Ne bilmek istersin ey yar!
Her yaným sen olmuþ bilmez misin?
Anlamaz mýsýn sen diye hareket ediyor her zerrem.
Karýþtýn bana, 'ben - sen' diye bir þey yok.
Sen iyice ben oldun görmez misin? Sensiz soluk almaz oldu ciðerlerim, adýn anmadan aðzýmý açamaz oldum.
gözlerimi sen diye açýyorum yine sen diye kapýyorum. Her açýþ, her kapayýþ bir sýzý sanki.
"Ya dalý gül eyle, ya acýyý bal eyle"der ya Yunus, sen dalý da gül eylersin, acýyýda bal eylersin.
Seni yad etmek soðuk pýnardan su içmek gibi, kana kana doyamayacaðýný bile bile içmek hemde.
ölmeden ölünmez der Mevlana. Þu an ölmek deðilde nedir ? Ýlla beden ölmesi gerekmez ki
Senin özlemin yokluðun sana duyduðum hasret bu bekleyiþ bu yakarýþ bu çaresizik ve yine bu kabulleniþ
Halvet vakti deyip bir köþeye siniþ, ölüm deðilde nedir ? Ýnsan kaç kere ölür ki?
Bu aþk nasýl olurda
hem beni öldürür, hem de yaþamam için bir sebep olur
Beni kendinde esir eden bana ne ettiðinden bi haber olan yar!
Sevdana bulutlarý yükledim haberin yok mu hala?
Haberin yok mu hala bak ben bu aþka ne sýfatlar yükledim
Aþk baþka bir þey oldu sende. Aþk soyut oldu, somut oldu yaz oldu, sene oldu, çeyrek asýr oldu bilmez misin?

Görmez misin halimi ey aþk! Kah susutum Eyüp gibi
kah haykýrdým Mecnun gibi kah kabul ettim kah isyan ettim, kah boðuldum bu sevdada kah tutundum kurtuldum.

Hem derdim, hem dermaným, hem sýzým, hem ilacým, hem varlýðým, hem yokluðumsun, daha ne bilmek istersin ?

Ey aþk! De hele ne kaldý bilmediðin, ne merak edersin?

Çeyrek asýrlýk ömrüm, ben sende yitip gittim. Beni kendinde ara, benden bir þey bekleme, lakin karýþtým sana, artýk sevdan beni benden etti .
Yüzünün kokusunu rüzgar getirse diye bütün rüzgarý içime çekerim, yüzün bana eþlik eder, her kýpýrdayýþta sana bakýp gülümserim., her gülümseyiþ bir býçak yarasý olur saplanýr böðrüme
ve yine her bakýþ ilaç olur sarar yaralarýmý...


Adsýz