geleceði o birkaç dakikayý beklemekle avunmaktayým. Ýçimde hep bir çaba yitirmemek için sevdayý... Sensiz gecelerde kavgalý olduðum gururumu unutalý çok oldu... Çünkü artýk kavgamýn sebebi sensin. Izdýrap dolu sözlerin düþmaným. Asýk yüzün... Buz gibi dokunuþlarýn... Her gün yeniden doðurduðun can sýkýntýlarýn...

Kapýyý açmaya gitmez oldu elim artýk... O kapkara bakýþlarýný görmek istemiyor gözlerim. Telefon çalmasa ve duymasam o acýyý. Belleðimde ki gülen adam yeter bana. Her gün kan ter içinde bana gelen sevda yükünün eski hayali avutur beni. Bedenin dýþýnda kalan acý yetmezmiþ gibi, senin içindeki acýlarýn nasýl kavurduðunu bir bilsen içimi. Ve ayakta kalmakta bile artýk zorlandýðýmý...

Gitmekse, gidemedim iþte, gidemiyorum... Soluðunun olduðu atmosferde olmakla bile mutlu olan ben, yangýn dolu gecelerde çýðlýk çýðlýða yakýyorum kendimin her bir parçasýný. Belki de gün gelecek sevecek bir ben bile kalmayacak. Sýrf seni sevebilmek için kendimden bile vazgeçtim görmüyor musun...

Ýçini yakan her neyse lanet olsun acýlara... Seni benden alýp götüren her ne duygu varsa lanet olsun... Beni sensiz koyan ne varsa... Acýya... Sözlere... Gözyaþýna... Yýldýzlara... Lanet olsun...